"Η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχουν κάνει αρκετά προκειμένου να πείσουν τις αγορές ότι η ευρωζώνη θα επιβιώσει, προς το παρόν. Πολλές όμως οικονομίες της ευρωζώνης παραμένουν σε κρίσιμη κατάσταση. Ορισμένες έχουν κάνει ηρωικές προσπάθειες με ορατά αποτελέσματα, αλλά με εξίσου ορατές τις δυσμενείς συνέπειες των προσπαθειών τους", αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα.
«Μερικές από αυτές τις συνέπειες ήταν αναπόφευκτες, αλλά επιδεινώθηκαν ακόμη περισσότερο εξαιτίας ανθρώπινου σφάλματος και ειδικότερα των σφαλμάτων της γερμανικής πλευράς», συμπληρώνει ο αρθρογράφος Τίμοθι Γκάρτον Ας.
«Μπορώ να καταλάβω απόλυτα την οργισμένη αντίδραση των Γερμανών ψηφοφόρων από τους οποίους ζητήθηκε να προστρέξουν τους Ευρωπαίους εταίρους τους, οι οποίοι υπήρξαν λιγότερο πειθαρχημένοι, εργατικοί και παραγωγικοί, με σκοπό τη διάσωση ενός κοινού νομίσματος που οι ίδιοι οι Γερμανοί ποτέ δεν ήθελαν. Τα γεγονότα όμως επιμένουν. Και όταν
αυτά αλλάζουν ή τουλάχιστον γίνονται πιο ξεκάθαρα, τότε οι πολιτικές οφείλουν να προσαρμοστούν αναλόγως. Καθήκον των πολιτικών σε μία λειτουργική φιλελεύθερη δημοκρατία είναι να αναγνωρίσουν αυτά τα γεγονότα κι έπειτα να τα εξηγήσει στους ψηφοφόρους και όχι να τους παραπλανήσει με ψεύτικες υποσχέσεις", επισημαίνει το δημοσίευμα.
Τις δυσμενείς συνθήκες της προσαρμογής τις υφίστανται κυρίως η νότια περιφέρεια της Ευρώπης και όχι ο ευρωπαϊκός πυρήνας. Ωστόσο, για τη σημερινή κατάσταση ευθύνονται και οι δύο:
"Κατηγορείστε τον ανήμπορο οφειλέτη του νότου, αλλά οφείλετε να κατηγορήσετε εξίσου και τον κοντόφθαλμο δανειστή του Βορρά". Η Γερμανία έχει να χάσει περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στο ενδεχόμενο της κατάρρευσης της ευρωζώνης, αναφέρει το άρθρο και σημειώνει πως είναι προς το εθνικό συμφέρον της χώρας να κάνει περισσότερα για να σώσει την ευρωζώνη, πέρα από ιδεαλισμούς και συναισθήματα. Υπολογίζεται ότι η βαθμός έκθεσης των γερμανικών τραπεζών στα χρέη των Ελλήνων, των Ισπανών, των Πορτογάλων και των Ιρλανδών ανέρχεται σε 400 δισ. ευρώ. Οι ίδιοι οι οικονομικοί σύμβουλοι της γερμανικής κυβέρνησης εκτιμούσαν πέρυσι ότι οι μάξιμουμ ενδεχόμενες απώλειες των Γερμανών πιστωτών στην περίπτωση της διάλυσης της ευρωζώνης θα έφταναν τα 2.8 τρισ. ευρώ".
Αυτό που θα 'πρεπε να κάνει η Γερμανία, λέει το άρθρο, είναι να αυξήσει την εσωτερική της ζήτηση, να υποστηρίξει μια δυνατή τραπεζική ένωση και να ενστερνιστεί την άποψη οικονομικών αναλυτών της για ομογενοποίηση του χρέους της ευρωζώνης. Σε όρους πολιτικής οικονομίας, η καλύτερη στιγμή για να τα πράξει όλα αυτά ήταν τότε με τον Μόντι. Κι αυτή η στιγμή, λέει ο Guardian, έχει παρέλθει.
"Όποιος κι αν είναι ο επόμενος καγκελάριος στις γενικές γερμανικές εκλογές τον ερχόμενο Σεπτέμβριο οφείλει να διασφαλίσει το μέλλον της ευρωζώνης με συνέπεια και ορθότητα... Πρόκειται, φυσικά, για καθαρή σύμπτωση το ότι η Γερμανία έρχεται αντιμέτωπη με αυτή την πρόκληση καθώς πλησιάζουμε την 100η Επέτειο του 1914. Αυτή, όμως, είναι μία σύμπτωση που αποκαλύπτει επίσης μία ιστορική ευκαιρία για εποικοδομητική ηγεσία από την κεντρική δύναμη της Γηραιάς Ηπείρου. Εμπρός Γερμανία, άδραξε αυτό που ο Φριτζ Στερν είχε αποκαλέσει κάποτε 'δεύτερη ιστορική ευκαιρία' και χρησιμοποίησέ τη σωστά», καταλήγει το δημοσίευμα.
Η Γερμανία μηδενίζει τον δανεισμό της από το 2015
Χθες εν τω μεταξύ, το γερμανικό υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε έναν "ιστορικό" προϋπολογισμό που προβλέπει τον χαμηλότερο κρατικό δανεισμό τω ν τελευταίων 40 ετών, ενώ προβλέπεται ότι το 2015 θα υπάρξει ισοσκελισμός. Το 2016 και το 2017 προβλέπεται πλεόνασμα 5 δισ ευρώ και 9,4 δισ ευρώ αντίστοιχα.
ΑΠΟ - exipno.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου