Ανησυχίες για ανεξέλεγκτη χρήση της σήμανσης χώρας προέλευσης
στην ελληνική (αλλά και την ευρωπαϊκή) αγορά από επιτήδειους που
εκμεταλλεύονται τη δυνατότητα που τους δίνει το σχετικό πλαίσιο
διατυπώνουν το τελευταίο διάστημα Έλληνες παραγωγοί αλλά και κύκλοι
κοντά στο υπουργείο Ανάπτυξης.
Το ζήτημα αφορά τη σήμανση made in Greece ή made in the eu που
βάζουν σε προϊόντα που συναρμολογούνται κατ' επίφαση στη χώρα από
κάποιους. Με απλά λόγια κάποιος εισάγει σε δύο μέρη ένα πολύ χαμηλής
ποιότητας και χωρίς πιστοποίηση προϊόν και συναρμολογώντας το με πολύ
χαμηλό κόστος στην Ελλάδα και συσκευάζοντας το νομιμοποιείται (;) να το
χαρακτηρίζει ως ελληνικό. Το θέμα αγγίζει τα όρια παραπλάνηση του
καταναλωτή, απειλεί να επηρεάσει την εμπορική θέση της ελληνικής
μεταποίησης διεθνώς (εάν το προϊόν είναι κακής ποιότητας ή μη ασφαλές)
και ενδέχεται να δημιουργήσει και ζήτημα διαφυγόντων εσόδων για το
δημόσιο ανάλογα με τη δασμολογική του αντιμετώπιση.
Ο νόμος.
Mε το ν. 4072/2012, θεσπίστηκε η
δημιουργία σήματος ελληνικής προέλευσης, το οποίο θα φέρουν, προαιρετικά
στην επισήμανση τους, τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που παράγονται και
μεταποιούνται στην Ελλάδα. Το σήμα θα απονέμεται σύμφωνα με ειδικούς για
κάθε κατηγορία κανονισμούς που θα καταρτίσει η Επιτροπή Ελληνικού
Σήματος σε συνεργασία με Κλαδικούς Φορείς. Οι ενδιαφερόμενοι φορείς, ή
επιχειρήσεις κληθήκαν να υποβάλουν τις προτάσεις τους στη Διεύθυνση
Εμπορικής και Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου
μόλις στις αρχές Δεκεμβρίου.
Η Επιτροπή Ελληνικού Σήματος, της οποίας
επικεφαλής έχει τεθεί ο γενικός γραμματέας
Το Eurogroup, με την πρόσφατη
απόφασή του για την Κύπρο, απεδείχθη άλλη μια φορά όχι μόνο ανίκανο να
δημιουργήσει αναχώματα στο διάβα της ευρωζωνικής Κρίσης, αλλά και
ιδιαίτερα αποτελεσματικό στο να υπηρετεί τις αγριότερες των διαθέσεών
της. Η ιδέα και μόνο ότι σκέφτηκαν να διαφυλάξουν τη σταθερότητα στην
Ιταλία ή την Ισπανία, παραβιάζοντας σε μια άλλη ελλειμματική χώρα της
Ευρωζώνης το συμβόλαιο κράτους-καταθετών (για δημόσια διασφάλιση των
καταθέσεων έως τις 100 χιλιάδες ευρώ, ένα όριο που εισήχθη για να
αποφευχθούν οι επιδρομές πανικόβλητων καταθετών στις τράπεζες) αποτελεί
ύβρη απέναντι στον κοινό νου. Ακόμα κι αν την τελευταία στιγμή πάρουν
πίσω την αρχική τους απόφαση, να κατασχέσουν μέρος ακόμα και των μικρών
καταθέσεων, η ζημιά έχει γίνει. Καθώς η απόφαση αυτή θα «κυνηγά» την
Ευρώπη και τους ηγέτες της για καιρό πολύ, αξίζει η ανατομία της.
1. Τι επιλογές είχαν;
Η Κρίση της Ευρωζώνης αφορά ζεύγη κρατών και των τραπεζικών τους συστημάτων που, μετά από το Κραχ του 2008, στερούμενα μιας Κεντρικής Τράπεζας στον ρόλο της «οπισθοφυλακής» άρχισαν (ως ζεύγη) να πτωχεύουν το ένα μετά το άλλο. Αρχής γενομένης από την Ελλάδα, η
Η Κρίση της Ευρωζώνης αφορά ζεύγη κρατών και των τραπεζικών τους συστημάτων που, μετά από το Κραχ του 2008, στερούμενα μιας Κεντρικής Τράπεζας στον ρόλο της «οπισθοφυλακής» άρχισαν (ως ζεύγη) να πτωχεύουν το ένα μετά το άλλο. Αρχής γενομένης από την Ελλάδα, η