Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Ζήτω η… “αποσταθεροποίηση”! - ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

sta
ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ 30 -12 -2014

Οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου θα διεξαχθούν με μια λέξη να δεσπόζει στην πορεία προς τις κάλπες: «Σταθερότητα». Η συγκυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ μαζί με τα δεκανίκια τους θα κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «υπονομεύει τη σταθερότητα της χώρας».

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του θα επιδιώξει να αντιστρέψει την κατηγορία και να αναδειχτεί εκείνος ως «εγγυητής της σταθερότητας».
Ας δούμε, όμως, ποιο είναι το πλαίσιο, ποιοι είναι οι πυλώνες αυτής της «σταθερότητας»:
  • Είναι η ΕΕ των 30 εκατομμυρίων ανέργων και των 100 εκατομμυρίων φτωχών. Η ΕΕ στο εσωτερικό της οποίας τα πλεονάσματα της Γερμανίας – κατά δήλωση της κυρίας Λαγκάρντ – είναι τα ελλείμματα της Ελλάδας. Είναι η ΕΕ του κυρίου «καλό κουράγιο Έλληνες» Ολι Ρεν και του μετρ της φοροαποφυγής πολυεθνικών πρώην πρωθυπουργού του Λουξεμβούργου και νυν προέδρου της Κομισιόν κ.Γιούνγκερ.
  • Είναι η ΕΚΤ του κ.Ντράγκι, δηλαδή του πρώην αντιπροέδρου του ευαγούς ιδρύματος της «Goldman Sachs». Η ΕΚΤ που ακόμα και τώρα παίζει με τα

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Οι ημερομηνίες με τις «λυπητερές» του ΟΑΕΕ – Πότε θα πληρώσετε εισφορές το 2015 - «Εφιάλτης» από κατασχέσεις το Νοέμβριο- Ακολουθεί τσουνάμι - αν εκλεγεί Πρόεδρος - απ΄το ΚΕΑΟ

korakia_2Ενδεικτικά του «τι μας έχουν για μετά»… εάν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας (ΠτΔ) και συνεχιστεί η εφαρμοζόμενη πολιτική, είναι τα στοιχεία του ΚΕΑΟ για, φέτος, το Νοέμβριο. Μέσα σε ένα μήνα πραγματοποιήθηκαν 2.574 κατασχέσεις ακινήτων και κινητών περιουσιακών στοιχείων, πλειστηριασμοί και πτωχεύσεις. Εάν, δε, η μνημονιακή πολιτική δεν σταματήσει, η επόμενη μέρα θα είναι ακόμη χειρότερη.
Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα από το ΙΚΑ, το Νοέμβριο από το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Εισφορών ( ΚΕΑΟ ) πραγματοποιήθηκαν:
2.223 κατασχέσεις εις χείρας τρίτου,
192 παραγγελίες κατάσχεσης ακινήτων/κινητών
107 κατασχέσεις ακινήτων,
6 κατασχέσεις κινητών,
45 αναγγελίες σε πλειστηριασμούς και
1 αναγγελία σε πτώχευση – εκκαθάριση.
Όπως αναφέρουν στελέχη ασφαλιστικών ταμείων, για τους οφειλέτες των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (όπως ΙΚΑ και ΟΑΕΕ) η επόμενη μέρα, εάν εκλεγεί ΠτΔ, θα είναι ακόμη χειρότερη. «Βάση των μνημονιακών όρων, το 2015 θα ακολουθήσει “τσουνάμι” κατασχέσεων και πλειστηριασμών» τονίζουν χαρακτηριστικά, με την ευχή να μπαίνει ένα τέλος σε αυτό τον «εφιάλτη».

Οι ημερομηνίες βεβαίωσης και εμπρόθεσμης καταβολής του έτους 2015 ανακοινώθηκαν από τον Οργανισμό Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών ( ΟΑΕΕ ). Φυσικά, όλοι αντιλαμβάνονται ότι ο «αργός θάνατος» για τους ασφαλισμένους και τους «εγκλωβισμένους» στον ΟΑΕΕ θα συνεχιστεί και το 2015 και το 2016, και… και… εάν δεν μπει «φρένο» στην

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

ΜΑΤ έτοιμα να σπάσουν την απεργία στον κλάδο του βιβλίου - Ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής για τη συνέχιση του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας

Παρεμβάσεις σήμερα το πρωί έξω από τα βιβλιοπωλεία Ιανός και Παπασωτηρίου.
Φωτογραφίες: @dromografos2
28 -12-14
«Η συνέχιση και το δυνάμωμα του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, όπως άλλωστε και του αγώνα ενάντια στη συνολική επίθεση που ως εργαζόμενοι δεχόμαστε, είναι στο χέρι όλων μας, όλων των εργαζομένων στα εμπορικά καταστήματα, όλων των συναδέλφων μας, όλου του κόσμου του αγώνα»
Η ανακοίνωση του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής για τη συνέχιση του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας:
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Στο πλαίσιο του συνολικού αγώνα μας για την προάσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειάς μας, τα τελευταία χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση το 2014 έχουμε δώσει μια σειρά από μεγάλες

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

RIP...JOE COCKER


TELEGRAPH Οι 9 λόγοι για τους οποίους πρέπει να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ!

Οι 9 λόγοι για τους οποίους πρέπει να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ!Εννέα λόγους για τους οποίους πρέπει να συμβεί το Grexit αλλά με... τη θέληση της Ελλάδας, αναλύει η Telegraph σε εκτενές άρθρο της.
Ανάπτυξη, χρέος, απασχόληση, εξαγωγές κ.λπ. δείχνουν στην ελληνική οικονομία την μοναδική έξοδο σύμφωνα με την εφημερίδα.
Αναλυτικά τονίζεται:

Η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 27 μονάδες μετά την έναρξη της κρίσης, το 2007. Αυτή ήταν η χειρότερη ύφεση σε ολόκληρη την ζώνη του ευρώ και συναγωνίστηκε την οικονομική κατάρρευση δει των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης. Φέτος το οικονομικό αποτέλεσμα, για πρώτη φορά μετά από σχεδόν οκτώ χρόνια, παρουσίασε αύξηση κατά μόλις μια μονάδα. Ωστόσο, η οικονομία παραμένει σχεδόν 25 μονάδες «μικρότερη» από ό,τι το 2008. Ακόμη και αν συνεχίζει να αυξάνεται με μέτριο ρυθμό δύο μονάδων ανά έτος - σε γενικές γραμμές σύμφωνα με το μέσο όρο της ΕΕ πριν από την κρίση – θα χρειαστεί 13 χρόνια για να

Costas Lapavitsas - Ο θάνατος της ελληνικής βιομηχανίας

Ο θάνατος της ελληνικής βιομηχανίαςΕπαίρεται η κυβέρνηση και το μνημονιακό στρατόπεδο για το θρίαμβο που έχει καταγάγει με την απάλειψη του 'διπλού ελλείμματος', δηλαδή του δημοσιονομικού και των τρεχουσών συναλλαγών. Σώθηκε η Ελλάδα, μείναμε στο ευρώ, πέτυχε η προσπάθεια προσαρμογής, παρά τα 'λάθη' των κακών της Τρόικας. Πλέον εξυγιάνθηκε η οικονομία, μπαίνουμε σε ανάκαμψη και σύντομα οι Έλληνες θα δουν το όφελος στην καθημερινή ζωή τους.

Ας αφήσουμε κατά μέρος τον παραλογισμό, από τη μια, να κατηγορείται η Τρόικα για λανθασμένα και άστοχα μέτρα και, από την άλλη, να πανηγυρίζει η κυβέρνηση για την επιτυχία του προγράμματος που σχεδίασε η Τρόικα. Ας παραβλέψουμε και τον εμφανή προεκλογικό χαρακτήρα των ανακοινώσεων, ο οποίος δείχνει ότι στην ουσία το ελληνικό πολιτικό προσωπικό τίποτε δεν έμαθε από την κρίση και χρησιμοποιεί κυνικά οποιοδήποτε οικονομικό στοιχείο, χωρίς να ενδιαφέρεται για την ουσία. Aς ρωτήσουμε μόνο: υπάρχει κάποια βάση στα περί εξυγίανσης και ανάκαμψης;
Το τι πραγματικά συμβαίνει στον παραγωγικό ιστό της ελληνικής οικονομίας φαίνεται στο διάγραμμα που δείχνει τη βιομηχανική

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014

To «Άκου, Ανθρωπάκο» του Βίλχελμ Ράιχ εικονογραφημένο


Ο αγαπημένος μαθητής του Φρόυντ, ο Βίλχεμ Ράιχ, έγραψε το «Άκου, Ανθρωπάκο» το 1946 και το δημοσίευσε το 1948. 
Πρόκειται για την κραυγή αγωνίας ενός μεγάλου στοχαστή, που βλέπει τα σπέρματα του φασισμού και του ολοκληρωτισμού μέσα στον κοινό, καθημερινό άνθρωπο. 
Ο εικονογράφος William Steig στην έκδοση του 1974, του  βιβλίου το διάνθισε με καταπληκτικές εικόνες.
Το  «Αντικλείδι» βρήκε τα αποσπάσματα από την αντίστοιχη έκδοση στα
ελληνικά και τις παρουσιάζει:

Ολη η αλήθεια για τη «βουτιά» στις τιμές του πετρελαίου - Τι κερδίζει η ελληνική οικονομία και οι καταναλωτές

Ολη η αλήθεια για τη «βουτιά» στις τιμές του πετρελαίου - Τι κερδίζει η ελληνική οικονομία και οι καταναλωτές
ΤΟΥ - K. N. Σταμπολή 
Αντιπρόεδρος και εκτελεστικός του Iνστιτούτου Eνέργειας NA Eυρώπης (IENE)
 H πρόσφατη απόφαση της Συνόδου των υπουργών Πετρελαίου του OPEC, να αφήσουν ανέπαφη την παραγωγή του καρτέλ στα 30 εκατ. βαρέλια την ημέρα, πυροδότησε ως ανεμένετο, μια καθοδική κερδοσκοπία στην αγορά, με τις τιμές στο ICE του Λονδίνου να σημειώνουν τη μεγαλύτερη πτώση των τελευταίων ετών υποχωρώντας κατά 6,5 δολ. το βαρέλι σε μια μόνο συνεδρία(στις 27 Nοεμβρίου) για να κλείσουν τελικά στα 72,30 δολ. το βαρέλι για παραδόσεις Iανουαρίου. Eκτοτε οι τιμές υποχώρησαν περαιτέρω, σημειώνοντας βουτιά στις 8 Δεκεμβρίου με την τιμή του Brent, το διεθνή benchmark, να υποχωρεί στα 66,19 δολ. το βαρέλι και αμερικανικό WTI στα 63,05 δολ. 
Σήμερα οι χώρες-μέλη του OPEC, γνωστού ως του Oργανισμού Πετρελαιο-εξαγωγικών Kρατών, ήδη παράγουν μεταξύ τους σχεδόν 32,0 εκατ. βαρέλια/ημέρα, δηλαδή συν 2 εκατ. βαρέλια, άνω του συμφωνηθέντος πλαφόν,

Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2014

Ευρώπη γ@μήσου εσύ κι οι οπαδοί σου …( ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ )

Πετάξτε μας, ρε, έξω. Κλείστε μας την πόρτα του Ευρώ στα μούτρα. Κάντε μας την χάρη να ακούσετε τα «παπαγαλάκια» που πληρώνετε στα διεθνή ΜΜΕ με πρώτους τους Financial Times και το Forbes.
Κάντε μας την χάρη να στείλουν τους φωτορεπόρτερ και τους δημοσιογράφους να καταγράφουν τις ουρές των μισθωτών και συνταξιούχων στις Τράπεζες που θα κλαίνε μπροστά στα άδεια ΑΤΜ, τους πεινασμένους Έλληνες να κείτονται στους δρόμους. Στείλτε τα τηλεοπτικά συνεργεία να «καλύπτουν» πώς θα κάνουν ντου στα σούπερ μάρκετ οι εξαθλιωμένοι να πάρουν μία κονσέρβα. Πάρτε πλάνα και φωτό να τα δείχνετε σε Ιταλούς, Ισπανούς και Πορτογάλους να φοβούνται ότι αυτά θα πάθουν αν δεν κάνουν ό,τι θέλει η ΕΕ.afroΚάντε αυτό που απειλείτε ότι θα κάνετε εδώ και 5 χρόνια. Από ένα υψωμένο δάχτυλο «f@ck off» της Αφροδίτης της Μήλου στο Focus ξεκίνησαν όλα και μετά ήρθατε να μας νουθετήσετε. Και μάς βάλετε στο δρόμο της σωτηρίας, της ανάπτυξης, της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, των μνημονίων και της εθνικής κατοχής. Λοιπόν, τελειώστε το με τον τρόπο που το ξεκινήσατε. Από τα ΜΜΕ σας! 
Κάντε λοιπόν, το βήμα και πετάξτε μας όξω γιατί αρκετά κλάψαμε, φοβηθήκαμε, καταστραφήκαμε, αυτοκτονήσαμε, σκοτώσαμε τα όνειρά μας, θάψαμε ανθρώπους δικούς μας από τις σφαίρες της στήριξής σας, κάναμε καθημερινότητα τον τρόμο τού τι θα ξημερώσει αύριο. Τι περιμένετε; Πετάξτε μας έξω και θα στηθούμε στις κάμερές σας μπροστά να

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Guardian: «Ναι, υπάρχει εκστρατεία τρομοκράτησης κοινής γνώμης στην Ελλάδα - «win-win» σύμφωνα με συνεργάτη του πρωθυπουργού» - Σενάρια αντικατάστασης Σαμαρά από τους ΝY Times- Υπαίτιος του φόβου ο πρωθυπουργός

Ελλάδα Σε ρεπορτάζ της βρετανικής εφημερίδας Guardian γίνεται αναφορά στην εκστρατεία τρομοκράτησης της ελληνικής κοινής γνώμης και στις παρεμβάσεις για τη διαμόρφωση του «κατάλληλου» κλίματος, ενώ παρατίθεται σχόλιο στενού συνεργάτη του Σαμαρά ο οποίος χαρακτήρισε την επιχείρηση τρομοκράτησης ως «win-win».   Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Helena Smith, στενός συνεργάτης του Σαμαρά ονομάζει την επιχείρηση τρομοκράτησης ως «win-win» και λέει ότι «ακόμα και αν χάσουμε στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας πάλι θα βγούμε κερδισμένοι επειδή οι ψηφοφόροι θα κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ για το χάος που προκλήθηκε και αυτό θα μας εξασφαλίσει τη νίκη στις εθνικές εκλογές».
Σύμφωνα με το άρθρο του Guardian το κλίμα τρόμου που δημιουργείται τις τελευταίες ημέρες στην Ελλάδα είναι απίστευτο.
Η δημοσιογράφος αναφέρεται στην επίσκεψη του Γάλλου υπουργού οικονομίας, κ. Μοσκοβισί, που θα βρίσκεται στην Αθήνα τις δύο επόμενες ημέρες, καθώς και στις δηλώσεις - παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα της χώρας του προέδρου της Ε.Ε, κ. Γιούνκερ.
Αναφέρεται επίσης στην ομιλία του Τσίπρα, στην οποία κατήγγειλε την ύπαρξη καμπάνιας τρόμου από την Τρόικα και τους εκπροσώπους της καθώς και από μεγάλα διεθνή ΜΜΕ προκειμένου να φοβίσουν την κοινή γνώμη.
Διαβάστε εδώ το δημοσίευμα.
πηγή:http://www.thepressproject.gr
 --------
 Σενάρια αντικατάστασης Σαμαρά από τους ΝY Times- Υπαίτιος του φόβου ο πρωθυπουργός

Πιθανή βλέπει την περίπτωση παραίτησης του Αντώνη Σαμαρά και την αντικατάστασή του από τεχνοκράτη, που θα μπορέσει να πείσει τους ανεξάρτητους να ψηφίσουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκτενές άρθρο που δημοσιεύεται στους New York Times.
Το δεύτερο σενάριο, που προκρίνει ο αρθρογράφος είναι η χώρα να οδηγηθεί σε

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2014

Τα καλύτερα γκράφιτι της Αθήνας στον «Guardian»

image
Πρόσφατα η εφημερίδα «The Guardian» πόσταρε ένα θέμα με τα καλύτερα γκράφιτι της Αθήνας γράφοντας «Οι δυσκολίες και η ανεργία της ελληνικής οικονομικής κρίσης οδήγησαν σε ένα νέο κύμα καινοτόμων γκράφιτι, με πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα - κάνοντας την Αθήνα μια νέα Μέκκα για τους street artists». Μεταξύ των γκράφιτι και ο Λουκάνικος, στην κατασκευή του οποίου συμμετείχε και ο δικός μας, Billy Γρυπάρης.
Ένα νέο πορτραίτο του Πλάτωνα, ένας άντρας γνωστός για τις απόψεις του για το κράτος, ο οποίος προειδοποίησε ότι οι πόλεις «δε θα γλιτώσουν από τα κακά»
μέχρι η

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΕΣΕΕ: Τεράστιες ανατροπές στα εργασιακά του εμπορίου έφερε η κρίση

Ανατροπές στον εργασιακό χώρο του εμπορίου καταγράφει η ετήσια έκθεση του ελληνικού εμπορίου που παρουσίασαν σε συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης και οι ειδικοί επιστήμονες του Ινστιτούτου Εμπορίου και Υπηρεσιών (ΙΝΕΜΥ).
Διπλασιάστηκε η μερική απασχόληση σε σχέση με το 2008, το 18,2% όσων απασχολούνται στο εμπόριο δουλεύει και την Κυριακή, η προσωρινή εργασία σε ένα χρόνο αυξήθηκε κατά 28,6%, το ποσοστό των απλήρωτων υπερωριών έχει εκτοξευτεί στο 63,4% από 47,6% το 2008, ενώ οι εργοδότες δηλώνουν τους εργαζόμενους σαν “μερικής απασχόλησης” αναγκάζοντάς τους να δουλεύουν περισσότερες ώρες.
Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τα κύρια ευρήματά της έκθεσης της ΕΣΕΕ για το 2014 διπλασιάστηκε το ποσοστό της μερικής απασχόλησης καθώς το δεύτερο τρίμηνο του έτους με αυτό το καθεστώς εργάζεται το 8,4% του συνολικού

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Ο πανικός τους, η ελπίδα μας - Του Γιάνη Βαρουφάκη

Διαβάζουμε ότι κάποιοι μάνατζερς κερδοσκοπικών επενδυτικών ταμείων (hedge funds) του Λονδίνου «φρίκαραν» μετά από συνάντησή τους με εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι τους παρουσίασαν τις προθέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν γνωρίζω τι ειπώθηκε μεταξύ τους. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι τα hedge funds θα εγκατέλειπαν την χώρα έτσι κι αλλιώς, με οποιαδήποτε κυβέρνηση ante portas. Και ότι όσο πιο γρήγορα φύγουν τόσο καλύτερα.
Γιατί να φύγουν; Δεν θέλουμε τις επενδύσεις τους; Όχι ιδιαίτερα! Τα hedge funds ποτέ δεν επενδύουν παραγωγικά. Δεν είναι η δουλειά τους αυτή. Δουλειά και σκοπός τους είναι να αγοράσουν κάποια χαρτιά φτηνά, ελπίζοντας ότι οι τιμές των χαρτιών που αγόρασαν θα αυξηθούν γρήγορα, θα ξεπουλήσουν στα γρήγορα (πολλές φορές εντός λεπτών της ώρας) και θα μεταβούν σε νέα πεδία δόξης λαμπρά χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το τι θα αφήσουν πίσω τους. Μόνο στην απελπισμένη Μνημονιακή Ελλάδα μπορούσε να γιορταστεί ως χαρμόσυνο νέο (όπως έγινε το 2012) η έλευση για «επενδύσεις» του κ. John Paulson!
 Η ιστορία με το πώς η Ελλάς έγινε ένα από αυτά τα πεδία δόξης των hedge funds, έστω για λίγο καιρό, έχει ενδιαφέρον. Εν αρχή ην η πτώχευσή μας ως κράτος το 2009/10. Τα δύο μνημονιακά δάνεια δεν ήταν τίποτα άλλο από την εφαρμογή της τακτικής που χρησιμοποιούν οι τραπεζίτες οι οποίοι αρνούνται να παραδεχθούν ότι τεράστια δάνεια που χορήγησαν «έσκασαν» - κάτι που, αν το παραδεχθούν, θα είναι σαν να παραδέχονται ότι οι τράπεζές τους έχουν πρόβλημα. Οπότε, τι κάνουν; Εφαρμόζουν την τακτική του «προσποιήσου και επέκτεινε» (extend and pretend αγγλιστί) – δηλαδή δανείζουν ξανά τους ίδιους πτωχευμένους δανειζόμενους ώστε να προσποιούνται και οι μεν και οι δε ότι τα αρχικά δάνεια αποπληρώνονται κανονικά (μεγαλώνοντας εν τω μεταξύ τις

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Τι λένε στην ουσία οι δανειστές; Του Π. Παναγιώτου

Γιατι συμπεριφέρονται με αυτό τον απαξιωτικό τρόπο στην κυβέρνηση, στον Σαμαρά και στον Βενιζέλο οι εταίροι δανειστές; Αυτό είναι το προσωπικό δράμα του Μαξίμου και της Χαριλάου Τρικούπη... 
Το σοβαρότερο βέβαια είναι τι σημαίνει αυτό για τη χώρα. 
Τι μας λένε όμως οι δανειστές επί της ουσίας; Συνοπτικά ότι δεν είμαστε έτοιμοι να «βγούμε στις αγορές» και ότι πρέπει να παραμείνουμε σε καθεστώς χρηματοδοτικής προστασίας και αυξημένης επιτήρησης.
Στην πραγματικότητα αμφισβητούν τη δυναμική αυτού που η κυβέρνηση ονομάζει «success story» και δημιουργεί, όπως ισχυρίζεται, συνθήκες φοροελαφρύνσεως, χαλάρωσης της λιτότητας κ.λπ. Επιμένουν στη συνέχιση της ίδιας ασκούμενης μέχρι σήμερα πολιτικής, μπαίνοντας μάλιστα και σε πιο βαθιά νερά, όπως λ.χ. το Aσφαλιστικό, η μείωση ακόμα περαιτέρω των κοινωνικών παροχών, η σταθεροποίηση
της υψηλής φορολογίας κ.λπ. Με άλλα λόγια, μας λένε ότι δεν πιστεύουν στους ρυθμούς μιας γρήγορης ανάπτυξης και για να τηρηθεί το πρόγραμμα μέχρι το 2020 των πρωτογενών πλεονασμάτων κ.λπ. χρειάζεται εμμονή στην πολιτική που ασκείται. Αρα απορρίπτουν ως μη ρεαλιστικό ένα σχέδιο γρήγορης εξόδου της χώρας από την κρίση, που βέβαια για να υλοποιηθεί προϋποθέτει συγκέντρωση ισχυρών πόρων ανάπτυξης, που δεν συμβιβάζεται με την ταυτόχρονη εξυπηρέτηση ενός μεγάλου χρέους και τη συνέχιση ακραίων πολιτικών περαιτέρω δημοσιονομικής προσαρμογής.
Γι' αυτό απορρίπτουν απόλυτα το σχέδιο της κυβέρνησης, αρνούμενοι ακόμα και «χρονικές μεταθέσεις» στον ευρύτερο χρόνο, έστω κι αν οι «βελτιώσεις» που επιδιώκει η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά περιορισμένες και κυρίως «αμυντικού χαρακτήρα». Οι κυρίαρχες δυνάμεις στην Ευρώπη σήμερα έχουν μια ευρύτερη στρατηγική για όλη την Ευρωζώνη και τα δικά τους «χρονοδιαγράμματα», που δεν συμπίπτουν με τις άμεσες πολιτικές ανάγκες της κυβέρνησης και τις «ασφυξίες» της οικονομίας και της κοινωνίας μας. Αυτό είναι το πρόβλημα. Και δυστυχώς υπερβαίνει την κυβέρνηση, τα λάθη και τις αστοχίες της. Είναι κάτι περισσότερο κι αυτό είναι το ανησυχητικό. Και ίσως γι' αυτό επιβάλλεται μια «πολιτική αλλαγή», με «επανεκκίνηση» για να «ξεβαλτώσουμε».      

 Εθνος

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

FATHER: Το εκπληκτικό βραβευμένο animation για τη σχέση πατέρα-παιδιού, που πρέπει όλοι να δουν

fatherΗ σχέση πατέρα-παιδιού είναι το ίδιο σημαντική μ” εκείνη της μητέρας με το παιδί. Πολύ συχνά όμως ο πατέρας είναι μια φιγούρα απόμακρη, δημιουργώντας στην παιδική σκέψη και ψυχή συναισθήματα δύσκολα, ανυπόφορα που το παιδί δυσκολεύεται να διαχειριστεί.
 Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον animation βασισμένο σε 5 «εξομολογήσεις» παιδιών για το πώς φάνταζε στα μάτια και στην ψυχή του καθενός ο πατέρας, για τη σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ τους, για την παρουσία ή την απουσία του πατέρα…
 Πέντε διαφορετικές αφηγήσεις, από την πλευρά του παιδιού, στο β” ενικό, σαν να έχει τον πατέρα μπροστά του και του λέει όσα θα ήθελε, αλλά δεν τόλμησε ποτέ να πει ως παιδί, όσα δεν τόλμησε ποτέ να τον ρωτήσει.
 Πέντε διαφορετικές αφηγήσεις που μπλέκονται και δείχνουν το «εσωτερικό μπέρδεμα» του κάθε παιδιού και τα αδιέξοδά του,στη σχέση με τον πατέρα του.
 Δείτε το βραβευμένο φιλμάκι, για το πόσο αναγκαίος είναι ο πατέρας για το

ΜΑΖΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΡΕΥΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ - του ΠΑΝΟΥ ΚΟΣΜΑ

Επανεκκίνηση, αλλά όχι μάταιη.
Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία : τα «βασανιστήρια» των δανειστών στην κυβέρνηση Σαμαρά γίνονται με το βλέμμα στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι μέρος της επιχείρησης «προληπτικής καταστολής» με στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση είναι σε οριακή κατάσταση. Δεν έχει άλλη επιλογή από το να πει «ναι σε όλα», αλλά ταυτόχρονα αν το κάνει, οι αντοχές της τελειώνουν και ο στόχος να εξασφαλίσει τους 180 για την προεδρική εκλογή δυσκολεύει εξαιρετικά.
Η κρίση στη ΝΔ σοβεί, ενώ στο ΠΑΣΟΚ έχει πάρει ανοιχτή και εκφυλιστική μορφή.
Παρ' όλα αυτά, όλες οι δυνάμεις του συστήματος είναι σε επιφυλακή. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αστική τάξη, ούτε οι δανειστές είναι διατεθειμένοι να παραδώσουν έτσι απλά τα «κλειδιά» της κυβέρνησης στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα χρησιμοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα μέσα για να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη, από τον εκφοβισμό μέχρι τον ανοιχτό εκβιασμό και από την εξαγορά βουλευτών μέχρι την πολιτική προβοκάτσια. Τίποτε δεν έχει τελειώσει και, πολύ περισσότερο, η κυβέρνηση των μνημονίων δεν πρόκειται να πέσει σαν «ώριμο φρούτο».
Τώρα, είναι απολύτως αναγκαίο και εφικτό να ξεδιπλωθεί ένα μαζικό, κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα που θα «διασφαλίσει» την ανατροπή της μνημονιακής κυβέρνησης και θα ανοίξει το δρόμο για μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές. Οι βασικές προϋποθέσεις γι' αυτό είναι απλές και συγκεκριμένες:
• Έχοντας τον βασικό πολιτικό ρόλο και τη βασική πολιτική ευθύνη, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιδείξει καθαρή και αταλάντευτη στάση σε όλες τις πιέσεις που θα του ασκηθούν και τις «παγίδες» που θα στήσει το σύστημα. Να μην υποκύψει στους εκβιασμούς για εξοστρακισμό από την ευρωζώνη, να μην επιτρέψει αμφιταλαντεύσεις και «αυτοσχεδιασμούς» στο εσωτερικό του και να αποκλείσει κάθε εκδοχή «εθνικών συναινέσεων» με τις μνημονιακές-αστικές πολιτικές δυνάμεις. Θα πρέπει δε να προετοιμαστεί για την αναπόφευκτη σύγκρουση, πολιτικά, προγραμματικά, οργανωτικά και κινηματικά.
• Τα τελευταία ελπιδοφόρα σκιρτήματα του κινήματος αποδεικνύουν ότι οι εφεδρείες του αγώνα κάθε άλλο παρά έχουν εξαντληθεί: το κίνημα των μαθητών και των φοιτητών, οι διάσπαρτοι αλλά μαχητικοί κλαδικοί και επιμέρους αγώνες, η μαζική διαδήλωση στην πρόσφατη γενική απεργία δείχνουν ότι υπάρχουν οι διαθέσιμες δυνάμεις. Οι κινητοποιήσεις στην επέτειο μνήμης της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και η κινητοποίηση ενάντια στην ψήφιση του προϋπολογισμού σκληρής λιτότητας είναι οι επόμενοι σταθμοί. Αυτό που χρειάζεται, είναι η ενεργοποίηση και συστράτευση των δυνάμεων της Αριστεράς, ώστε τα επιμέρους ρυάκια του αγώνα να συντονιστούν και να συνδυαστούν με στόχο μια ρωμαλέα ανασυγκρότηση και ανάκαμψη του κινήματος.       

 Aναδημοσίευση Iskra

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

3η Δεκέμβρη, Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία - Διακήρυξη της ΕΣΑμεΑ για την 3η Δεκέμβρη 2014

Την διακήρυξή της για την 3η Δεκέμβρη, Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, προωθεί σήμερα η ΕΣΑμεΑ, με στόχο και ευχή να φτάσει το μήνυμά της σε όλη την επικράτεια. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, που τα δικαιώματά μας απεμπολούνται στο βωμό της οικονομικής κρίσης, μιας κρίσης που δεν δημιουργήσαμε και ωστόσο καλούμαστε να πληρώσουμε με την αξιοπρέπεια και την τιμή μας, εμείς, τα άτομα με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και οι οικογένειές τους: 
  • Πορευόμαστε και θα συνεχίσουμε μέχρι τη νίκη, ενάντια στη στοχοποίηση της αναπηρίας κάτω από την πίεση των δυσμενών οικονομικών συνθηκών. 
  • Αντιστεκόμαστε στον παραλογισμό των οικονομικών επιτελείων και της Τρόικα, γνωρίζοντας καλά ότι δεν ευθυνόμαστε για τη δημοσιονομική κατάντια της χώρας. 
  • Στην πλάστιγγα των διαπραγματεύσεων παίρνουμε θέση και δεν θα αφήσουμε να γίνουμε τα τραγικά θύματα ενός νέου Μεσαίωνα.
  • Για να μη χαθούν οι νίκες του αναπηρικού κινήματος  μεταξύ προαπαιτούμενων και νέων μέτρων:  
  • Απαιτούμε να ληφθεί δέσμη συντονισμένων μέτρων άμεσης και μακροχρόνιας προστασίας των ατόμων με αναπηρία και χρόνιας πάθησης και των οικογενειών τους από τις επιπτώσεις αυτής της οικονομικής κρίσης, για την οποία τα άτομα με αναπηρία δεν ευθύνονται. 
  • Παλεύουμε για τη διαμόρφωση των βασικών αρχών για ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα πρόνοιας και υποστήριξης, με βάση τη δικαιωματική προσέγγιση.
Οι περήφανοι πολίτες με αναπηρία, με χρόνια πάθηση και οι περήφανοι

ΝΕΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ Σε καθεστώς πλήρους απελευθέρωσης πέρασαν οι πρόσφορες - Ολα όσα αλλάζουν για προσφορές, εκπτώσεις και stock μαγαζιά

Για άλλη μια φορά ρυθμίσεις που εξυπηρετούν ελάχιστες επιχειρήσεις , προκαλούν βλάβη στους καταναλωτές και στο μεγάλο σύνολο των επιχειρήσεων. Ο νέος κώδικας δεοντολογίας , δεν έλαβε υπόψη το αποτέλεσμα διαλόγου των φορέων που προηγήθηκε​ Στην πραγματικότητα, οι ασυνείδητοι έμποροι θα μπορούν εσαεί να προφασίζονται εκπτώσεις και προσφορές δηλώνοντας ως τιμή προ εκπτώσεων μια οποιαδήποτε παραπλανητική τιμή 
 Σε καθεστώς πλήρους απελευθέρωσης πέρασαν οι πρόσφορες και οι προωθητικές ενέργειες των εμπορικών καταστημάτων, προκαλώντας εντονότατες αντιδράσεις από τη μεγαλύτερη μερίδα της εμπορικής κοινότητας, κυρίως των εκπροσώπων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αλλά και τριβές και αντιπαραθέσεις εντός του υπουργείου Ανάπτυξης.
Ο υφυπουργός Ανάπτυξης, κ. Γεράσιμος Γιακουμάτος, υπέγραψε Υπουργική Απόφαση με τον τίτλο «Κώδικας Δεοντολογίας για την Προστασίας του Καταναλωτή κατά τις Προσφορές, τις Εκπτώσεις και τις Προωθητικές Ενέργειας», η οποία προβλέπει ότι τα εμπορικά καταστήματα μπορούν να διενεργούν πρόσφορες καθ΄ όλη τη διάρκεια του έτους, εκτός από τις περιόδους των εκπτώσεων, ενώ δίνει τη δυνατότητα της διενέργειας ανάλογων εμπορικών πρακτικών και στα καταστήματα stock και οutlet.
Η απόφαση αυτή του κ. Γιακουμάτου αιφνιδίασε καταρχάς τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου, κ. Στέφανο Κομνηνό, ο οποίος μετά από αρκετές εβδομάδες εξαντλητικού διαλόγου με τον ΣΕΒ, τη ΓΣΕΒΕΕ, την ΕΣΕΕ, τον ΣΕΛΠΕ και εκπροσώπους του οργανωμένου λιανεμπορίου και των καταναλωτών είχε καταλήξει σε ένα προσχέδιο υπουργικής απόφασης, το οποίο απείχε σε πολύ μεγάλο βαθμό από την απόφαση η οποία, τελικά, υπεγράφη. Βέβαια, και η πρόταση του κ. Κομνηνού δεν κάλυπτε στο σύνολό της την αγορά. Στο διάστημα των περίπου 2 – 3 μηνών που διήρκεσε ο διάλογος, το περιεχόμενό της άλλαξε

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Ένα έξυπνο βίντεο για τα ναρκωτικά

Το Κίουι, είναι ένα  πουλί το οποίο δεν μπορεί να πετάξει και ζει αποκλειστικά στη Νέα Ζηλανδία.  Δείτε  το βίντεο που ετοίμασε ο Andreas Hykade για τον εθισμό στα ναρκωτικά, με κινούμενα σχέδια.
Ένα Κίουι αρχικά δεν δίνει σημασία σε αυτά που βρίσκει μπροστά του. Στη συνέχεια δοκιμάζει και εθίζεται μέχρι που όλη αυτή η διαδικασία του γίνεται

520 Barcode Ελλάς - Φτιάξτε μόνοι σας, το δικό σας QR CODE

Φτιάξτε μόνοι σας, το δικό σας QR CODE
H 520 Barcode Ελλάς, ικανοποιώντας τη επιθυμία πολλών πελατών της, προσφέρει ένα ακόμα εργαλείο στην ελληνική επιχείρηση ώστε να μπορεί εύκολα, γρήγορα και χωρίς επιβάρυνση να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες στο B2C marketing για την προώθηση των προϊόντων της και την επικοινωνία της με τον πελάτη.
Είναι πλέον δυνατή, μέσα από την ιστοσελίδα μας, η δημιουργία QR Code.
O επισκέπτης του site της 520 Barcode Ελλάς, μπορεί, ακολουθώντας απλές και σύντομες οδηγίες να δημιουργήσει QR Code για:
  • web site
  • e-mail
  • Vcard (στοιχεία επικοινωνίας)
σε διάφορες αναλύσεις και μεγέθη, ασπρόμαυρο ή έγχρωμο.
Η χρήση του νέου αυτού εργαλείου είναι ελεύθερη (δεν απαιτείται login) και απευθύνεται όχι μόνο σε επιχειρήσεις αλλά και ιδιώτες. Για περισσότερες πληροφορίες επισκευθείτε την ιστοσελίδα.
Τί είναι το QR Code:
Τα αρχικά σημαίνουν Quick Response Code – Κωδικός Γρήγορης Ανταπόκρισης. Είναι ένα barcode δύο διαστάσεων (2D), το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως στο εμπόριο, τη διαφήμιση, την επικοινωνία και άλλους τομείς.
Μέσα σε ένα QR Code μπορεί να αποθηκευτεί ένας σύνδεσμος προς μια ιστοσελίδα, μία διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στοιχεία επικοινωνίας, ένα προσωπικό μήνυμα κ.ά.
Πως λειτουργεί:
Έχοντας μία εφαρμογή "QR Code reader", ο χρήστης σαρώνει με το έξυπνο κινητό του το QR Code, ανακτά την πληροφορία που περιέχει και συνδέεται εύκολα γρήγορα και αποτελεσματικά σε:
  • ένα web site και πλοηγείται αυτόματα
  • ένα e-mail και αποστέλλει το μήνυμά του
  • μία Vcard και καταχωρεί τα στοιχεία επικοινωνίας στις επαφές του
Το QR Code τοποθετείται σε
  • ετικέτες προϊόντων και συσκευασίες
  • διαφημιστικά φυλλάδια ή άλλο προωθητικό έντυπο υλικό
  • επαγγελματικές κάρτες κ.ά.
  • ΑΠΟ  epixeiro

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Ταξίδι στο χρόνο, αφιερωμένο στο μάζεμα της ελιάς (Βίντεο)

Ένα υπέροχο οπτικό ταξίδι στους ελαιώνες της Κρήτης γεμάτο μνήμες, συγκίνηση, και την ψυχή της  Ελλάδας.
«The Olive Tree Will Always Be Here«, δηλαδή «η ελιά θα είναι πάντα εδώ» ο τίτλος του ολιγόλεπτου φιλμ, δημιουργία τηςIndigo View για την ελληνική εταιρεία εξαγωγών προϊόντων ελιάς καιελαιολάδου GAEA.
Ενας ύμνος στο δέντρο-σύμβολο της ελληνικής υπαίθρου. Μια ταινία μικρού μήκους

ΑΦΗΝΩ ΤΟ ΓΟΝΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΟΝΙΟΣ


Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Σε μία στάση λεωφορείου στο Λονδίνο έτσι βλέπουν την Ελλάδα και τους Νεοέλληνες που δεν ήθελαν ΤΟΤΕ να χρεοκοπήσουν και πίστευαν ότι θα σωθούν… Με τα παρακάτω αληθή στοιχεία δεν είμαστε χρεοκοπημένοι;
Το γύρο του κόσμου κάνει νέα φωτογραφία που εμφανίστηκε σε στάση λεωφορείων στο Λονδίνου, που αναφέρει μέσα σε 13 γραμμές αριθμών την τραγική κατάσταση που επικρατεί στην οικονομία της Ελλάδος.
Οι εμπνευστές της “διαφήμισης” δεν έχουν γίνει γνωστοί, αλλά προφανώς ανήκουν στους ευρωσκεπτικιστές της Βρετανίας, οι οποίοι θέλουν να δείξουν τι συμβαίνει σε μία χώρα που συμμετέχει στην Ευρωζώνη.

Ειδικότερα, αναφέρεται:
1) 1 εκατ. έχασαν την δουλειά τους
2) 30% των επιχειρήσεων έκλεισαν
3) 38% μείωση μισθών
4) 45% μείωση συντάξεων
5) 25% μείωση του ΑΕΠ
6) 30% μείωση του οικογενειακού εισοδήματος
7) 42,8% αύξηση της παιδικής θνησιμότητας
8) 190,5% αύξηση της ανεργίας
9) 272,7% αύξηση του δείκτη κατάθλιψης
10) 35,5% αύξηση του δημόσιου χρέους
11) 84,3% μείωση της κατασκευαστικής δραστηριότητας
12) 98,2% αύξηση του δείκτη φτώχειας
13) 2 αυτοκτονίες ανθρώπων κάθε μέρα

Αυτή είναι η Ελλάδα το 2014…

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Λυπηθείτε μας σύντροφοι.

Του Σωκράτη Μαντζουράνη -
 "Δρόμος της Αριστεράς"
 Μια πορτοκαλάδα, ρε παιδιά... Από πορτοκάλι
Δεν νιώθετε ένα κόμπο στο λαιμό;
Η κυβέρνηση τιμά το Πολυτεχνείο αποκαλώντας τους φοιτητές «θρασίμια», ο Φορτσάκης 41 χρόνια μετά, ξανακαλεί τα ΜΑΤ στη Νομική, ο απόγονος δικτάτορα τον προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ο λαός τιμά την επέτειο φρουρούμενος από 7.000 αστυνομικούς.
Για Ψωμί πάλευαν τότε, και τα παιδιά σήμερα λιποθυμούν από ασιτία.
Για Παιδεία πάλευαν τότε, και σήμερα κλείνουν 1.000 σχολεία.
Για Ελευθερία πάλευαν τότε, και σήμερα είσαι πια ελεύθερος να πας μετανάστης.
«Το Πολυτεχνείο ζει και μας οδηγεί».
Σε ποιες λαϊκές εξεγέρσεις ζει;
Σε ποιες κοινωνικές ανατροπές μάς οδηγεί;
Ο Καρατζαφέρης χέρι-χέρι με τη μίζα, ο Γιώργος μας απειλεί πως «έχει ο καιρός γυρίσματα», Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ αγωνίζονται να έλθει η τρόικα για να μπορέσουν μετά να... τη διώξουν και η τρόικα τους δίνει εντολή να σκύψουν πιο βαθιά, «έως της 6ης πρωινής».
Ο Σαμαράς ανακαλύπτει πως «έχουμε την ταχύτερη ανάπτυξη αυτό το τρίμηνο, σε ολόκληρη την Ευρωζώνη», ο Βενιζέλος ανακαλύπτει πως είναι η αντιπολίτευση του εαυτού του και ο Πρετεντέρης ακόμα προσπαθεί ν’

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Ένα …τσουβάλι γεμάτο μετρητά θα πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους οι φορολογούμενοι που θα θελήσουν να ενταχθούν στη ρύθμιση των 100 δόσεων. - Δες τι έχεις να πληρώσεις -Oι τρεις "ελληνικοί" λόγοι που φρενάρουν τη ρύθμιση στα Ταμεία

19-11-14
Ένα …τσουβάλι γεμάτο μετρητά θα πρέπει να έχουν στη διάθεσή τους οι φορολογούμενοι που θα θελήσουν να ενταχθούν στη ρύθμιση των 100 δόσεων. Μπορεί τα κίνητρα ένταξης –διαγραφή προσαυξήσεων, χαμηλότερο επιτόκιο, πολλές δόσεις- να φαίνονται πολύ δελεαστικά ωστόσο, όταν θα έρθει η ώρα υποβολής της αίτησης θα γίνει αντιληπτό ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου μα καθόλου εύκολα. Από τη στιγμή που ακυρώθηκε η δυνατότητα ένταξης στη ρύθμιση των βεβαιωμένων οφειλών, συσσωρεύεται ένα «βουνό» υποχρεώσεων που πρέπει να εξοφληθούν ή –στην καλύτερη περίπτωση- να ρυθμιστούν σε 12 δόσεις. Να πως έχει η κατάσταση:
  1. Η ρύθμιση θέτει όρο να μην υπάρχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές μετά την 1η Οκτωβρίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να πληρωθούν ΠΡΙΝ την αίτηση ένταξης στη ρύθμιση (ή εναλλακτικά να ρυθμιστούν με βάση την πάγια ρύθμιση των 12 ή 24 δόσεων) οι ακόλουθες υποχρεώσεις:
  • Η δόση του ΕΝΦΙΑ για τον μήνα Οκτώβριο. Αν δεν έχετε πληρώσει, θα πρέπει να το κάνετε άμεσα καθώς η δόση έχει καταστεί ληξιπρόθεσμη. Με το που θα διαπιστώσει το γεγονός το ηλεκτρονικό σύστημα, δεν θα σας εγκρίνει την αίτηση ένταξης στη ρύθμιση. Προσοχή: Ακόμη και αν ο ΕΝΦΙΑ σας έχει καταλογιστεί από λάθος το οποίο προτίθεστε να διορθώσετε,

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

Εγώ, Κρατάω την Ουσία κι Ονειρεύομαι!


ΑΠΟ -MarketNews
ΤΟΥ Alexandros Raskolnick
Αφορμή γι’ αυτό το σχόλιο ήταν ένας διάλογος που είχαμε κάτι φίλοι, όχι στο διαδίκτυο αυτή τη φορά, αλλά πίνοντας τσάι και καπνίζοντας τους ναργιλέδες μας σε ένα συριακό καφενείο στην πλατεία Εξαρχείων. Ο λόγος ήταν για τον Σύ.Ριζ.Α. και για τον άγαρμπο τρόπο, με τον οποίο σκαρφαλώνει η ηγετική του ομάδα, στο απότομο βουνό της εξουσίας. 
 Να σας πω κι εγώ τη γνώμη μου, τους είπα, που είμαι εξωτερικός παρατηρητής και που στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσω ούτως ή άλλως Συ.Ριζ.Α. στη λογική που λέει ότι το "μη χείρον βέλτιστο", αυτές τις ζοφερές στιγμές που μας αξίωσε ο μοχθηρός μας Θεός, να ζήσουμε. 
 Πράγματι, συμφωνήσαμε, ο Συ.Ριζ.Α. έχει ενσωματώσει τις ελπίδες ενός πλειοψηφικού ρεύματος συμπολιτών μας, που ελπίζουν ότι με κάποιον τρόπο μυστικιστικό και άδηλο, ο Αλέξης, θα μας οδηγήσει, σαν σύγχρονος Μωυσής, στη Γη της Επαγγελίας κι ότι όλοι μαζί, θα ξαναγυρίσομε γρήγορα πίσω στην εύφορη κοιλάδα των τεμπέληδων. Πίσω, στην εποχή που δέναμε τα σκυλιά με τα λουκάνικα... 
 Όχι ότι είναι απατηλό αυτό το όνειρο ούτε και σημαίνει αυτή η διατυπωμένη αμφιβολία ότι πρέπει να παίρνουμε κατά γράμμα, όλους αυτούς που μας λένε  ότι θα μας χρειαστούν δεκαετίες για να γυρίσουμε πίσω στην εύφορη κοιλάδα. Ανοησίες λένε αυτοί, και κινδυνολογούν όλοι τους, διότι παραβλέπουν ότι έχομε την τύχη να ζούμε στην ομορφότερη πατρίδα του κόσμου κι επειδή δεν έχουν χαθεί ακόμα όλα. Προλαβαίνομε ακόμα να σώσουμε τον τόπο μας και την παρτίδα, χωρίς να χαθεί μια ολόκληρη γενιά ούτε και περισσότερες, κατά που κάποιοι διατυμπανίζουν. 
 Μόνο που ο δρόμος αυτός δεν είναι στρωμένος με παπλώματα για να ξαπλώσουν οι τεμπέληδες, αφού τώρα πια έχει κοπεί οριστικά η πίστωση από τους

Δευτέρα 17 Νοεμβρίου 2014

Τι είναι το Πολυτεχνείο; Σίγουρα δεν είναι για όλους το ίδιο...- του Νίκου Μπογιόπουλου

Τι είναι το Πολυτεχνείο; Σίγουρα δεν είναι για όλους το ίδιο...
Απο τη μια μεριά υπάρχουν αυτοί που εμφανίζονται να το «τιμούν». Που το αξιοποίησαν σαν ένα πολύ καλό «διαβατήριο», το οποίο, αν και ληγμένο, το επιδεικνύουν χρόνια τώρα για να ανανεώνουν τη σκοροφαγωμένη καρτέλα με τα αγωνιστικά τους «ένσημα». Θεωρούν ότι έτσι αντιπαρέρχονται το παρόν τους, προτάσσοντας το παρελθόν τους αφού πρώτα το «έφτυσαν»...
    Είναι οι ίδιοι που κατά καιρούς πρωτοστάτησαν στη φιλολογία περί «απομυθοποίησης» του Πολυτεχνείου. Που επιχείρησαν να εξαγνίσουν το δικό τους «βόλεμα» με τις θεωρίες για «τη γενιά που κουράστηκε», με τα κηρύγματα για το «πάλιωμα» των συνθημάτων του Πολυτεχνείου.

    Είναι αυτοί που, αφού εξαργύρωσαν τη νιότη τους στα διάφορα πόστα του κράτους, τώρα ατενίζουν το τανκ που έριξε την πύλη, στρογγυλοκαθισμένοι στις καρέκλες των ...«θινκ τανκς» της εξουσίας. Μιας εξουσίας, που το πρώτο «φιλολαϊκό» της προσωπείο το έβαλε ο Γκιζίκης, και που εδώ και τέσσερεις

Μελέτη κυκλοφοριακού για μια πόλη... "ησυχαστήριο" με φανερές εξυπηρετήσεις συμφερόντων.




Εκτός τόπου και χρόνου χαρακτηρίζουμε την κυκλοφοριακή μελέτη Ε. Περιμένη που εφαρμόζετε αυτόν τον καιρό στην πόλη της Νάξου.
Όταν η τοπική αυτοδιοίκηση θέλει να κάνει ένα έργο βασική προϋπόθεση είναι να αναφέρει τους λόγους και τους σκοπούς που θα εξυπηρετήσει αυτό το έργο. Λογικά αυτοί οι λόγοι και οι σκοποί πρέπει να τείνουν προς ένα θετικό αποτέλεσμα του όλου εγχειρήματος.
Όπως λοιπόν αναφέρετε στην παρ. 2.1 οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις γενικότερα θα βελτιώσουν την κινητικότητα των κατοίκων, εργαζομένων και επισκεπτών με γνώμονα την αναβάθμιση της οδικής ασφάλειας, την βελτίωση της χωρητικότητας του κύριου οδικού δικτύου κλπ κλπ.
Μάλιστα υπήρξε και διαβούλευση με προτάσεις από τούς 4 μεγάλους φορείς του νησιού μας: Ένωση Ξενοδόχων, Εμποροεπαγγελματικός Σύλλογος Νάξου, Σύλλογος Μαζικής Εστίασης και Σύλλογος Ενοικιαζομένων Δωματίων.
Αν εξαιρέσουμε ένα μέρος, και λέμε "ένα μέρος" γιατί υπάρχει λόγος, του Εμποροεπαγγελματικού Συλλόγου Νάξου καταλαβαίνουμε αμέσως πόσο "αντικειμενικές" ήταν οι προτάσεις που έγιναν από τους παραπάνω φορείς.
Άρα δικαιολογημένα θα παραχθεί ένα project αφού αυτοί ήταν στην ουσία οι κύριοι εντολείς της κ. Ε. Περιμένη, που θα θέλει την πόλη ένα "νεκροταφείο" για να μην ενοχλούνται οι τουρίστες-πελάτες τους όταν κοιμούνται ή τρώνε.
Είναι φανερό εάν διαβάσει κάποιος την παρακάτω μελέτη να καταλάβει πως όλα

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Πολυτεχνείο 1973 - ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ - ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ - ΤΑΙΝΙΕΣ - ΗΧΗΤΙΚΑ - ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ - ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ



Το χρονικό της εξέγερσης

Παρά τα σκληρά καταπιεστικά μέτρα των πραξικοπηματιών, τις φυλακίσεις, τις εκτοπίσεις, τις ομαδικές δίκες στα έκτακτα στρατοδικεία, τα βασανιστήρια, τις εικονικές εκτελέσεις και τις δολοφονίες, συνεχείς ήταν οι αντιδικτατορικές εκδηλώσεις του ελληνικού λαού σε όλη τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας, με πρωτοπόρα πάντοτε την αδάμαστη νεολαία. Ακόμη από τις αρχές του 1973, είχε αρχίσει να εκφράζεται η λαϊκή αγανάκτηση κατά της χούντας όπως η κατάληψη της Νομικής, το Φεβρουάριο του 1973, η διαδήλωση στις 4 Νοεμβρίου 1973, με αφορμή το μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου, όπου έγιναν και συλλήψεις αλλά και η διαδήλωση 3.000 φοιτητών για συμπαράσταση στους συλληφθέντες στις 8 Νοεμβρίου. Οι διαδηλώσεις συνεχίστηκαν στις σχολές.
Οι πολιτικές ταραχές ξέσπασαν στην Αθήνα από τις 14 μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου 1973. Οι ταραχές αυτές ξεκίνησαν με την κατάληψη του Πολυτεχνείου από φοιτητές κλιμακώθηκαν με παναθηναϊκή κινητοποίηση κατά του στρατιωτικού καθεστώτος τις 21ης Απριλίου και τερματίστηκαν με την επέμβαση του στρατού.
Απαρχή των γεγονότων θεωρούνται οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων που πραγματοποιήθηκαν το πρωί της Τετάρτης, 14 Νοεμβρίου , και κατέληξαν στην απόρριψη των κυβερνητικών μέτρων, σχετικά με τον προγραμματισμό των φοιτητικών εκλογών. Το απόγευμα της ίδιας μέρας αποφασίστηκε από τους φοιτητές, που στο μεταξύ είχαν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο, η κατάληψη του ιδρύματος, κάτω από έλεγχο Συντονιστικής Επιτροπής.
 Τις βραδινές ώρες τα συνθήματα των συγκεντρωμένων είχαν πάρει καθαρά πολιτικό χαρακτήρα 
 Αλλά ας δούμε το χρονικό των τριών ημερών της εξέγερσης:
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 1973, ώρα 9 π.μ. Εκατοντάδες φοιτητές του Πολυτεχνείου συγκεντρώνονται στο προαύλιο του Ιδρύματος. Αρχίζουν συνελεύσεις για να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν το νέο σχέδιο της χούντας για την υποταγή του κινήματος. Συγκέντρωση γίνεται και στη Νομική που αποφασίζει να κατευθυνθεί στο Πολυτεχνείο. Στις 2.00 μ.μ., 5.000 περίπου φοιτητές έχουν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο, ενώ αρχίζει να συγκεντρώνεται και άλλος κόσμος. Η Πατησίων δονείται από τα συνθήματα κατά της χούντας. Η Ασφάλεια κινητοποιείται και καλεί τους συγκεντρωμένους να αποχωρήσουν.
Οι συγκεντρωμένοι φοιτητές στο Πολυτεχνείο συγκροτούν μια επιτροπή κατάληψης. Κλείνουν οι πόρτες και στις 8.30 το βράδυ γίνεται η πρώτη συνεδρίαση της συντονιστικής επιτροπής. Αμέσως οι πρώτες προκηρύξεις σκορπίζονται στην Πατησίων που είχε κλείσει από τον συγκεντρωμένο κόσμο.
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 1973. Η κατάληψη αποτελεί πόλο έλξης του λαού της Αθήνας που αρχίζει να συρρέει στο Πολυτεχνείο. Ως τις 9.30 το βράδυ η κατάληψη έχει πυκνώσει ενώ ο λαός στους γύρω από το Πολυτεχνείο δρόμους, φωνάζει αντιαμερικανικά και αντιχουντικά συνθήματα. Οι συγκεντρωμένοι παραμένουν όλη τη νύχτα για συμπαράσταση στους φοιτητές της κατάληψης του Πολυτεχνείου.
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 1973. Μπαίνουν σε λειτουργία οι πομποί του ραδιοφωνικού σταθμού, οι οποίοι μεταφέρουν το μήνυμα του αγώνα σε όλη την Αθήνα που παρακολουθεί τα γεγονότα. Στις 9 το πρωί στήνονται τα πρώτα οδοφράγματα και σχηματίζονται δύο μεγάλες διαδηλώσεις στην Πανεπιστημίου και στη Σταδίου. Το μεσημέρι επιτροπή των αγροτών από τα Μέγαρα, που είχαν ξεσηκωθεί ενάντια στις απαλλοτριώσεις της γης τους, επισκέπτονται τη Συντονιστική Επιτροπή και ο σταθμός μεταδίδει: «Ο λαός των Μεγάρων στέκεται και υπόσχεται να αγωνιστεί στο πλευρό του φοιτητικού και εργαζόμενου λαού… Ο αγώνας είναι κοινός… Δεν είναι μόνο για την πόλη των Μεγάρων ή το Πολυτεχνείο… Είναι για την Ελλάδα. Για το λαό της που θέλει να καθορίσει τη ζωή του. Να πορευτεί στο δρόμο της προκοπής. Βασική προϋπόθεση, η ανατροπή της δικτατορίας και η αποκατάσταση της δημοκρατίας».
Οι συγκεντρωμένοι έξω από το Πολυτεχνείο τραγουδάνε το «πότε θα κάνει ξαστεριά».
Το απόγευμα οι διαδηλωτές στο χώρο γίνονται χιλιάδες με συμμετοχή και εργαζομένων. Στις 6 το απόγευμα αρχίζουν οι συγκρούσεις διαδηλωτών και Αστυνομίας με πολλούς τραυματίες. Στις 7 το απόγευμα μεγάλη διαδήλωση κατευθύνεται στο Πολυτεχνείο και η Αστυνομία χτυπάει. Εμφανίζονται τεθωρακισμένα της Αστυνομίας και πέφτουν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Στη Σόλωνος, στην Κάνιγγος, στη Βάθη, στην Αριστοτέλους, στην Αλεξάνδρας, στην πλατεία Αμερικής γίνονται μάχες σώμα με σώμα. Στις 9.30 η Αστυνομία απαγορεύει την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας μέχρι νεοτέρας διαταγής. Στις 11 το βράδυ ο ραδιοσταθμός και τα μεγάφωνα καλούν τον κόσμο να μη φύγει. Οι αύρες έχουν κυκλώσει το χώρο του Πολυτεχνείου και τα δακρυγόνα έχουν πνίξει την περιοχή.
Σάββατο 17 Νοεμβρίου. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τα πρώτα τανκς εμφανίζονται, ενώ στο νοσοκομείο που οργανώθηκε στο Πολυτεχνείο, μεταφέρονται όλο και περισσότεροι νεκροί και τραυματίες. Στη 1 μετά τα μεσάνυχτα τα τανκς έχουν ζώσει το Πολυτεχνείο. Τα μεγάφωνα και ο ραδιοσταθμός μεταδίδουν: «Μην φοβάστε τα τανκς», «Κάτω ο φασισμός», «Φαντάροι είμαστε αδέρφια σας. Μη γίνετε δολοφόνοι». Στις 1.30 τα τανκς ξεκινούν με αναμμένους τους προβολείς. Οι φοιτητές τοποθετούν μια «Μερσεντές» πίσω από την κεντρική πύλη για να εμποδίσει την είσοδο των τανκς. Οι φοιτητές είναι ανεβασμένοι στα κάγκελα, τραγουδούν τον εθνικό ύμνο και φωνάζουν στους φαντάρους: «Είμαστε αδέρφια». Δίνεται διορία 20 λεπτών για να βγουν οι έγκλειστοι, ενώ ένα τανκ παίρνει θέση απέναντι στην είσοδο. Η Συντονιστική Επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου.
Ωρα 2.50, ξημερώματα του Σαββάτου 17 Νοεμβρίου. Ο επικεφαλής αξιωματικός με μια κίνηση του χεριού του, δίνει την εντολή να ξεκινήσει το τανκ. Η πόρτα πέφτει και το τανκ συνεχίζει την πορεία του φτάνοντας μέχρι τις σκάλες του κτιρίου «Αβέρωφ». Μαζί του μπαίνουν άνδρες της Ασφάλειας και άντρες των ΛΟΚ. Πέφτουν πυροβολισμοί. Υπάρχουν στρατιώτες που βοηθούν τους φοιτητές να φύγουν, αλλά στις εξόδους τούς περιμένουν αστυνομικοί με πολιτικά.
Στις 3.20 δεν υπάρχει πλέον κανένας στο Πολυτεχνείο…

Η εξέγερση στη Νομική – 22 Φεβρουαρίου, πρωί.
Η κατάληψη της Νομικής Σχολής από τους φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών άρχισε την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου 1973 και έληξε ύστερα από σχεδόν 35 ώρες, την επομένη το βράδυ. Επρόκειτο για μια πράξη ανοιχτής πρόκλησης προς το καθεστώς της δικτατορίας. Όμως δεν ήταν μια πράξη ξαφνική. Από την αρχή του χρόνου οι φοιτητές βρίσκονταν σε αναβρασμό. Στα μέσα Ιανουαρίου οι φοιτητές της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών και λίγο αργότερα οι φοιτητές της Αρχιτεκτονικής και της Σχολής Χημικών Μηχανικών είχαν κηρύξει αποχή.
Στις 5 Φεβρουαρίου οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφασίζουν γενική αποχή από τα μαθήματα. Στις 13 Φεβρουαρίου η δικτατορία απαντά με ένα νομοθετικό διάταγμα, βάσει του οποίου θα διακόπτεται η αναβολή στρατεύσεως των φοιτητών που θα κάνουν αποχή κ.λπ
Την ίδια ημέρα και την επομένη γίνεται συγκέντρωση και διαδήλωση μέσα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Η Αστυνομία παραβιάζει το πανεπιστημιακό άσυλο, εισβάλλει στο Πολυτεχνείο και συλλαμβάνει 11 φοιτητές που τους παραπέμπει σε δίκη. Παράλληλα η δικτατορία προβαίνει σε διακοπή της αναβολής στράτευσης δεκάδων φοιτητών. Στις 16 Φεβρουαρίου καταλαμβάνεται για λίγο η Νομική Σχολή της Αθήνας, ενώ αρχίζει η δίκη των 11 συλληφθέντων στο Πολυτεχνείο.
Η Σύγκλητος του Ε.Μ. Πολυτεχνείου παραιτείται. Πολιτικοί, πνευματικοί άνθρωποι, ακόμη και στρατηγοί εν αποστρατεία σπεύδουν να υπερασπιστούν τους φοιτητές. Την Τετάρτη 21 Φεβρουαρίου φοιτητές της Νομικής, της Φιλολογίας και της Νομικής καταλαμβάνουν το κτίριο της Νομικής. Στο «ΒΗΜΑ» της 22.2.1973 διαβάζουμε (σελ. 1 και 3): «Τρεις χιλιάδες φοιτηταί ­ ως μετέδωσε το Ασσοσιέιτεντ Πρες ­ παρέμειναν και πέραν του μεσονυκτίου εντός του κτιρίου του Πανεπιστημίου επί των οδών Σίνα, Σόλωνος και Μασσαλίας, εις εκδήλωσιν διαμαρτυρίας διά την άρσιν των αναστολών κατατάξεως των συναδέλφων των. Έξω του κτιρίου διενυκτέρευσαν επίσης ισχυραί αστυνομικαί δυνάμεις, αφού προηγουμένως διέλυσαν μικροσυγκεντρώσεις άλλων και αντιφρονούντων φοιτητών εις τας γύρω παρόδους»
Σε άλλο σημείο αναφέρεται:
«Οι φοιτηταί δεν επέτρεπαν την είσοδο στο κτίριο της οδού Σόλωνος παρά μονάχα στους φοιτητάς με την επίδειξη ταυτότητος. Κατά τις 2 το μεσημέρι οι φοιτηταί που ευρίσκοντο στους διαδρόμους του κτιρίου και στην ταράτσα της Νομικής έδωσαν όρκο, ο οποίος επανελήφθη και από τους φοιτητάς που ευρίσκοντο στις σκάλες και στους κάτω ορόφους του κτιρίου.

Στον όρκο αναφέρεται:
«Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ’ όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β) του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων»". Η κατάληψη της Νομικής έληξε την άλλη μέρα το βράδυ, ειρηνικά. Παρ’ όλο που η αστυνομική δύναμη ξυλοκόπησε με τη βοήθεια τραμπούκων, όσους έβγαιναν από την κατάληψη. Όμως, ο δρόμος για το Πολυτεχνείο είχε ανοίξει..
Στις 8 Οκτωβρίου ο Σπύρος Μαρκεζίνης ορκίζεται πρωθυπουργός με στόχο να κάνει εκλογές και να νομιμοποιήσει το καθεστώς που επέβαλε η χούντα. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Γεώργιος Μαύρος, ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο Χαρίλαος Φλωράκης και άλλοι κάνουν αμέσως δηλώσεις εναντίον αυτής της «μανούβρας» της δικτατορίας. Λίγο αργότερα στο μνημόσυνο του Γεωργίου Παπανδρέου χιλιάδες Αθηναίοι εκδηλώνουν μαχητικά την αντίθεσή τους στο καθεστώς και η Αστυνομία χρησιμοποιώντας όπλα συλλαμβάνει δεκάδες πολίτες, από τους οποίους 17 στέλνει σε δίκη.
Την Τρίτη, 13 Νοεμβρίου φοιτητικές ομάδες καταλαμβάνουν τους χώρους του Πολυτεχνείου, δηλώνοντας ότι κάνουν κατάληψη επ’ αόριστον. Εκτός από τις εκδηλώσεις μέσα στο Πολυτεχνείο, οι φοιτητές κατασκευάζουν ραδιοφωνικό πομπό και αρχίζουν να βομβαρδίζουν την Αθήνα με αντιδικτατορικά συνθήματα.

Ο Κώστας Κουρκουμπέτης, φοιτητής το ’73, ηλεκτρολόγος στο Πολυτεχνείο και σήμερα καθηγητής Πανεπιστημίου καθώς ξανάβλεπε έπειτα από αρκετά χρόνια σε μία έκθεση στο Πολυτεχνείο τον πομπό αυτό , συγκινημένος θυμήθηκε τις στιγμές εκείνες που μαζί με άλλους πέντε έξι φοιτητές ηλεκτρολόγους τον έφτιαξαν. «Το σήμα δεν ήταν ισχυρό, και κάποιοι «πειρατές» μας έφεραν πομπούς, βάλαμε λάμπες δυνατές και αυξήθηκαν η τάση και η ισχύς, φτιάξαμε και την κεραία. Έχω συγκινηθεί, δεν περίμενα ότι θα δω τον πομπό μετά τόσα χρόνια. Άλλες εποχές…».

Από την επόμενη ημέρα αρχίζουν να συρρέουν φοιτητές και νέοι στο Πολυτεχνείο, ενώ πλήθος λαού καταλαμβάνει τα πεζοδρόμια και σιγά- σιγά κλείνει την Πατησίων, τη Στουρνάρη και την Τοσίτσα, ενώ οι αντιδικτατορικές εκδηλώσεις επεκτείνονται και εκτός Πολυτεχνείου.
Την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου η περιοχή γύρω από το Πολυτεχνείο αποτελεί ουσιαστικά μια ελεύθερη περιοχή, ενώ η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου δηλώνει πως «αποκλείει επέμβασιν των αρχών». Ταυτόχρονα αναγγέλλονται και οι καταλήψεις των Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης και Πατρών, ενώ οι πολιτικοί κάνουν δηλώσεις υπέρ των φοιτητών.

Την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου η εξέγερση των φοιτητών τείνει να πάρει παλλαϊκό χαρακτήρα και τότε επεμβαίνουν τα τανκς, τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου 17 Νοεμβρίου.
Λίγο αργότερα το τανκ έριχνε την πύλη του Πολυτεχνείου, συνέθλιβε όσους διαδηλωτές δεν πρόλαβαν να απομακρυνθούν και οι ΛΟΚατζήδες ανελάμβαναν να αδειάσουν το Πολυτεχνείο από τους διαδηλωτές, ενώ οι αστυνομικοί χτυπούσαν αλύπητα και συλλάμβαναν όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Το πραξικόπημα Ιωαννίδη είχε ήδη ξεκινήσει, καθώς και η πτώση της δικτατορίας με τίμημα την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο και τη διχοτόμηση του νησιού.
























ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΕΙΔΗΣΕΩΝ







ΙΣΤΟΡΙΚΟ - ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ
20/10/1972 πραγματοποιούνται εκλογές για την ανάδειξη των φοιτητικών συλλόγων, αλλά η αίσθηση ότι δεν ήταν αδιάβλητες ήταν ιδιαιτέρως έντονη. Νομοθετικό διάταγμα 1347 της 12ης Φεβρουαρίου 1973: ο υπουργός αμύνης έχει δικαίωμα διακοπής της αναβολής κατατάξεως στο στράτευμα λόγω σπουδών, φοιτητών που περιέπεσαν σε πειθαρχικά σφάλματα.

Πλήθος φοιτητών ντύθηκαν στο χακί με αφορμή την ψήφιση του ανωτέρω νόμου. Το γεγονός της στράτευσής τους κινητοποίησε κάποιους συμφοιτητές τους. Στις 16/02/1973 γίνεται απόπειρα κατάληψης της Νομικής σχολής Αθηνών, χωρίς αποτέλεσμα. Η κατάληψη πραγματοποιείται στις 21/02/1973. 4. 000 φοιτητές κατέλαβαν για σχεδόν δύο ημέρες δύο πτέρυγες τεσσάρων ορόφων στην Σόλωνος.

ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ: ΕΛΛΑΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ
ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ
ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ

Πρόκειται για συνθήματα που για πρώτη φορά ακούγονταν και τα οποία είχαν γενικό και όχι ειδικά σπουδαστικό περιεχόμενο.

Τα μέχρι τότε αιτήματα των φοιτητών ήταν:

* κατοχύρωση γ’ εξεταστικής περιόδου.
* επαγγελματική κάλυψη πτυχίου.
* εκσυγχρονισμός των προγραμμάτων σπουδών.
* ανάκληση επιτρόπων και ελεύθερη συζήτηση προβλημάτων.
* κατάργηση διορισμένων διοικήσεων των φοιτητικών συλλόγων και εκλογές για την ανάδειξη νέων.

Τη διεύθυνση της κατάληψης είχε εκλεγμένη φοιτητική επιτροπή και στη διάρκεια των 40 ωρών της πλήθη κόσμου συγκεντρώθηκαν στους γύρω δρόμους για συμπαράσταση. Διαλύθηκαν ειρηνικά μετά τις υποσχέσεις της συγκλήτου και της αστυνομίας για μη χρήση βίας.

Στις 31 Μαΐου 1973 εκδηλώθηκε το κίνημα στο ναυτικό με ανταρσία στο αντιτορπιλικό ΒΕΛΟΣ, που συμμετείχε σε άσκηση του ΝΑΤΟ. Με κυβερνήτη τον αντιπλοίαρχο Ν. Παππά εισήλθε σε ιταλικά ύδατα. Στις 02/07/1973 συνελήφθησαν 70 αξιωματικοί εν ενεργεία και απόστρατοι και την επομένη οι Ε. Αβέρωφ και Π. Γαρουφαλιάς.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της κυβέρνησης η κίνηση αποδείχθηκε οπερετική και συνδέθηκε με προηγούμενη δήλωση του Κων. Καραμανλή από το εξωτερικό.

Σύμφωνα με τον Μαρκεζίνη η κίνηση συγκινούσε τους βασιλόφρονες αξιωματικούς. Ο τέως βασιλιάς το αρνήθηκε. Ο ίδιος πάντως ανέφερε ότι ο Ε. Αβέρωφ, μια εβδομάδα μετά, του αποκάλυψε ότι το κίνημα είχε προδοθεί. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε κατάληψη ελληνικού νησιού και στην συνέχεια διαπραγμάτευση για έξοδο από την δικτατορία.

Ανακοίνωση της κυβέρνησης ήθελε τον Αβέρωφ σύμβουλο των κινηματιών και σύνδεσμό τους με τον Καραμανλή ο οποίος ήδη από τις 19/05/1973 τους είχε δώσει το διάγγελμα που θα απηύθυναν από την Σύρο. Ο δε Γαρουφαλιάς ενίσχυσε τις οικογένειες των κινηματιών με το ποσό των 5. 000. 000 δρχ. Ο Καραμανλής αρνήθηκε οποιαδήποτε ανάμιξη. Ο Κανελλόπουλος εξέφρασε την ανησυχία του για τις συλλήψεις Αβέρωφ – Γαρουφαλιά, οι οποίοι τελικά αμνηστεύθηκαν και μαζί τους και ο Παναγούλης.

Στις 1 Ιουνίου 1973 ο Παπαδόπουλος ανακοίνωσε από ραδιοφώνου ότι αναλαμβάνει προσωρινός Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και ότι εντός μηνός θα ανακοινωθούν οι θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και εντός διμήνου ο λαός με δημοψήφισμα θα αποφανθεί για το πολιτειακό. Στις 29 Ιουλίου 1973 διεξάγεται το δημοψήφισμα και αποβαίνει υπέρ της αβασίλευτης δημοκρατίας. Με το αποτέλεσμα θα διαφωνήσει ο Κανελλόπουλος που θεώρησε ότι «δεν είναι η θέληση του λαού», ενώ ο Μαύρος θα το χαρακτηρίσει «προϊόν βίας». Ο Καραμανλής είχε ζητήσει ματαίωση, ευρεία συζήτηση για τις διαδικασίες, καθώς επίσης να τεθεί υπό αίρεση ο θεσμός της βασιλείας και η τύχη του να κριθεί σε μελλοντικό δημοψήφισμα (έβγαζε έξω τον Παπαδόπουλο, γνωρίζοντας ότι ο τελευταίος είχε φιλοδοξίες, προφανώς διότι δεν τον συνέφερε η συγκυρία). Ο Κρις Γουντχάουζ ανήγγειλε στο Βρετανικό κοινοβούλιο μετά το δημοψήφισμα το τέλος της μοναρχίας «διότι στο παρελθόν επέδειξε αφροσύνη έναντι του κοινοβουλίου» και προέβλεψε την αδυναμία της αποκατάστασης στον ελληνικό θρόνο.

Στις 19/08/1973 ο Παπαδόπουλος ορκίστηκε πρόεδρος με αντιπρόεδρο τον στρατηγό Οδ. Αγγελή.

Ο Παπαδόπουλος επιθυμούσε να εξελιχθεί από δικτάτορας σε πολιτικό πρόσωπο και εργαζόταν πάνω σε αυτή του την επιθυμία. Με τα Π. Δ. 167 και 168/20-08-1973 χορήγησε γενική αμνηστία και εξήγγειλε άρση του στρατιωτικού νόμου. Ήδη από τα τέλη του 1969 και μέχρι τα μέσα του 1971 επανεξετάστηκαν όλες οι περιπτώσεις πολιτικών εξόριστων και είχαν διαλυθεί τα στρατόπεδα, πλην ελαχίστων στη Λέρο. Από τότε υποσχέθηκε εκλογές το 1974 αντί του 1975 που είχε προαναγγείλει. Η συμπεριφορά του όμως αυτή, ήταν φυσικό να τον απομακρύνει από τους μέχρι τότε συνεργάτες του, που όλοι και κυρίως ο Ιωαννίδης είχαν τα ερείσματά τους στο στράτευμα. Απέναντί του έταξε και τους πραιτωριανούς του, που είχαν μάθει να λειτουργούν ασύδοτα και αδίστακτα.

Την 01/10/1973 ανακοίνωσε την ανάθεση στον Μαρκεζίνη της εντολής σχηματισμού κυβέρνησης με μοναδικό σκοπό τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών το 1974. Έτσι έθεσε τέλος στην 21/04/1967.

Στις 07/10/1973 άρχισε ο 4ος Αραβοϊσραηλινός πόλεμος. Η κυβέρνηση Μαρκεζίνη αναγνωρίστηκε από κάποιες χώρες (Γιουγκοσλαβία, Ρουμανία, Αλγερία, Ν. Κορέα, Ν. Βιετνάμ, Πακιστάν κ. α.) δυσκόλεψε όμως τις σχέσεις της με τις Η. Π. Α. που ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τις εδώ βάσεις για να προωθούν εφόδια στο Ισραήλ. Οι Άραβες αντέδρασαν και ο Μαρκεζίνης φάνηκε επιφυλακτικός έναντι των Η. Π. Α., οι οποίες τάχτηκαν ανοικτά κατά του νέου καθεστώτος.

Στις 08/10/1973 ορκίστηκε η κυβέρνηση Μαρκεζίνη. Το νέο καθεστώς δεν είχε καμία στήριξη. Ούτε από τον λαό, ούτε από τον πολιτικό κόσμο, ούτε από τον στρατό, ούτε από τις Η. Π. Α. Φαίνεται μάλιστα ότι από τις 25/10 είχε ήδη οριστεί η ημερομηνία πραξικοπήματος του Ιωαννίδη. Σύμφωνα με την κατάθεση Γκιζίκη, όπως δημοσιεύτηκε από τον Ελεύθερο Κόσμο (έντυπο που υποστήριξε εξ’ αρχής το καθεστώς) στις 22/06/1975:

«η ημερομηνία ανατροπής του Παπαδόπουλου ορίσθηκε ένα μήνα πριν και ήταν γνωστό, σε μένα καθώς και σε κάποιους άλλους αξιωματικούς. Στις 26/11 θα μετέβαινα από την Λάρισα στην Αθήνα για ενημέρωση εν’ όψει της επισκέψεως στην Τουρκία. Ο Παπαδόπουλος λόγω της επικείμενης επίσκεψης Τσαουσέσκου θα παρέμενε στην Αθήνα, θα ανατρεπόταν και θα ορκιζόμουν στην θέση του».

Την 01/11/1973 ο υπουργός παιδείας της δοτής κυβέρνησης Σιφναίος εξήγγειλε:

* την επαναχορήγηση της αναβολής στράτευσης στους 88 φοιτητές που είχαν επιστρατευθεί τον Φεβρουάριο.
* ρυθμίσεις για τις εξετάσεις.
* υπόσχεση για την διεξαγωγή ελεύθερων φοιτητικών εκλογών τον Φεβρουάριο του 1974 που θα διενεργούσε επιτροπή αριστούχων φοιτητών ορισμένων από την πρυτανεία.

Τα μέτρα όχι μόνο δεν εκτόνωσαν την ένταση, αλλά τη δυνάμωσαν, διότι το νέο καθεστώς ήθελε να λέγεται δημοκρατικό και εν τούτοις ανέβαλε τις δημοκρατικές διαδικασίες με το αιτιολογικό ότι οι βουλευτικές εκλογές έπρεπε να προηγηθούν οποιασδήποτε άλλης δημοκρατικής διαδικασίας.

Οι προτάσεις του υπουργού παιδείας απορρίφθηκαν από τους φοιτητές των οποίων τα αιτήματα βρίσκονταν στον αντίποδα των προτάσεων αυτών:

* κατάργηση του σπουδαστικού τμήματος της γενικής ασφάλειας.
* κατάργηση των κυβερνητικών επιτροπών.
* 12μηνη στρατιωτική θητεία για όλους.
* καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας.
* διεξαγωγή φοιτητικών εκλογών τον Δεκέμβριο.

Στις 04/11/1973 στο μνημόσυνο του Γ. Παπανδρέου που συμμετείχαν πλήθος κόσμου και πολιτικοί, έγινε η πρώτη καταδίκη του προεδρευομένου καθεστώτος. Ακολούθησε διαδήλωση και σύγκρουση με την αστυνομία και συνελήφθησαν 17 (5 φοιτητές, 7 υπάλληλοι, 2 εργάτες, 3 επαγγελματίες) οι οποίοι παραπέμφθηκαν στη «δικαιοσύνη» (η δίκη τους μετατράπηκε σε αντιχουντικό κίνημα. Οι Π. Κανελλόπουλος, Γ. Μαύρος, Ι. Ζίγδης, Α. Μπαλτατζής, Π. Πολυχρονίδης κατέθεσαν στις 11/11/1973 ως μάρτυρες υπεράσπισης. Στις 13/11 καταδικάστηκαν 5 από τους 17) . Την ίδια μέρα ο Σ. Μαρκεζίνης ανήγγειλε ότι στις 17/11 θα προβεί σε βαρυσήμαντες εξαγγελίες για το χρονοδιάγραμμα της κυβερνήσεώς του, με προοπτική την αναθεώρηση ορισμένων άρθρων του Συντάγματος και το BBC μετέδωσε:

«οι ελπίδες του ελληνικού καθεστώτος περί ειρηνικής μεταβάσεως στην κοινοβουλευτική δημοκρατία υπέστησαν σοβαρό πλήγμα όταν ξέσπασαν άγριες μάχες μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών. Η πρώτη κρίσιμη δοκιμασία του Μαρκεζίνη έδειξε μικρές πιθανότητες συμβιβασμού μεταξύ αυτού και των αντιπάλων του».

Στις 08/11/1973 γίνεται συγκέντρωση στη Νομική χωρίς την άδεια των αρχών. Εκατοντάδες προσερχόμενοι φοιτητές δέχονται επίθεση της αστυνομίας, διασπώνται και ορισμένοι καταφεύγουν στο Πολυτεχνείο, για το οποίο δεν έχει ανακοινωθεί καμιά απαγόρευση από τις αρχές. Στις 17:00 ο πρύτανης Κονοφάγος, ο εισαγγελέας και αξιωματικοί της αστυνομίας διαπραγματεύονται μαζί τους. Οι φοιτητές αξίωσαν την απομάκρυνση της αστυνομίας και αυτό έγινε, αλλά τελικά δεν αποχώρησαν. Αντιθέτως μαζεύτηκαν και άλλοι φοιτητές. Στις 21:00 5-7. 000 ήταν οι συγκεντρωμένοι (κατά Σ. Γρηγοριάδη), η συγκοινωνία διακόπηκε και στα τρόλεϊ έγραφαν συνθήματα:

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ
Ο ΤΥΡΑΝΟΣ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ

Η κυβέρνηση Μαρκεζίνη είχε κλείσει περίπου ένα μήνα ζωής, τα συνθήματα ήταν πολιτικά και στρέφονταν κατά του καθεστώτος. Το κτίριο εκκενώθηκε ειρηνικά αργά την νύχτα. Η ημέρα αυτή έδειχνε καθαρά ότι μια κατάληψη του Πολυτεχνείου ήταν εφικτή.

Στις 12/11/1973 έγιναν συγκεντρώσεις και συζήτηση:

10:00 της Ιατρικής στου Γουδή
10:30 της Φιλοσοφικής στην Νομική
11:30 της ΑΣΟΕΕ ,στο αμφιθέατρό της

Στην ΑΣΟΕΕ η σύγκλητος αρνήθηκε να δώσει άδεια και έκανε την εξής ανακοίνωση:

«προς αποφυγή περαιτέρω διαταράξεως της τάξεως αποφασίζεται η διακοπή των μαθημάτων και της λειτουργίας της λέσχης για 3 ημέρες από 14/11 έως και 16/11».

Οι φοιτητές απάντησαν με την εξής ανακοίνωση:
«δεν αναγνωρίζουμε σε κανέναν το δικαίωμα να κλείνει την σχολή μας και να αφήνει νηστικούς για 3 ημέρες τους φοιτητές».

Η κατάσταση πάντως δεν εκτραχύνθηκε.

Στις 13/11/1973 ο υπουργός παιδείας δήλωσε ότι παραμένει αμετακίνητος στην θέση του για την διεξαγωγή αρχαιρεσιών μετά την 15η Φεβρουαρίου 1974 με την επίβλεψη επιτροπής αριστούχων φοιτητών που θα επέλεγε το υπουργείο. Είχε στείλει μάλιστα το σχετικό διάταγμα για δημοσίευση στο ΦΕΚ. Οι φοιτητικοί σύλλογοι ορίζουν τις συνελεύσεις τους για την επόμενη ημέρα.

Συνεπώς, μια κυβέρνηση δοτή την οποία δεν στηρίζουν πλέον ούτε οι χουντικοί, έρχεται σε αντιπαράθεση με τους φοιτητές λόγω των αρχαιρεσιών στις σχολές, εξίμιση χρόνια μετά το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη και ένα μήνα από την έναρξη μιας διαδικασίας επαναπολιτικοποίησης της χώρας.





Η Εξέγερση

14/11/1973
Το πρωί ξεκινούν οι γενικές συνελεύσεις που είχαν εξαγγελθεί και το μεσημέρι ακούγεται στην Νομική μια είδηση που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, ότι στο Πολυτεχνείο συγκρούονται φοιτητές - αστυνομία. Αποφασίζεται διαδήλωση συμπαράστασης προς το Πολυτεχνείο και μια ομάδα 400 περίπου φοιτητών φεύγει από την συνέλευση της Νομικής και κατεβαίνει την Σόλωνος φωνάζοντας συνθήματα (η ΑΝΤΙΕΦΕΕ του ΚΚΕ ήταν αντίθετη σε αυτή την κίνηση). Η διαδήλωση βρίσκει το Πολυτεχνείο σε αστυνομικό κλοιό και συγκρούεται με τους αστυνομικούς, καταδιώκονται όμως και περίπου 200 - 300 από αυτούς μπαίνουν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου όπου υπάρχει ασυλία και εξακολουθούν να φωνάζουν. Οι συνελεύσεις των φοιτητών του Πολυτεχνείου αποφασίζουν αποχή και παραμένουν όλοι στον χώρο. Προσέρχονται και φοιτητές της ΑΣΟΕΕ που λόγω της πρυτανικής απόφασης να παραμείνει κλειστή η σχολή δεν έχουν που να συνεδριάσουν.

Στις άλλες σχολές όπου είχαν συνέλθει οι γενικές συνελεύσεις των φοιτητικών συλλόγων όταν έφτασε η πληροφορία της συγκέντρωσης στο Πολυτεχνείο αποφάσισαν να πάνε εκεί.

Κόσμος όμως συγκεντρώνεται και στο απέναντι πεζοδρόμιο, τα συνθήματα ακούγονται σε κάποιους σαν κάλεσμα. Η αστυνομία προσπαθεί να διώξει τους συγκεντρωμένους στο απέναντι πεζοδρόμιο, επεμβαίνει και ο εισαγγελέας, αλλά το πλήθος δεν διαλύεται.

ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ:

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ
ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΛΑΕ
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΝ ΤΥΡΑΝΟ

Ο αστυνομικοί αποσύρονται σε πιο μακρινά σημεία όπως π. χ. την πλ. Κάνιγγος και γιουχάρονται κατά την αποχώρησή τους.

Στις 19:00 - 20:00 τίθεται θέμα κατάληψης από άτομα της ακροαριστεράς (πιθανότατα της ΑΑΣΠΕ η οποία να σημειωθεί ότι ήταν η μόνη αντίθετη με την διενέργεια φοιτητικών εκλογών) και ανένταχτους οι οποίοι ζητούν να παρθούν όλα τα απαραίτητα προς κατάληψη του Πολυτεχνείου μέτρα. Οι ΑΝΤΙΕΦΕΕ και ΡΗΓΑΣ αρχικά διαφωνούν, κατ’ αρχήν συμφωνείται να αφήσουν για αργότερα την λήψη τελικής απόφασης για κατάληψη όταν θα υπήρχαν περισσότερα δεδομένα για να κρίνουν, αλλά τελικά η κατάληψη θα αποφασιστεί και θα συμμετάσχουν σε αυτήν και οι ΑΝΤΕΦΕΕ - ΡΗΓΑΣ. Μέχρι εκείνη την στιγμή δεν μπορούμε να μιλήσουμε για οργανωμένη κίνηση των φοιτητών και γενικότερα για οποιαδήποτε οργάνωση, ώστε όλες οι τάσεις εκδηλώνονται αυθόρμητα.

Ο κόσμος μέσα παραμένει και η κυκλοφορία έξω έχει σταματήσει και οι συγκεντρωμένοι αυξάνονται διαρκώς. Αυτό το γεγονός δίνει την εντύπωση ότι η κατάληψη έχει ήδη αρχίσει. Το βράδυ ο αριθμός των συγκεντρωμένων είναι πολλή μεγάλος, κάποιοι τον υπολογίζουν μέχρι και σε 15. 000 άτομα.

ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ:

ΑΠΟΨΕ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΕΞΙ ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΚΕΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝΕ ΕΦΤΑ
ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
ΔΕΝ ΣΕ ΘΕΛΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΠΑΡ’ ΤΟΝ ΠΙΘΗΚΟ ΚΙ ΕΜΠΡΟΣ
ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΛΑΕ ΠΕΙΝΑΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑΣ
Η ΧΟΥΝΤΑ ΣΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ

Οι αιρετές επιτροπές των σπουδαστών καλούσαν τον κόσμο να μείνει στο Πολυτεχνείο επ’ αόριστο, διαβεβαιώνοντας ότι έγιναν οι απαραίτητες προμήθειες τροφίμων και άλλων αναγκαίων ειδών.

Εκλέγεται συντονιστική επιτροπή η οποία όρισε ομάδες εργασίας (συγκέντρωση τροφίμων, παρασκευή φαγητού, καθαριότητα, περιφρούρηση, έλεγχος προκηρύξεων και ταυτοτήτων).

Αρχίζουν να μοιράζονται προκηρύξεις. Ο κόσμος αποχωρεί σιγά-σιγά και γύρω στα μεσάνυκτα που έχει λιγοστέψει διώκονται οι εναπομείναντες από ασφαλίτες με πολιτικά. Οι πόρτες κλείνουν, περίπου 3.000 φοιτητές και εργάτες βρίσκονται μέσα και αρχίζουν τις συνελεύσεις. Εκλέγουν και οι εργάτες επιτροπή.

Η Ιταλική Εspresso έγραψε:
«Χίλιοι περίπου σπουδαστές διατυπώνουν τη διαμαρτυρία τους, διανέμοντας φειγ-βολάν, τραγουδώντας και φωνάζοντας συνθήματα. Η διαδήλωση δεν έχει ακόμα πολιτικό χαρακτήρα, η αστυνομία με πεζούς και θωρακισμένα οχήματα κάνει αισθητή την παρουσία της στους γύρω δρόμους».

Και πράγματι δεν έγινε καμία επέμβαση αλλά ισχυρές δυνάμεις και θωρακισμένα βρίσκονταν στις πλατείες Κάνιγγος και Κοτζιά.

15/11/1973

Όλη την νύχτα γίνονται συνελεύσεις. Στην αίθουσα Γκίνη συνεδριάζουν οι εργάτες. Η διακήρυξη στην οποία θα καταλήξουν οι εργάτες δεν γίνεται δεκτή από την συντονιστική επιτροπή, η οποία δεν δίνει άδεια να τυπωθεί στον πολύγραφο. Η διακήρυξη εν τούτοις τυπώθηκε κάπου αλλού και μοιράστηκε σε περιορισμένο αριθμό, για να μην οδηγήσει σε διάσπαση.

Στη συνέλευση της ΑΣΟΕΕ προτείνεται η αποχώρηση και η επίδοση ψηφίσματος που να ζητά τον σχηματισμό κυβέρνησης όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης (πιθανότατα εννοούσαν τα κόμματα που προϋπήρχαν της 21ης Απριλίου). Η πρόταση απορρίφθηκε.

Το πρωί έγινε η εξής ανακοίνωση του υπουργού παιδείας για τα γεγονότα της προηγούμενης ημέρας:

«Από την χθες ομάδαι συγκεντρωθείσαι εις τους χώρους του Πολυτεχνείου και προ αυτού παρεμποδίζουν την κυκλοφορία. Μεταξύ των συνθημάτων ουδέ εν έχει ως περιεχόμενον σπουδαστικό αίτημα, αλλά άπαντα είναι πολιτικής φύσεως (προφανώς αφήνει να εννοηθεί ότι τα επεισόδια δεν δημιουργούν οι φοιτητές αλλά άλλες αναρχικές ομάδες άσχετες με τα πανεπιστημιακά ιδρύματα). Τούτο είναι φυσικό διότι δια των ανακοινωθέντων της 1ης Νοεμβρίου κυβερνητικών μέτρων, ικανοποιήθησαν άπαντα τα εκκρεμούντα λογικά φοιτητικά αιτήματα. Η κυβέρνηση αφ’ ετέρου ουδεμίαν έχει ψευδαίσθηση ως προς τον πράγματι επιδιωκόμενον υπό των θορυβούντων σκοπό».

Την ίδια μέρα τρία μεγάφωνα τοποθετήθηκαν. Ένα στη γωνία Πατησίων και Στουρνάρη, ένα στην πύλη της Πατησίων και ένα στην πύλη της Στουρνάρη. Ένας ραδιοπομπός 250 W τέθηκε σε λειτουργία στην Aίθουσα Mηχανολόγων. Στο χημικό υπήρχε δέκτης ελέγχου του πομπού για να συλλαμβάνει τα σήματα της αστυνομίας. Η εμβέλεια του σταθμού ήταν μέχρι τον Ωρωπό. Ένας δεύτερος πομπός εγκαταστάθηκε την ίδια μέρα από τις ένοπλες δυνάμεις στην γύρω περιοχή και μετάδιδε προς σύγχυση εξτρεμιστικά συνθήματα όπως:

ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
Η ΧΟΥΝΤΑ ΕΠΕΣΕ

Οι εκφωνήσεις ξεκινούσαν πάντοτε ως εξής:

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ, ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ
ΣΑΣ ΟΜΙΛΕΙ Ο ΡΑΔΙΟΣΤΑΘΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ
ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ, ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ
ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Από τις πρώτες ανακοινώσεις του σταθμού ήταν αυτή που ενημέρωνε τον κόσμο ότι καταλήφθηκαν τα πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Ιωαννίνων.

Πλήθος συρρέει εντός, αλλά και γύρω από το Πολυτεχνείο. Ακούγονται υψηλά νούμερα, ότι 4.000 άτομα περικυκλώνουν τον χώρο, προστατεύοντας τους φοιτητές και δυσκολεύοντας την όποια προσέγγιση των αστυνομικών. Αυτό τον ρόλο θα παίξουν τα πλήθη γύρω από το Πολυτεχνείο μέχρι και τα μεσάνυκτα της Παρασκευής που θα εκδιωχθούν. Το μεσημέρι εργάτες έφτασαν και μπήκαν μέσα στο Πολυτεχνείο. Αργότερα προστέθηκαν και οι αγρότες των Μεγάρων, που είχαν συγκέντρωση στον Άρειο Πάγο, διαμαρτυρόμενοι για τις απαλλοτριώσεις που θα γίνονταν για να κατασκευαστεί διυλιστήριο του Ωνάση στην περιοχή. Οι αγρότες προέβησαν σε ανακοινωθέν το οποίο κατέληγε:

«O αγώνας είναι κοινός και όχι μόνο για το Πολυτεχνείο ή τα Μέγαρα, αλλά για την Ελλάδα και τον λαό της που θέλει να καθορίζει την ζωή του. Βασική προϋπόθεση η ανατροπή της δικτατορίας και η αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας».

Η προσέλευση ήταν πολλή μεγάλη και ο έλεγχος στις πύλες ανεπαρκής επιτρέποντας σε άντρες της ΚΥΠ της ΕΣΑ και της αστυνομίας να παρεισφρύσουν. Αυτοί έγραφαν εξτρεμιστικά συνθήματα και έκαναν ζημιές. Το 677/26-07-1975 βούλευμα του Συμβ. Εφετών αναφέρει:

«εκ των ανακριτικών στοιχείων προέκυψε ότι ο κατηγορούμενος Μιχ. Ρουφογάλης υποστράτηγος διατελών αρχηγός ΚΥΠ από τις 14 έως τις 16/11 προκάλεσε και παρότρυνε πλείονα πρόσωπα της εν λόγω υπηρεσίας, τελούντα υπό την ιεραρχική του εξάρτηση, προς διάπραξη ορισμένων κακουργημάτων και πλημμελημάτων και δει, τους ανέθεσε όπως διεισδύσουν μεταξύ των κατεχόντων το Πολυτεχνείο και καταλάβουν επίκαιρες θέσεις πέριξ αυτού, ιδία στην Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας, ίνα ούτοι συμμορφούμενοι με περαιτέρω υποδείξεις του, επιδοθούν αφ’ ενός εις την πρόκλησιν θανατηφόρων σωματικών κακώσεων και βλαβών πολιτών με συμπαγείς ράβδους και άλλα πρόσφορα μέσα, αφ’ ετέρου εις καταστροφήν κινητών χρησιμευόντων εις κοινόν όφελος και τρίτον εις αθρόας περιυβρίσεις αρχής εμπεριεχόμενης εις έντυπα άτινα διοχετεύοντα λάθρα μεταξύ των φοιτητών και εις αναρχικά συνθήματα αναγράφοντα επί των τοιχωμάτων».


Ο μάρτυρας Γ. Λαζαρίδης οδοντίατρος κατέθεσε πως «προβοκάτορες της ΚΥΠ με αρχηγό τον Ρουφογάλη φέροντες δοχεία πετρελαίου, περιέβρεχαν ξυλότυπους υπονόμων στην οδό Σολωμού και έβαζε φωτιά όπως στην γωνία Σολωμού - Σ. Τρικούπη. Υπεύθυνος της σφαγής πρέπει να είναι ο Ρουφογάλης».

Ο Στ. Τζουμάκας κατέθεσε πως «ομάδες της ΚΥΠ στην οδό Μπουμπουλίνας προσπαθούσαν να διεισδύσουν και να καταλάβουν τον πομπό».

Ο Γ. Καραλής κατέθεσε πως «από το κτίριο της ΚΥΠ στην οδό Μπουμπουλίνας στις 13:30 την 16η Νοεμβρίου έβγαιναν ομάδες ατόμων με πολιτικά και διασκορπίζονταν στους πέριξ δρόμους».

Σύμφωνα με το βούλευμα «ο ταγματάρχης Δ. Κατσούλης παρότρυνε άτομα προς διάπραξη κακουργημάτων ή πλημμελημάτων, ανέθεσε στον Δ. Πίμπαν και άλλους να διεισδύσουν στο Πολυτεχνείο και πέριξ αυτού ίνα επιδοθούν σε θανατηφόρους τραυματισμούς και σωματικές κακώσεις αστυνομικών και πολιτών με βόμβες και άλλα μέσα και την καταστροφή κινητών πραγμάτων, την εξύβριση αρχής και αναρχικά συνθήματα».

Ο Πίμπας στην απολογία του υποστήριξε ότι ο Κατσούλης τον έστειλε στο Πολυτεχνείο να συλλέξει πληροφορίες και να προκαλέσει όλα τα ανωτέρω του κατηγορητηρίου και ότι αν και ιδιωτικός υπάλληλος εισήλθε στο Πολυτεχνείο ως γιατρός αφού εφοδιάσθηκε με πλαστή φοιτητική ταυτότητα από τον Κατσούλη. Παρείχε βοήθεια σε τραυματίες οι οποίοι πέθαναν.

Κατά τον μάρτυρα Λογοθέτη ο Πίμπας προσπαθούσε να τρομοκρατήσει τους φοιτητές, ενώ έκρυβε και τα πτώματα των νεκρών.

Εφημερίδα Αθηναϊκή 08/08/1974:
«Οι εργαζόμενοι συνέρχονται σε γενική συνέλευση. Η επιτροπή έθεσε κείμενο προς έγκριση, ορισμένοι ζητούν αλλαγές. Κάποιοι ζητούν συμμετοχή των εργαζομένων στη συντονιστική του Πολυτεχνείου κατά 50%, άλλοι απαιτούν την υπαγωγή της φοιτητικής στην εργατική επιτροπή και άλλοι θέτουν πρόβλημα εργατικής εξουσίας. Η συντονιστική επιβάλλεται με κόπο λέγοντας ότι η συνέλευση των εργαζομένων δεν εκπροσωπεί το σύνολό τους και ότι η συνέλευσή τους απλώς μεταφέρει μηνύματα των εργαζομένων στο Πολυτεχνείο. Όσο για το 50% είναι σωστό, αλλά πρέπει να εφαρμοστεί σιγά-σιγά, διότι οι φοιτητικές επιτροπές εκφράζουν πιο πιστά και μαζικά το κίνημα των φοιτητών σε σύγκριση με τη συνέλευση ως εκπρόσωπο των εργαζομένων».

Είναι η πρώτη φορά επί δικτατορίας που η φοιτητική και η εργατική δυναμική ενώνονται, παρά τα όποια προβλήματα διοίκησης.

09:00 ανοίγει η πόρτα του Πολυτεχνείου, οι αστυνομικοί εμποδίζουν τον κόσμο (που είναι πολύς) να πλησιάσει. Οι φοιτητές φωνάζουν:

ΛΑΕ ΣΠΑΣΕ ΤΟΝ ΚΛΟΙΟ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΟΝ ΛΑΟ

Ο κλοιός έσπασε, αλλά μονάχα για να μπει ένας αριθμός διαδηλωτών που πίεζε και στη συνέχεια ξανακλείνει.

09:30 τα σύμβολα του καθεστώτος κατεβαίνουν, ρημάζεται το γραφείο του επιτρόπου, ενώ έξω από τον χώρο του Πολυτεχνείου καίγονται δυο σημαίες της 21ης Απριλίου και μια φωτογραφία του Παπαδόπουλου.

11:30 από την ανακοίνωση της συγκλήτου που συγκλήθηκε στις 08:00:

«Από χθες αποκλείσαμε κάθε σκέψη επέμβασης της αστυνομίας διότι:
α) θα ήτο κατάργηση του ασύλου
β) θα ωδήγει ενδεχομένως σε αιματηρά επεισόδια
επί της αρχής αυτής η σύγκλητος επιμένει και σήμερον. Έχουμε επ’ αυτού την ομόφωνη γνώμη του συλλόγου των τακτικών καθηγητών που συνήλθαν στις 11:00. Κλιμάκιο του συλλόγου προσπαθεί να έρθει σε επαφή με τους σπουδαστές».

14:00 κυβερνητική ανακοίνωση «Σεβόμενοι απόφαση της συγκλήτου που αποκλείει επέμβαση της αστυνομίας, αποφεύγουμε ανάμειξη και κρατούμε την αστυνομία σε απόσταση από το Πολυτεχνείο».

16:00 η αστυνομία απομακρύνεται όντως. Η πρόσβαση στο Πολυτεχνείο είναι ελεύθερη και ο εφοδιασμός εφικτός, μοιράζονται τρόφιμα, φάρμακα, τσιγάρα, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και χρήματα. Τα πλήθη πυκνώνουν, κοσμοσυρροή, μπαίνουν πολλοί μαθητές τεχνικών σχολών. Αυτό το γεγονός καθιστά δυσχερή έως και αδύνατο τον έλεγχο ταυτοτήτων ο οποίος σύμφωνα με απόφαση της συντονιστικής γινόταν μέχρι εκείνη την ώρα. Ανεξέλεγκτα γίνονται τώρα και τα συνθήματα.

19:00 οι εργάτες διαδηλώνουν στην Πατησίων, προηγουμένως έχουν αποφασίσει:
α) γενική απεργία διαρκείας με οικονομικά και πολιτικά αιτήματα
β) σύσταση και αποστολή επιτροπών τους στα εργοστάσια με σκοπό να δημιουργήσουν επιτροπές πάλης.

Στο ίδιο πνεύμα κινούνται και τα συνθήματα που φωνάζουν. Προσέρχονται διαρκώς και περισσότεροι εργάτες που δηλώνουν έτοιμοι για απεργία. Συγκαλείται νέα εργατική συνέλευση στο Πολυτεχνείο. Δύο εργάτες θα ενταχθούν μέλη στη συντονιστική επιτροπή.

Το βράδυ ο πομπός ρίχνει το σύνθημα της γενικής απεργίας για την ανατροπή του καθεστώτος. Οι πύλες θα κλείσουν τα μεσάνυκτα (ο Ν. Ψυρούκης εκτιμά ότι 5.000 άτομα ήταν μέσα και 10.000 έξω εκείνο το βράδυ).

16/11/1973
Οι συνελεύσεις ξεκίνησαν στις 03:00. Ορίσθηκαν συνεργεία τάξης τα οποία προσπαθούσαν να εντοπίσουν χαφιέδες και προβοκάτορες.

Ανακοίνωση της συντονιστικής επιτροπής:
«οι φοιτητές και οι εργαζόμενοι που κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο καλούν τον λαό να συσπειρωθεί γύρω τους και να αγωνιστεί ως την τελική νίκη α)πρωταρχική προυπόθεση για την επίλυση των λαικών προβλημάτων θεωρούμε την άμεση παύση του τυραννικού καθεστώτος της χούντας και την εγκαθίδρυση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας β) η λαϊκή κυριαρχία συνδέεται αναπόσπαστα με την εθνική ανεξαρτησία από τα ξένα συμφέροντα που στηρίζουν την τυραννία. Η πλατειά κινητοποίηση του λαού και η εκδήλωση συμπαράστασης απ’ όλες τις γωνιές της Ελλάδος είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους επιχείρησαν να μας δυσφημίσουν».

Πλήθη κόσμου συρρέουν, μπαίνουν 500 εργάτες και αρχίζουν τις συνελεύσεις, μπαίνουν και μαθητές, η αστυνομία επανεμφανίζεται ενώ ο πομπός καλεί τον λαό σε εξέγερση.

Το μεσημέρι δίνεται συνέντευξη σε Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους, οι οποίοι ξεναγούνται στους χώρους του Πολυτεχνείου για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασι ότι είναι ακέραια, τους απαγορεύεται όμως η φωτογράφηση. Μοιράζονται προκηρύξεις, ο κόσμος συμπαρίσταται προσφέροντας τρόφιμα, λουλούδια, τσιγάρα και χρήματα. Καταφτάνουν ψηφίσματα από συλλόγους, εξόριστους και κρατούμενους. Στη συνεδρίαση της συντονιστικής οι αντιπρόσωποι του ΚΚΕ και του ΚΚΕ εσωτερικού προτείνουν την αποχώρηση και διακήρυξη για συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας από όλα τα κόμματα. Η πρόταση απορρίπτεται με ψήφους 7 προς 4. Οι δρόμοι από Χαλκοκονδύλη μέχρι Μάρνη και σε ακτίνα 500 μέτρων έχουν καταληφθεί. Το συγκεντρωμένο πλήθος προκαλεί τη διακοπή της κυκλοφορίας (στους 20.000 εκτιμά τους συγκεντρωμένους ο Σ. Γρηγοριάδης).

16:30 θα γίνει και η πρώτη μαθητική συνέλευση. Αποφασίζουν αποχή σε όλα τα γυμνάσια. Προστριβές έχει γεννήσει η κατά τους εργάτες λογοκρισία της διακήρυξής τους από τη συντονιστική. Συμπλοκή φοιτητών του Παντείου με αστυνομικούς στου Μακρυγιάννη.

17:00 αρχίζουν οι συγκρούσεις με τους αστυνομικούς. Στην πλ. Κλαυθμώνος τραυματίζονται 14 αστυνομικοί και 9 διαδηλωτές. Πέφτουν δακρυγόνα, οι τραυματίες μεταφέρονται στο Πολυτεχνείο γίνονται συγκεντρώσεις στην πλ. Βάθη, την πλ. Εξαρχείων, τον Αγ. Παντελεήμωνα, οι οποίες διαλύονται με δακρυγόνα και πυροβολισμούς. Ομάδα φοιτητών πηγαίνει από το ΕΜΠ στην πλ. Κάνιγγος και επιστρέφει δίχως επεισόδια.

18:00 διαδηλωτές συγκρούονται στη Κλαυθμώνος με την αστυνομία. Συγκρούσεις στα Χαυτεία, την πλ. Ταχυδρομείου και την Πανεπιστημίου.

19:00 πέφτουν δακρυγόνα και καπνογόνα. Πολλοί τραυματίζονται από πετρες και ξύλα. Οι τραυματίες μεταφέρονται στο ΕΜΠ (δεν αφήνουν κανέναν να συλληφθεί) και ο ραδιοσταθμός ζητά φάρμακα, εργαλεία, γιατρούς και ασθενοφόρα.

20:00 ο σταθμός Α’ βοηθειών γεμίζει τραυματίες, οι διαδηλωτές ανάβουν φωτιές.

21:00 στήνονται οδοφράγματα από διαδηλωτές με όλα τα πρόσφορα μέσα (Ι. Χ. λεωφορεία, ξύλα, τραπέζια) γύρω από το Πολυτεχνείο και ανάβονται φωτιές. Πολιορκούνται η Νομαρχία και άλλα δημόσια κτίρια, όπως τα υπ. Παιδείας, Γεωργίας, Δικαιοσύνης και Δημ. Τάξεως. Αστυνομικοί με γκλομπ, δακρυγόνα και πυροβόλα καταλαμβάνουν την οδό Αμερικής και διώχνουν τους διαδηλωτές από εκεί. Φωτιές στην Πατησίων και οδοφράγματα στην Αλεξάνδρας για να μην περάσουν οι αστυνομικοί.

22:00 πυροβολισμοί, βροχή καπνογόνων, δακρυγόνων και πολλοί τραυματίες, τεθωρακισμένα της αστυνομίας ρίχνουν στην Αλεξάνδρας και σφαίρες. Αστυνομικοί μπαίνουν σε ασθενοφόρα για να διαπεράσουν τον κλοιό του πλήθους και να πλησιάσουν στο Πολυτεχνείο για να ρίξουν δακρυγόνα. Ο Διομήδης Κομνηνός πέφτει νεκρός από σφαίρα, το πλήθος εξαγριώνεται και επιτίθεται στο υπ. Δημ. Τάξεως αλλά απωθείται από σκοπευτές. Καταλαμβάνεται η Νομαρχία Αιγάλεω και γίνονται συγκρούσεις στην πλ. Καραϊσκάκη.

23:00 πυκνώνουν οι πυροβολισμοί και μειώνεται ο αριθμός των διαδηλωτών.

23:30 και μέχρι τις 24:00 απωθούνται οι αστυνομικοί και η περιοχή μέχρι την Αλεξάνδρας ελέγχεται από τους διαδηλωτές.

24:00 ερημώνει το κέντρο, οι πρώτες μονάδες τεθωρακισμένων από Γουδή και Διόνυσο κατευθύνονται προς το Πολυτεχνείο.

Βούλευμα 677/73 Συμβ. Εφετών:
Στις 20/11/1972 είχαν διεξαχθεί αρχαιρεσίες εις άπαντας τους φοιτητικούς συλλόγους των ΑΕΙ Αθηνών προς ανάδειξη νομίμων εκπροσώπων. Αποτέλεσμα τούτων ήτο εις τας περισσότερας σχολάς πλην των τοπογράφων και των χημικών μηχανικών του ΕΜΠ, ανάδειξις εκπροσώπων άσχετων και ξένων προς την αληθή βούληση των εκπροσωπουμένων. Διό και σταθερό και αμετάθετο ήτο το σύνθημα του φοιτητικού κόσμου δια γνησίας και αδιαβλήτους αρχαιρεσίας. Το αίτημα τούτο απετέλεσε την απαρχή των κατά μήνα Νοεμβρίου 1973 αιματηρών γεγονότων του Πολυτεχνείου περί ων η παρούσα υπόθεσις.

Πιο κάτω αναφέρει ότι στις 12/11/1973 έγινε συνάντηση της συγκλήτου του ΕΜΠ με εκπροσώπους φοιτητών και τον υπουργό παιδείας ο οποίος επέμενε για διεξαγωγή φοιτητικών εκλογών στις 15/02/1974. Οι φοιτητές τις ήθελαν εντός του Δεκέμβρη. Η σύγκλητος αποφάσισε να αποτρέψει την διενέργεια συνελεύσεων των σχολών. Η συνέλευση πραγματοποιήθηκε στις 14/11/1973 και είναι άγνωστο πως και από που ερίφθη το σύνθημα παραμονής των φοιτητών στο ΕΜΠ. Προ ημερών, σε συνάντησή του με τους πρυτάνεις, ο υπ. Παιδείας τους ρώτησε αν κρίνουν εφικτή την διενέργεια εκλογών τον Φεβρουάριο. Ο πρύτανης του ΕΜΠ Κονοφάγος και ένας ακόμη είπαν ότι ενδείκνυται να γίνουν άμεσα. Στις 15/11 ο υπουργός πήγε στο ΕΜΠ προκειμένου να πείσει τους φοιτητές. Δόθηκαν άδειες για συνελεύσεις, προσήλθαν φοιτητές άλλων σχολών και ακούστηκαν συνθήματα:

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ
ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Η αστυνομία αποφάσισε να επέμβει και να τους διαλύσει. Ο αστυνομικός διευθυντής Π. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ συνάντησε τον πρύτανη Κονοφάγο στην γωνία Στουρνάρη και Πατησίων και εζήτησε άδεια να εισέλθει και να εκκενώσει το ΕΜΠ. Ο πρύτανης αρνήθηκε την κατάλυση του ασύλου, συμφώνησε και ο παριστάμενος εισαγγελέας, ενώ ακολούθησε και έγγραφη άρνηση της συγκλήτου.

Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι η διένεξη ήτο μεταξύ υπουργείου - σπουδαστών αναφορικά με τις αρχαιρεσίες , συγχρόνως όμως η εξέγερση είχε ως κίνητρο και τη αγάπη της ελευθερίας που κατέλυσε το καθεστώς της 21ης Απριλίου (πολιτικές και ατομικές).

Στοιχεία ξένα άσχετα με τους φοιτητές εισέρχονται στο ΕΜΠ το οποίο μεταβάλλουν από χώρο επιστημών και τεχνών σε χώρο αγώνων πολιτικών αντιθέσεων. Εισέρχονται άτομα διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων και πράκτορες της ΚΥΠ και της ΕΣΑ. Οι φοιτηταί απαλείφουν αναρχικά και εξτρεμιστικά συνθήματα, αποκαλύπτουν και εκδιώκουν τους πράκτορες, τοποθετούν φρουρούς προς διαφύλαξιν εργαστηρίων και των οργάνων αυτών. Καταστρέφουν το γραφείο του κυβερνητικού επιτρόπου και καλούν τον λαό σε συμπαράσταση και εξέγερση. Τέλος στις 16/11 η τραγωδία οδηγείται σε αιματηρή κατάληξη.

Σε αποσπάσματα από τεύχος του περιοδικού Επίκαιρα στις 14-08-1974 γίνεται λόγος για την απόφαση των ηθοποιών, ερήμην των σωματείων τους ΣΕΗ και ΠΕΕΘ, να κλείσουν τα θέατρα και να βγούν το απόγευμα της Πέμπτης με πλακάτ στη γωνία των δρόμων Στουρνάρη και Πατησίων. Ο ραδιοσταθμός ανήγγειλε και καλωσόρισε την συμπαράστασή τους.

Επιβεβαίωση του ότι φοιτητές και εργαζόμενοι ενωμένοι παρευρίσκονταν στο Πολυτεχνείο αποτελεί και το μήνυμα των πολιτικών κρατουμένων που εκφωνήθηκε από τον ραδιοσταθμό του ΕΜΠ:

«Οι πολιτικοί κρατούμενοι των φυλακών κορυδαλλού απευθύνονται στους αγωνιζόμενους φοιτητές και όλους τους αγωνιζόμενους Έλληνες με θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό. Στις δύσκολες τούτες γεμάτες μεγαλείο για τον λαό μας στιγμές, που τα αδούλωτα Ελληνικά νιάτα ορθώνουν τα στήθια τους απέναντι στο φασισμό, εμείς οι πολιτικοί κρατούμενοι της χούντας θεωρούμε υποχρέωσή μας, να ενώσουμε την φωνή μας με την φωνή χιλιάδων Ελλήνων φοιτητών και εργαζομένων που μάχονται για την ανατροπή της λαομίσητης δικτατορίας και να φωνάξουμε:

ΚΑΤΩ Η ΛΑΟΜΙΣΗΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ
ΖΗΤΩ ΟΙ ΑΔΟΥΛΩΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ
ΖΗΤΩ Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΜΑΣ

η νίκη είναι δική μας». 16/11/1973

Βούλευμα 677/73(έως τα μεσάνυκτα της 16 προς 17/11)
Τα από τον ραδιοσταθμό συνθήματα προκαλούν συγκεντρώσεις. Το μεσημέρι γίνονται οι πρώτες μεγάλες πορείες προς Ομόνοια - Πολυτεχνείο μέσω Αιόλου, Σταδίου, Πανεπιστημίου, Πατησίων και Αλεξάνδρας. Στις 18:00 μεγάλα πλήθη κατευθύνονται στην πλ. Συντάγματος. Στην οδό Σταδίου στο ύψος της Δραγατσανίου και της Κοραή επιχειρείται η βίαια διάλυσή τους από αστυνομικούς. Υπάρχουν τραυματίες εκατέρωθεν και σπάνε βιτρίνες καταστημάτων. Λίγοι από τους διαδηλωτές εισβάλουν στην Νομαρχία στην οδό Αιόλου 104 αλλά εκδιώκονται.

19:30 ζητείται η συνδρομή της χωροφυλακής που αναλαμβάνει τη φύλαξη δημοσίων κτιρίων.

20:30 γίνεται επίθεση στο υπ. Δημ. Τάξεως (Γ’ Σεπτεμβρίου και Μάρνη) και ακολούθησαν άλλες τρεις επιθέσεις στο ίδιο κτίριο έως τις 22:30 που αποκρούστηκαν από τους φύλακες. Στην τελευταία επίθεση χρησιμοποιήθηκαν πυροβόλα κατ’ εντολή του στρατηγού Βαρνάβα, διοικητή του μικτού επιτελείου του υπουργείου.

Εκεί έπεσαν οι δύο πρώτοι νεκροί και υπήρξαν πολλοί τραυματίες «ηδύνατο να γίνει χρήσις ηπιώτερων μέσων, ενώ υπήρχαν και ελεύθεροι σκοπευταί».

Από τις 20:00 είχε αρχίσει η ρίψη δακρυγόνων και οι πυροβολισμοί «τα όργανα της αστυνομίας απώλεσαν την ψυχραιμίαν των».

Στην Πατησίων και την Αλεξάνδρας άναβαν φωτιές, αναποδογύριζαν Ι. Χ., και στήνονταν οδοφράγματα από τους διαδηλωτές, γενικά καταστρέφονταν περιουσίες. Οι τραυματίες που διαρκώς πλήθαιναν ώρα με την ώρα, διεκομίζονταν στο ιατρείο του Πολυτεχνείου και εν συνεχεία στον σταθμό Α’ βοηθειών και το ρυθμιστικό κέντρο Αθηνών. Πολλοί ζητούσαν βοήθεια στις γύρω του Πολυτεχνείου κατοικίες, γιατροί και νοσοκόμοι έσπευσαν επί τόπου, ενώ στο ρυθμιστικό κέντρο τα όργανα έβριζαν και κακοποιούσαν τους τραυματίες.

Τα μεσάνυκτα εμφανίστηκαν τα πρώτα άρματα στην Πατησίων και την Αλεξάνδρας.

Εν τω μεταξύ τους χειρισμούς έκανε ο πρόεδρος Γ. Παπαδόπουλος αντί του ανίσχυρου πρωθυπουργού Σ. Μαρκεζίνη (Γρηγοριάδης, 92). Ο Μαρκεζίνης στο απολογητικό του υπόμνημα τον Ιούλιο του 1975 αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Το πρωί της 16ης ήρθε αιφνιδιαστικά ο Αντιπρόεδρος και με άλλους υπουργούς πραγματοποιήθηκε σύσκεψη για το Πολυτεχνείο σε σχέση και με τη συνέντευξή μου, του Σαββάτου. Ξαφνικά προσήλθε ο Παπαδόπουλος και ζήτησε την αποφασιστική αντιμετώπιση του θέματος. Άφηνε στον αρχηγό της αστυνομίας να εκτιμήσει το κατάλληλο του χρόνου δράσης χρησιμοποιώντας μόνο δακρυγόνα. Τόνισε δε στην οδηγίες του ότι επιβάλλεται να αποφευχθούν τα θύματα, λέγοντας μάλιστα ότι και τα δακρυγόνα είναι επικίνδυνα».

Σε άλλο υπόμνημά του προσθέτει:

«Σημειώνω ότι τα όσα διεμείφθησαν στο γραφείο μου εκείνο το πρωί δεν τα παρακολούθησα όλα, καθώς στην διπλανή αίθουσα δεχόμουν ξένους σε προγραμματισμένες συναντήσεις».

Απολογία Παπαδόπουλου (Ιούλιος 1975)

«Την 14/11 εκδηλούται συγκέντρωσις φοιτητών στο ΕΜΠ. Αι εντολαί προς την αστυνομία είναι: μη παρεμπόδιση, η απομάκρυνσή της και ο σεβασμός του ασύλου.

»Την 15/11 η συγκέντρωση διογκούται και εξαπλούται και στον εξωτερικό του ΕΜΠ χώρο. Η κυκλοφορία διακόπτεται βιαίως, σημειούται επίθεσις σε στρατιωτικά και άλλα οχήματα, εκτοξεύονται συνθήματα καθαρώς αναρχικά και ανατρεπτικά, εγκαθίσταται ραδιοσταθμός εκ του οποίου καλείται το κοινόν σε εξέγερσιν. Εις την νέα κατάστση αι εντολαί είναι: μη επέμβαση της αστυνομίας, ανοχή ακόμα και σε φθορές περιουσίας του ΕΜΠ, προσπάθεια σιγήσεως του σταθμού, προσκλησιν ευθέως ή μέσω των πρυτανικών αρχών εξόδου και διαλύσεως των συγκεντρωμένων.

»Την 16/11 διαβιβάζοντό μοι δια του γενικού μου γραμματέως αναφορές εκτραχύνσεως και ανησυχίας εις το κοινόν. Παρίσταμαι σε σύσκεψιν εις το πρωθυπουργικό γραφείο με τον Αντιπρόεδρο της Δημοκρατίας, τον αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως, τους αρμόδιους υπουργούς και τον αρχηγό της αστυνομίας. Μετά την ενημέρωση παρά του τελευταίου ότι η ειρηνική συγκέντρωσις μετατράπηκε σε στάση, η ανησυχία εις το κοινόν είναι έκδηλος και η κατεύθυνσις των συγκεντρωθέντων ανήκει εις εξωφοιτητικά στοιχεία αποφασίζεται: η δια των αστυνομικών δυνάμεων και μέσων αποβολή των συγκεντρωθέντων εις χρόνον καθορισθεισόμενον υπό της αστυνομίας».

Βλέπουμε δηλαδή τον Μαρκεζίνη να ζητά επιεική κρίση διότι ήταν ανίσχυρος να αποφασίζει και ως ελλιπώς ενημερωμένος και συμμετέχων στη σύσκεψη και τον Παπαδόπουλο να επικαλείται τη συλλογικότητα της απόφασης, η οποία ελήφθη λόγω της εκτραχύνσεως αλλά και της ασάφειας του ποιοι κατεύθυναν τους συγκεντρωμένους.

Και εξακολουθεί ο Παπαδόπουλος:
«Απαραίτητη προυπόθεση για την εφαρμογή της απόφασης επέμβασης της αστυνομίας έθεσα την αποφυγή πάσης φύσεως όπλων και σε έσχατη ανάγκη χρήση δακρυγόνων εκτός του χώρου του Πολυτεχνείου.

»Το βράδυ μου ανέφεραν ότι γίνονται ογκώδεις μαχητικές εκδηλώσεις στο κέντρο και συγκρούσεις βίαιες και αιματηρές με την αστυνομία. Οδοφράγματα, φωτιές, καταστροφές περιουσιών και επιθέσεις σε υπουργεία και τράπεζες.

»Στις 23:00 επικοινώνησα με τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων που ενημέρωσε περί του αιτήματος της αστυνομίας για στρατιωτική συνδρομή. Παράσχω την εντολή με προϋπόθεση τον αποκλεισμό χρήσης όπλων, μη σύγκρουσης και αποφυγή θυμάτων.

»Η απόφασή μου δικαιολογείτο και επιβάλλετο:
α) προβλεπόταν από τους νόμους και τους στρατιωτικούς κανονισμούς.
β) επιτασσόταν από τις εκτιμήσεις των αρμοδίων οργάνων τις οποίες δεν μπορούσα να αγνοήσω, όπως δεν θα είχα το δικαίωμα να αρνηθώ την μετακίνηση στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα εάν το επιτελείο στρατού έκρινε ότι υπήρχε ανάγκη.
γ) η αντιμετώπιση από την αστυνομία δεν είχε αποθαρρύνει τους εξεγερθέντες αλλά δεν είχαν αποφευχθεί και τα αιματηρά επεισόδια.
δ) η παρουσία στρατού θα επιδρούσε στην ψυχολογία των συγκεντρωθέντων».

Ο Παπαδόπουλος, λοιπόν, μας λέει ότι έδωσε άδεια για τη συνδρομή στρατού αλλά όχι με τη στρατιωτική του λειτουργία αφού απαγόρεψε την χρήση όπλων, το έκανε μόνο διότι κατά την γνώμη του η παρουσία του στρατού θα επηρέαζε την ψυχολογία του πλήθους, τους χρησιμοποίησε δηλαδή σαν κομπάρσους στα γυρίσματα μιας ταινίας. Δυστυχώς δεν εξήγησε αν την ψυχολογία θα την επηρέαζε θετικά για το καθεστώς ή ερεθιστικά για τον κόσμο, όπως επίσης δεν εξηγεί γιατί οι σφαίρες του Ελληνικού στρατού σκότωσαν και τραυμάτισαν τελικά τους Έλληνες πολίτες. Επίσης μας λέει ότι απλά «αφουγκράστηκε» τις ανησυχίες και εισηγήσεις των αρμοδίων οργάνων ως εάν να προσέβαλλε ξένος στρατός τα σύνορά μας, έτσι εκτιμήθηκε το συγκεντρωμένο πλήθος από τους αρμόδιους και δεν είχε δικαίωμα ο Παπαδόπουλος να τους αμφισβητήσει.

Ας δούμε τώρα τι κατέθεσε στον ανακριτή ο υπουργός παιδείας αξιότιμος κος Σιφναίος:

«Την Πέμπτη με κάλεσε ο πρωθυπουργός (στις 15/11) να πάμε στον Πρόεδρο όπου βρήκαμε τον υπουργό δημοσίας τάξεως. Ο πρόεδρος ήταν αντίθετος σε κάθε επέμβαση και όταν του είπα ότι κινδυνεύουν τα όργανα του ΕΜΠ μου απάντησε «ας τα σπάσουν, ας κάψουν το Πολυτεχνείο, έχουμε λεφτά να το ξαναφτιάξουμε, ας κατεβούν και στους δρόμους, ας σπάσουν και βιτρίνες». Γύρισα στο υπουργείο και έδωσα στον Ζουρνατζή (υφυπουργός παρά τον Πρόεδρο) προς εκπομπή το κείμενο μη επεμβάσεως της συγκλήτου που είχε αποσταλεί την παραμονή. Ο Ζουρνατζής πρόσθεσε «το κράτος είναι αποφασισμένο να προστατεύσει τις ακαδημαικές ελευθερίες». Την Παρασκευή 16/11 στις 11:00 εκλήθην από τον πρωθυπουργό στο γραφείο του. Πλήθη είχαν συγκεντρωθεί έξω από το Πολυτεχνείο και φώναζαν συνθήματα αντικαθεστωτικά. Ήταν εκεί και ο κος Μητρέλιας. Ο πρωθυπουργός που τη επομένη θα έδινε συνέντευξη στους ξένους δημοσιογράφους ήταν αποφασισμένος να θέσει τέρμα στην κατάσταση. Ήρθαν οι Θεράπος, Δασκαλόπουλος, Ζουρνατζής και Παπαδόπουλος.

»Ο Αγγελής απέκλεισε την επέμβαση στρατού κατά πολιτών. Ο Δασκαλόπουλος πρότεινε, η αστυνομία να καταλάβει τον χώρο εμπρός από το Πολυτεχνείο την 6ην πρωινή. Ο Παπαδόπουλος συμφώνησε κι έδωσε οδηγίες να μην χρησιμοποιηθούν όπλα αλλά μόνο δακρυγόνα σε έσχατη ανάγκη και μόνο εκτός του Πολυτεχνείου. Ο πρόεδρος αποχώρησε λέγοντας ότι δεν έπρεπε να μείνουν πολλή για να μην δώσουν την εντύπωση ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει. Ο Παπαδόπουλος εμαίνετο κατά της ΚΥΠ που δεν κατόρθωσε να σιγήσει ο ραδιοσταθμός».

Ο Μαρκεζίνης μας βεβαιώνει (στην σελ. 182 του 3ου τόμου της ιστορίας του) ότι ο Σιφναίος ανήκε στα μέλη της κυβέρνησής του, που ο ίδιος είχε επιλέξει (τα μισά μέλη επέλεξε ο Παπαδόπουλος και τα μισά ο Μαρκεζίνης).

Ο αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων στρατηγός Ζαγοριανάκος στην απολογία του:

«Από τον ραδιοσταθμό του ΕΜΠ στις 16/11 άκουγα ότι η κατάσταση επιδεινωνόταν και καλούσαν τον λαό σε εξέγερση ενώ ζητούσαν γιατρούς και φάρμακα. Στις 22:00 μου τηλεφώνησε ο αρχηγός της αστυνομίας και μου είπε ότι θεωρούσε την κατάσταση σοβαροτάτη και ότι παρά τις ενισχύσεις της αστυνομίας Πειραιά και της χωροφυλακής δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τις ταραχές (όντως λοιπόν υπήρχε μεγάλο πλήθος) και ότι θα υπέβαλλαν αίτηση συνδρομής στον στρατό. Μετά τηλεφώνησα στον πρόεδρο για να τον ενημερώσω, μου συνέστησε να διατεθεί δύναμη πεζικού και τεθωρακισμένων για την εκκένωση του Πολυτεχνείου».

Γύρω στις 22:00 ρίχθηκαν πολλά δακρυγόνα σε διάφορα σημεία μέσα στο Πολυτεχνείο ενώ άρχισαν και οι επιθέσεις της αστυνομίας οι οποίες ήταν συνεχείς και έπεσαν πυροβολισμοί. Λίγο μετά τις 23:00 στρατιωτικά τμήματα θα αφιχθούν (η αίτηση του αστυν. δ/ντή για ενίσχυση από τον στρατό έχει ώρα 23:30). Το σκηνικό το άλλαξαν τα άρματα, ιδού η περιγραφή από τα Επίκαιρα 8-14/8/1974:

«Σε ακτίνα 2 έως 3 χλμ. από το Πολυτεχνείο η περιοχή ελεγχόταν από τους εξεγερθέντες φοιτητές. Τα τανκς κινήθηκαν από την Αλεξάνδρας και από Βασ. Σοφίας - Πανεπιστημίου. Στην Αλεξάνδρας εγκλωβίστηκαν στην «ΣΟΝΙΑ», όπου αυτοκίνητα είχαν τοποθετηθεί κάθετα στον δρόμο ενώ αποκλεισμένη ήταν η περιοχή που περικλείουν οι δρόμοι ΠΕΙΡΑΙΩΣ - ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΟΥ - ΗΠΕΙΡΟΥ - ΜΑΡΝΗΣ - ΒΑΘΗ - ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ- ΧΑΛΚΟΚΟΝΔΥΛΗ - ΠΑΤΗΣΙΩΝ, από τρόλευ και λεωφορεία, τα οποία μετακινήθηκαν από γερανοφόρα για να περάσουν τα τανκς. Στις διασταυρώσεις ΜΟΥΣΤΟΞΥΔΗ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΣ και ΠΑΤΗΣΙΩΝ - ΙΘΑΚΗΣ περίπου 1500 διαδηλωτές οχυρωμένοι σε οδοφράγματα έδιναν μάχη με την αστυνομία (Γρηγοριάδης, 97) στις 02:10 περίπου. Επίσης από πληροφορίες της αστυνομίας στην διασταύρωση ΠΑΤΗΣΙΩΝ - ΗΠΕΙΡΟΥ οι αστυνομικοί δέχθηκαν επί είκοσι λεπτά επίθεση και ήλθαν σε τραγική κατάσταση αλλά έφτασαν ενισχύσεις. Από την ίδια πηγή μαθαίνουμε για επιθέσεις στην Πειραιώς, στην Βάθης και για τραυματισμό αστυνομικού ευτυχώς όχι σοβαρά στα Χαυτεία από άτομο με κυνηγητικό όπλο. Ζημιάς στον σταθμό Α’ βοηθειών, και στα υπουργεία Δικαιοσύνης, Κοινωνικών υπηρεσιών και Δημόσιας Τάξεως όπου έπεσαν μολότωφ και έγιναν σκληρές συγκρούσεις».

Στη 01:00 έφτασε στην αστυνομική διεύθυνση Αθηνών ο προιστάμενος της εισαγγελίας Αθηνών κος Φαφούτης, νωρίτερα είχαν αφιχθεί ο αρχηγός ΥΠΕΑ στρατηγός Θωμόπουλος και συνταγματάρχης των ΛΟΚ με πολιτικά.

Στις 02:15 ο διευθυντής της αστυνομίας κλήθηκε στο ξενοδοχείο ΑΚΡΟΠΟΛ και πήγε σε δέκα λεπτά. Χιλιάδες άτομα στους δρόμους, οι καμπάνες σήμαιναν επί ώρες.

Ο ραδιοπομπός καλεί όσους ακούν να συνεχίσουν μέχρι το πρωί, καλεί επίσης τις πρεσβείες να στείλουν παρατηρητές. Ενημερώνει ότι έλαβαν τηλεγραφήματα από τους Σουηδούς φοιτητές, από τους Ελληνες φοιτητές στην Γενεύη, τους Τούρκους φοιτητές πολιτικών επιστημών, τους Λατινοαμερικάνους, τους Πακιστανούς και τους Ιρανούς φοιτητές. Ενημερώνει για τις διαδηλώσεις σε Πατησίων και Αλεξάνδρας και για τα οδοφράγματα σε Πατησίων και Δροσοπούλου, επίσης ότι εφημερεύει το Γενικό Κρατικό. Ζητά φάρμακα, ασθενοφόρα, αυτοκίνητα, γιατρούς και αντι-ασφυξιογόνες μάσκες. Καταγγέλλει ότι η αρχιεπισκοπή δεν απάντησε στο κάλεσμά τους να στείλει φάρμακα και ότι λειτουργεί ραδιοσταθμός που μεταδίδει συνθήματα που δεν εκφράζουν το Πολυτεχνείο. Ζητούν να χτυπήσουν όλες οι καμπάνες χαρμόσυνα, να αποτιναχτεί το χουντικό καθεστώς.
Συνθήματα:

ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ
ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΛΑΪΚΟΣ (βάφτισμα)
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ
Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Πιστεύουμε ότι οι φαντάροι μας δεν θα επιτεθούν. Σίγησε στις 02:45 την 17η Νοεμβρίου.

Εφημερίδα Επίκαιρα:
Στη 01:45 τα τανκς είναι μπροστά στην πύλη. Συνθήματα:

Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ
ΕΙΣΑΣΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ
ΟΧΙ ΑΔΕΛΦΙΚΟ ΑΙΜΑ
ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΛΑΟΣ ΜΑΖΙ

Τραγουδούν τον Εθνικό ύμνο, κρέμονται από τα κάγκελα. Ελάχιστα πριν από τις 03:00 γίνεται η τελευταία προειδοποίηση με τηλεβόα. Στις 03:00 το άρμα έπεσε στην πόρτα, εισβάλλουν αστυνομία και ΛΟΚ, γίνονται συμπλοκές, φοιτητές προσπαθούν να βγουν και να συγκεντρωθούν για να οργανώσουν διαδηλώσεις προς την πλ. Βικτωρίας και τα Πατήσια.

03:30 εκκενώνεται το Πολυτεχνείο και μεταφέρονται οι τραυματίες.

04:30 διαδηλώσεις, πυροβολισμοί, συνεργεία καθαρισμού.

Βούλευμα:

Στα γεγονότα του Πολυτεχνείου έλαβαν μέρος και στρατιωτικά τμήματα. Εζητήθη παρά του διευθυντού της αστυνομίας Αθηνών η ενίσχυση με στρατιωτικές δυνάμεις που θα χρησιμοποιούντο στην εκκένωση αλλά και την διάλυση των διαδηλωτών. Η αίτηση αρχικά, έγινε προφορικά στις 22:00 στον διοικητή ΑΣΔΕΝ και μισή ώρα αργότερα εγγράφως. Το έγγραφο φέρει ως ώρα συντάξεως την 23:30.

Οι στρατιωτικές δυνάμεις ήταν:
α) διλοχία 28ου συντάγματος Χαϊδαρίου με 10 έως 12 τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού του ΚΕΒΟΠ.
β) καταδρομείς, σύνταγμα αλεξιπτωτιστών 1η και 2η μοίρα, τμήμα σχολής αλεξιπτωτιστών με τεθωρακισμένα μεταφοράς προσωπικού.
γ) ουλαμοί αρμάτων μάχης του ΚΕΤΘ.

Οι επεμβάσεις του στρατού υπερ της δημόσιας τάξεως, διέπεται από τον 341/04-03-1949 Βασιλικό Διάταγμα ΦΕΚ 7Α που τροποποιήθηκε από το 311/20-04-1967 Βασιλικό Διάταγμα που ορίζουν ότι εάν κριθεί αναγκαία η επέμβαση του στρατού δια την τήρησιν των νόμων, αυτές τίθενται στην διάθεση του προϊσταμένου της Δημοσίας ασφάλειας ή του Δ/ντού χωροφυλακής. Ο διευθυντής απευθύνεται στον ανώτερο διοικητή φρουράς, εάν οι δυνάμεις του εξάντλησαν κάθε μέσο και μόνο αν ο στρατιωτικός διοικητής είναι πιο υψηλόβαθμος του δ/ντή κρατά την διοίκηση αυτός, συμμορφούμενος όμως με τις υποδείξεις του δ/ντή. Εάν και πάλι η τάξη δεν αποκατασταθεί ο δ/ντής τίθεται υπό τον ανώτερο διοικητή φρουράς ο οποίος εξαντλεί άπαντα τα διαθέσιμα μέσα και θέτει σε εφαρμογή τον νόμο περί κατάστασης πολιορκίας. Η ανάγκη χρήσης όπλων δια την αποκατάσταση της διασαλευθείσας τάξης και η πρωτοβουλία της αμέσου επεμβάσεως ανήκει στην διοικητικά αρχή η οποία εκδίδει έγγραφη διαταγή προς τον δ/ντή ασφαλείας. Για την των όπλων ενέργεια η στρατιωτική δύναμη τίθεται στις διαταγές του φυσικού της διοικητή, παρίστανται δε ο υπουργός Δημοσίας τάξεως και εισαγγελεύς και καλούν προηγουμένως σε διάλυση τους ταραχοποιούς.

17/11 ώρα 02:45. Δίδεται μικρή προθεσμία. Οι φοιτητές απασφαλίζουν την είσοδο και βγαίνουν αργά καθώς η Μercedes που βρίσκεται μπροστά στην είσοδο εμποδίζει την γρήγορη έξοδό τους. Η πρόθεση εξόδου των φοιτητών είναι εμφανής, ενώ γίνεται και προσπάθεια απομάκρυνσης του οχήματος. Ο επίλαρχος Μιχ. Γουνελάς με το άρμα του εισήλθε στο Πολυτεχνείο. Έπεσε με ορμή στην πύλη, κατέστρεψε τους μαρμάρινους κίονες της εισόδου, ισοπέδωσε το αυτοκίνητο και έφτασε 10 μέτρα εντός του χώρου. Ο δημοσιογράφος Πατσαβός που ήταν επάνω στον κίονα, έπεσε και τραυματίσθηκε ελαφρά. Ο φοιτητής Σωτ. Κοκκίνης που ήταν επάνω στο κιγκλίδωμα της πόρτας, εκτινάχθηκε και τραυματίσθηκε ελαφρά ενώ σιδηρό αντικείμενο συνέθλιψε τα πόδια της Καλ. Ρηγοπούλου. Η αστυνομική αρχή δεν έδωσε άδεια χρήσεως του άρματος, είχε αντίθετη γνώμη ενώ δεν παρίστατο εισαγγελέας ως όφειλε αλλά αντιθέτως είχε ρητά αρνηθεί την παραβίαση της πύλης.

Οι σπουδαστές εξέρχονται έντρομοι, βρίζονται, κακοποιούνται, και καταδιώκονται, τους χτυπούν. Τοσίτσα και Μπουμπουλίνας άνδρες της ΚΥΠ με πολιτικά χτυπούν και πυροβολούν, έχουν εγκαταστήσει πολυβόλο σε ταράτσα. Άνδρες της ΕΣΑ με πολιτικά κακοποιούν με ρόπαλα και στις γύρω ταράτσες επισημαίνονται ελεύθεροι σκοπευτές. Οι περισσότεροι τραυματίσθηκαν σε αυτό το πανδαιμόνιο. Γίνονται συλλήψεις των πρωταιτίων και υπευθύνων οι οποίοι επειδή δύσκολα επισημαίνονταν συνελήφθησαν 1000 άτομα. Η επιχείρηση έκλεισε με άσματα των στρατιωτικών τμημάτων. Δεν τερματίζεται εδώ η αιματηρή επέμβαση προς κατάπνιξη της ελευθερίας και διατήρηση του δικτατορικού καθεστώτος. Αστυνομικοί πυροβολούν εν ψυχρώ ανύποπτους διαβάτες και τα κινούμενα στο κέντρο άρματα σκορπούν τον θάνατο. Οι πυροβολητές βάλλουν επί κινούμενων ανθρωπίνων στόχων. Οι από το κτίριο του ΟΤΕ στη Πατησίων στρατιώτες πυροβολούν προς κάθε κατεύθυνση.

Σύμφωνα επίσης με το βούλευμα οι νεκροί στα γεγονότα του Πολυτεχνείου ήταν 23 (εξακριβωμένες περιπτώσεις), 1028 τραυματίες, ενώ επίσημη ανακοίνωση στις 20/11 μιλούσε για 866 συλληφθέντες (475 εργάτες, 49 φοιτητές ΕΜΠ, 268 φοιτητές άλλων σχολών, 74 μαθητές). Έμφαση έδωσαν οι αρχές στον αριθμό των εργατών, παρουσιάζοντας τα γεγονότα ως συγκέντρωση φοιτητών και σπουδαστών και όχι ως αντιδικτατορική εξέγερση. Οι πρώτοι 5 καταδικάσθηκαν στις 19/11 και ήταν εργάτες, διότι «παρακίνουν πολίτες εις συγκρότηση διαδηλώσεων».

Απόσπασμα από την αφήγηση της Καλ. Ρηγοπούλου στον Ριζοσπάστη 24/11/75

«Στο Πολυτεχνείο πήγα στις 15/11 και έφυγα το βράδυ. Το ίδιο έκανα και την επόμένη. Την Παρασκευή πήγα σαν έμαθα ότι έριξαν δακρυγόνα. Οι πόρτες ήταν κλειστές γι’ αυτό σκαρφάλωσα από τον πίσω μαντρότοιχο. Στάθηκα στα κάγκελα της Πατησίων, όπου φωνάζαμε όλοι μαζί. Δεν υποχωρήσαμε όταν ήρθαν τα τανκς. Φωνάζαμε στους φαντάρους ότι είναι αδέρφια μας, τους αγαπάμε και ζητάμε ελευθερία. Από τον τηλεβόα ακούσαμε ότι μας δίνουν 10 λεπτά να φύγουμε κι έπειτα το τανκ όρμησε στην αυλή. Βρισκόμουν δίπλα στην πόρτα, ένοιωσα κάτι να με παρασύρει, έπεσα, το τανκ πέρασε δίπλα μου, μια κολώνα που σκέπαζε τα πόδια μου τα έσωσε από λιώσιμο. Δυό φοιτητές με μετέφεραν στο κτίριο του Πολυτεχνείου αλλιώς θα σκοτωνόμουν. Οι στρατιώτες ακολούθησαν εφ’ όπλου λόγχη. Στο ιατρείο μου έκαναν μορφίνη και έβαλαν τα πόδια μου σε νάρθηκα. Ήρθε ένας λοχαγός και διέταξε να φέρουν φορείο και τέσσερις φοιτητές με μετέφεραν στο Α’ βοηθειών».

Ο Σ. Μαρκεζίνης γράφει:

«Στις 22:00 περίπου ο υφυπουργός Ζουρνατζής ήρθε στο γραφείο μου και τον παρακάλεσα να μεταβεί στην αστυνομία και έπειτα να μου περιγράψει την κατάσταση. Στην 01:00 πληροφόρησαν τον Ζουρνατζή ότι εφάνηκαν τανκς στην Λεωφ. Κηφισίας. Πάλι μετέβη στην αστυνομία πορς επιβεβαίωση, ενώ τηλεφωνικά μου το επιβεβαίωσε ο γραμματέας μου Νέζης. Μια ώρα μετά ο Ζουρνατζής μετέβη ξανά στην αστυνομία κι έμαθε ότι τα τανκς ήταν στο Πολυτεχνείο. . . . μετά την επέμβαση και την εκκένωσή του η γραμματέας της Προεδρίας της Δημοκρατίας τηλεφωνικά με παρακάλεσε να καλέσω τον Εφέσιο και τον Θεράπιο να συντάξουμε κυβερνητική ανακοίνωση ενημέρωσης που θα μετέδιδε το ράδιο. Οι ως άνω προσήλθαν μαζί με τον υπ. Ασφαλείας συνοδευόμενο από τον αστυνομικό διευθυντή Χριστολουκά ο οποίος μας ενημέρωσε προχείρως για τις εξελίξεις και μετά με τον Ζουρνατζή συντάξανε την ανακοίνωση. Ήταν 07:00 το πρωί. Μετά δυο ώρες με κάλεσε ο Παπαδόπουλος. Πήγα στο γραφείο του […] η περιοχή φρουρούνταν διήρχοντο τανκς και συνεχίζονταν οι πυροβολισμοί. . . . με καθησύχασαν πως ήταν για εκφοβισμό. Μου ετέθη το ερώτημα του στρατιωτικού νόμου. Ήτο προφανώς τυπικόν διότι όλα σχεδόν ήτο καθορισμένα. [δηλαδή ποιά;] Βρέθηκα σε δίλημμα (παραίτησις ή κάλυψη δια του στρατιωτικού νόμου;). Ενέπιπτε στην αρμοδιότητα του προέδρου (η κήρυξη στρατιωτικού νόμου) [τότε ποιο το δίλημμα;] Ζήτησα να ερωτηθεί και η γνώμη του κου Μητρέλια. Εκείνος άκουσε και ρώτησε εάν υπήρχε άλλος τρόπος και ο πρόεδρος απάντησε ότι εκεί που έφτασαν τα πράγματα δεν έβλεπε άλλο τρόπο. Τότε ο Μητρέλιας απάντησε ότι η κήρυξη ήταν αναγκαία. Αργότερα συμφώνησε το υπουργικό συμβούλιο. Σε ιδιαίτερη συνομιλία τόνισα στον πρόεδρο ότι δεν ήμουν διατεθειμένος να παραμείνω στην θέσιν μου εάν δεν αίρονταν ο στρατιωτικός νόμος σύντομα και προκηρύσσονταν εκλογές το ταχύτερο […] τονίζω ότι θεωρούσα αποκλειστικό σκοπό μου την διεξαγωγή αδιάβλητων εκλογών».

Απόλυτα ανεπαρκής η θεώρηση των πραγμάτων από τον Μαρκεζίνη. Όλη του η προσπάθεια αφορά την αποποίηση των ευθυνών και των ενεργειών που πραγματοποιήθηκαν τις 3 ημέρες της εξέγερσης. Προφανώς εάν όταν αναλάμβανε κάποιος του διηγούνταν ένα παρόμοιο συμβάν μόνο ευφάνταστο θα τον θεωρούσε. Αφού την ευθύνη της κήρυξης του στρατιωτικού νόμου είχε ο Παπαδόπουλος για ποιό λόγο να ρωτήσει τον Μαρκεζίνη για να τον κηρύξει; Θα άλλαζε κάτι η αποδοχή του μέτρου από τον αρχηγό της δοτής κυβέρνησης; Πρότεινε ο ίδιος μια διαφορετική λύση μια και ρωτήθηκε; Εν τέλει μάλιστα δεν μας λέει τι απάντησε ο ίδιος αλλά τι απάντησε ο Μητρέλιας. Με την φράση του μάλιστα «παρακάλεσα τον Ζουρνατζή να μεταβεί στην αστυνομία και να μου περιγράψει την κατάσταση» βγάζει λάδι τον εαυτό του ως μη αναμιγμένο διότι στερούνταν αρμοδιότητας.

Με όλα αυτά πάντως η όποια πορεία εκδημοκρατισμού της χώρας ανακόπτεται. Με την επιβολή του νόμου περί κατάστασης πολιορκίας (αρθρ. 25 του Συντάγματος Παπαδόπουλου) που τέθηκε με προεδρικό διάταγμα και αναγγέλθηκε από τον ίδιο τον Παπαδόπουλο, αναστάλθηκε η τήρηση του Συντάγματος. Αυτό σημαίνει ότι εξέλειψε και ο λόγος του πραξικοπήματος Ιωαννίδη, το οποίο έγινε στις 25/11 όπως προ μηνός είχε προγραμματιστεί (κατά Γκιζίκη). Ο Παπαδόπουλος ανατράπηκε διότι δεν ήταν πλέον αρεστός στους στρατιωτικούς πρώην συνεργάτες του, τους οποίους παραγκώνισε με την ελπίδα να προεδρεύσει, άλλωστε, η νέα κατάσταση στερούσε από αυτούς κάθε εξουσία.

17/11/1973
01:00 τα τεθωρακισμένα ζώνουν το Πολυτεχνείο (από ποιες πλευρές και πόσα;) κατέβηκαν από Πανεπιστημίου και Αλεξάνδρας. Προηγουμένως γερανοφόρα οχήματα της αστυνομίας καθάρισαν τους δρόμους από λεωφορεία και τρόλευ, ενώ καταιγιστικά πυρά αναγκάζουν σε υποχώρηση τους διαδηλωτές. Τα μεγάφωνα καλούν τους φοιτητές να αποχωρήσουν αλλά δεν φεύγει κανείς. Οι καγκελόπορτες κλείνουν για τελευταία φορά.

01:30 με δακρυγόνα, ασφυξιογόνα και πυροβολισμούς δια λύονται και οι τελευταίες ομάδες διαδηλωτών που βρίσκονται έξω από το Πολυτεχνείο. Το ανθρώπινο τοίχος που προστάτευε τους καταληψίες έχει «γκρεμιστεί». Καταφτάνουν ροπαλοφόροι αστυνομικοί, σκοπευτές απλώνονται γύρω - γύρω σε όλα τα κτίρια και ένα τανκ ανεβαίνει από την οδό Αβέρωφ με προβολείς αναμμένους και σταματά αντίκρυ στην πύλη της Πατησίων. Οι εγκλεισμένοι σπρώχνουν την Μercedes και φράζουν την πύλη. Άλλα δύο τανκς πλησιάζουν στην οδό Πατησίων και στρατιώτες με οπλοπολυβόλα παρατάσσονται στον δρόμο.

ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ:
ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΦΑΝΤΑΡΟΙ
Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ

02:45 δύο λόχοι βρίσκονται στην Μάρνη, πολλοί αστυνομικοί στα πεζοδρόμια, ακούγονται διαρκώς πυροβολισμοί και πυκνοί καπνοί κάνουν την ατμόσφαιρα αποπνικτική.
02:55 ο ραδιοσταθμός διακόπτει τη λειτουργία του και στην πύλη γίνονται διαπραγματεύσεις.

03:00 ενώ οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, το τανκ που βρίσκεται απέναντι στην πύλη, οπισθοχωρεί λίγο και στην συνέχεια ορμά στην πύλη και την γκρεμίζει καταπλακώνοντας όσους δεν πρόλαβαν να υποχωρήσουν. Ηχούν οι σειρήνες των αρμάτων και οι πυροβολισμοί. Αστυνομικοί εισβάλλουν και συγκρούονται με τον κόσμο ενώ στην έξοδο της Στουρνάρη γίνονται άγριες συμπλοκές. Οι αστυνομικοί που έχουν εισβάλλει προσπαθούν να μαζέψουν τον κόσμο στην πύλη της Πατησίων όπου απ’ έξω οι αστυνομικοί περιμένουν με τα ρόπαλα. Τους χτυπούν και τους συλλαμβάνουν ενώ όποιος καταφέρνει να ξεφύγει τον κλοιό και δεν φροντίζει να καλυφθεί καλά, πυροβολείται από τους σκοπευτές των ταρατσών.

03:30 το Πολυτεχνείο έχει αδειάσει, ασθενοφόρα μεταφέρουν τους τραυματίες αλλά οι συγκρούσεις στους δρόμους συνεχίζονται.

05:00 τα τανκς κατευθύνονται στο Πεδίο του Άρεως.

07:00 όλα τα δημόσια κτίρια φρουρούνται και τυχόν διαδηλωτές απωθούνται βίαια.

08:00 συγκρούσεις διαδηλωτών - αστυνομίας στις οδούς Αριστοτέλους, Αλεξάνδρας, Πατησίων, Αχαρνών καθώς και στα Χαυτεία, Εξάρχεια Ομόνοια, Σύνταγμα. Επεμβαίνουν πάλι τα τανκς.

11:00 κηρύσσεται στρατιωτικός νόμος με την εισήγηση του Μαρκεζίνη, οι συγκρούσεις όμως θα συνεχιστούν μέχρι το βράδυ. Τανκς, στρατιώτες και μπλόκα , μια εμπόλεμη ζώνη το κέντρο της Αθήνας. Αθρόες οι συλλήψεις. Οι 28 φοιτητικοί σύλλογοι διαλύονται.

18/11/1973
Ανοίγουν τα στρατοδικεία και γεμίζουν οι φυλακές. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία 12 είναι οι νεκροί και 150 οι τραυματίες.

19/11/1973
Ο Μαρκεζίνης επισκέπτεται τον Παπαδόπουλο.

20/11/1973
Ο Μαρκεζίνης στον υπ. Άμυνας κο Εφέσιο μεταφέρει την «πλήρη και απεριόριστο ευαρέσκειά του δια την πάταξιν της αναρχίας».

25/11/1973
Το Σύνταγμα του Παπαδόπουλου δεν απέτρεψε το πραξικόπημα του Ιωαννίδη. Πρόεδρος ορκίζεται από τον Αρχιεπίσκοπο ο Γκιζίκης και Πρωθυπουργός ο Ανδρουτσόπουλος.

Συμπεράσματα

Η συγκέντρωση - κατάληψη και εξέγερση του Πολυτεχνείου λειτούργησε ως πόλος έλξης του λαού και ένας ξεσηκωμός που απετέλεσε τον πιο μαζικό της επταετίας. Αυτοί που βρίσκονταν μέσα, καλούσαν τον κόσμο να συρρεύσει στο κέντρο σε μια προσπάθεια αντίδρασης στο καθεστώς της χούντας, πιστεύοντας ότι αν η συμμετοχή ήταν πολλή μεγάλη ίσως πετύχαιναν την πτώση του. Αρχικά όσοι ήτανε μέσα, παρακολουθούσαν τις συγκρούσεις όσων μαζεύονταν απ’ έξω με την αστυνομία και μόνο τα ξημερώματα του Σαββάτου άλλαξε το σκηνικό.

Οι φοιτητές είχαν κυρίως φοιτητικά αιτήματα. Η είσοδος των εργατών και των αγροτών έδωσαν περισσότερο πολιτικό προσανατολισμό, πράγμα που φάνηκε στα συνθήματα και ήταν η παρουσία αυτή που οδήγησε στην σύγκρουση. Με την σύγκρουση αυτή, στην αρχή δεν συντάχθηκε ούτε η ΑΝΤΙΕΦΕΕ του ΚΚΕ, ούτε ο ΡΗΓΑΣ του ΚΚΕ εσωτερικού, γι’ αυτό και αντιτάχθηκαν στο αίτημα της κατάληψης του Πολυτεχνείου που υποβλήθηκε από τους αριστεριστές την Τετάρτη 14/11 το βράδυ. Μόνο όταν εισήλθαν εργάτες στον χώρο του Πολυτεχνείου και διεκδίκησαν θέσεις στη συντονιστική επιτροπή έδωσαν τον αγώνα. Προφανώς εάν η κατάληψη δεν ξεκινούσε από ανεξάρτητους στα κόμματα φοιτητές δεν θα είχε την δυναμική και την κατάληξη που είχε. Ως προς την κατάληξη μάλιστα, φαίνεται ότι με την κάθοδο των τανκς πολλοί ήταν που θέλησαν την αναστολή της κατάληψης και την αποχώρηση μετά από διαπραγματεύσεις αλλά το πολυπληθές σώμα των μενόντων εντός και η αυξημένη αριθμητική συμμετοχή των εργατών στην συντονιστική καθυστέρησε την λήψη αποφάσεων που ίσως απέτρεπαν τα χειρότερα. Η μικρή αρχικά συμμετοχή κομματικοποιημένων φοιτητών στην κατάληψη ίσως εξηγείται από το κυνηγητό που είχε εξαπολύσει εναντίον τους το καθεστώς (αναστολή της αναβολής στράτευσης και καταζητήσεις).

Πάντως ήταν οι ανένταχτοι που κράτησαν όλο το τριήμερο, διατηρώντας το Πολυτεχνείο σαν πόλο έλξης του κόσμου και αντίστασης κατά του καθεστώτος, αλλιώς τα κομματικά στελέχη δε θα επεδίωκαν την συμμετοχή τους και η εξέγερση δε θα γινόταν ποτέ, αφού χωρίς τους τελευταίους η συμμετοχή θα ήταν μικρή, αν όχι αμελητέα. Άρα χωρίς τους ανένταχτους δεν κρατούσε και χωρίς τους κομματικούς δε θα διογκωνόταν για να ολοκληρωθεί. Αξίζει να αναφέρουμε τέλος ότι οι ανένταχτοι αριστεριστές ήταν υπέρ των εργατικών επιδιώξεων. Συνεπώς στο μυαλό των κομματικών υπάρχει πάντα μια υστεροβουλία. Δίνουν τεράστια σημασία στο ποιος θα καρπωθεί τα οφέλη μιας κίνησης και όχι στον αγώνα για το γενικότερο καλό.

Οι μαθητές που εισήλθαν την Παρασκευή το απόγευμα είχαν αμιγώς πολιτικά αιτήματα και μάλιστα, όταν οι φοιτητές τους ζήτησαν να τα μετατρέψουν σε συνδικαλιστικά, δήλωσαν: «δεν έχουμε μαθητικά, έχουμε πολιτικά προβλήματα». Τελικά αποχώρησαν.

Πρέπει να τονίσουμε και κάτι ακόμα, επειδή κάποιοι ειδικά τότε προσπάθησαν να κάνουν σύγκριση και με το ΕΑΜ - ΕΛΛΑΣ. Το Πολυτεχνείο ήταν αντίδραση στην ανούσια «φιλελευθεροποίηση» του καθεστώτος, δεν ήταν αντίσταση. Επίσης, δεν ήταν καθοδηγούμενο, ούτε υπήρχε κάποιος προσχεδιασμός κινήσεων ή στόχων, άλλωστε όπως παρατηρούμε απουσίαζαν οι πολιτικές προσωπικότητες που θα μπορούσαν να τεθούν επικεφαλής για να το μετατρέψουν σε κάτι πιο οργανωμένο ή σε μια γενικότερη σύγκρουση κατεβάζοντας στον δρόμο όλα τα πλήθη.

Ο αρχηγός της χωροφυλακής Αθηνών Χρ. Καραβίτης στην αναφορά του στις 22/11/1973 δηλωνε πως: «επρόκειτο για αναρχικές εκδηλώσεις απεργιών τη προτροπή και υποστήριξη ξένων παραγόντων ίνα περιαγάγουν την κυβέρνηση εις δυσχερή θέσιν […] πιστεύωμεν ότι οι εν λόγω εκδηλώσεις ήταν προσχεδιασμέναι μέχρι ενός σημείου, πλην όμως η παρατηρηθείσα ανεκτικότης εκ μέρους των αρμοδίων αρχών και της πολιτείας γενικότερον ενεθέρρυνε και απεθράσυνε τούτους, με αποτέλεσμα η εξέλιξις των γεγονότων να υπερβεί τας προσδοκίας και αυτών τούτων των οργανωτών […] εκ διαφόρων σημείων της πρωτευούσης, διαδηλωτές καθοδηγούμενοι εντέχνως ήρχισαν να συγκλίνουν προς το κέντρον της πόλεως, ήτο βέβαιον ότι ευρισκόμεθα προ μιας καλώς οργανωμένης κομμουνιστικής κινήσεως αποσκοπούσης της καταλήψεως της εξουσίας […] επετίθεντο εναντίον των οργάνων της τάξεως εις διάφορα σημεία του κέντρου, δια λίθων, τούβλων, ροπάλων και λοιπών εις την διάθεσίν των μέσων […] ανήγειραν οδοφράγματα, έκαιον αυτοκίνητα, προέβαινον εις πάσης φύσεως καταστροφάς και εκινούντο απειλητικώς εναντίον των εις τους χώρους των ταραχών εστεγασμένων υπουργείων κ.λπ. δημοσίων υπηρεσιών».

Δηλαδή σύμφωνα με τον Καραβίτη, καθοδηγούμενοι φοιτητές (δεν μας λέει από ποιους ακριβώς) που αποσκοπούσαν στην κατάληψη της εξουσίας και ήταν καλά οργανωμένοι για να το πετύχουν (με λίθους, τούβλα και ρόπαλα) κινήθηκαν απειλητικά προς τα δημόσια κτίρια της περιοχής και για αυτό πυροβολήθηκαν από ελεύθερους σκοπευτές, πυροβόλα και τανκς.

Βιβλιογραφία

Γρηγοριάδης Σ., Ιστορία της Δικτατορίας, τόμος γ’, Καπόπουλος, Αθήνα.
Βουρνάς Τ. Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδος (Χούντα - Φακ. Κύπρου), Αφοί Τολίδη, Αθήνα.
Ψυρούκης Ν. Ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας (1940 - 1974), Ηρόδοτος, Αθήνα.
Λάζος Χ. Ελληνικό Φοιτητικό Κίνημα 1821 – 1973, Γνώση, Αθήνα.
Δαφέρμος Ο. Το Αντιδικτατορικό Κίνημα 1972-1973, Θεμέλιο, Αθήνα.
Μαρκεζίνης Σπ. Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος, τόμος τρίτος 1952 – 1975, Πάπυρος, Αθήνα.
Στεφανίδης Ι. Δ. «Η Εξωτερική Πολιτική εκτός ελέγχου», «Ε» Ιστορικά Ελευθεροτυπίας τευχ. 130/18-04-2002.
Αναστασιάδης Γ. «Ο πολιτισμός της Χούντας», «Ε» Ιστορικά Ελευθεροτυπίας 79/19-04-2001.

© 2009 Γ. Γεωργιάδης


 




 

 


ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΘΥΜΑΤΩΝ
Αυτοί είναι οι 24 νεκροί του Πολυτεχνείου
Το ζήτημα του ακριβούς αριθμού των νεκρών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και την επιχείρηση καταστολής της, παραμένει ακόμη και σήμερα ένα δισεπίλυτο πρόβλημα,




Όπως αναφέρει ο κ. Καλλιβρετάκης, Λεωνίδας, συγγραφέας και δημιουργός της έρευνας"Πολυτεχνείο '73: Το ζήτημα των θυμάτων: Νεκροί και τραυματίες" , "η χαώδης και ατεκμηρίωτη πληροφόρηση που υπάρχει γύρω από αυτό το ζήτημα, δεν είναι δυνατόν να απολαμβάνει εσαεί αυτή την ιδιότυπη 'ασυλία', στο όνομα της δήθεν προστασίας της φήμης του Πολυτεχνείου".
Από τα μέσα του 2002 έχει ξεκινήσει μια ιστορική έρευνα στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών με τίτλο "Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973". Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας επιχειρείται η συγκέντρωση και επεξεργασία με επιστημονικές μεθόδους τεκμηρίων που αφορούν σε πολλές παραμέτρους των γεγονότων, όπως το χρονικό της εξέγερσης, το επιχειρησιακό σχέδιο για την καταστολή της, η εξέλιξη των γεγονότων έξω από το Πολυτεχνείο κ.ο.κ. Ένα από τα ζητούμενα είναι, φυσικά, ο αριθμός και η ταυτότητα των θυμάτων. Αν και η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, επιχειρείται στο σημείο αυτό μια συνοπτική παρουσίαση των πρώτων διαπιστώσεων, με έμφαση στη "γενεαλογία" του ζητήματος.


    Προσωρινά αποτελέσματα της έρευνας του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
Η συγκέντρωση όλων των δεδομένων αποτέλεσε το πρώτο στάδιο της έρευνας στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Κάθε στοιχείο που είδε το φως της δημοσιότητας όλα αυτά τα χρόνια, οι επίσημες ανακοινώσεις του καθεστώτος, οι πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στον παράνομο τύπο της εποχής, οι αγγελίες κηδειών στις εφημερίδες, οι κάθε προέλευσης λίστες που έκαναν την εμφάνιση τους μετά τη μεταπολίτευση, οι προανακριτικές και ανακριτικές έρευνες, οι συνεντεύξεις συγγενών, οι καταθέσεις μαρτύρων στη δίκη του 1975, συγκεντρώνονται, αποδελτιώνονται, συσχετίζονται κριτικά, αναζητείται η γενεαλογία τους, εντοπίζονται οι αλληλοεπικαλύψεις, οι παρανοήσεις, τα λάθη στην αντιγραφή και οι μεταξύ τους παρεκκλίσεις.
Η έρευνα προχωρά έτσι στη συγκρότηση ενός καταλόγου, ο οποίος παραμένει προσωρινός, καθώς εξακολουθεί συνεχώς να εμπλουτίζεται και να διορθώνεται. Για κάθε περίπτωση συγκροτείται ένας ιδιαίτερος φάκελος, με βιογραφικά στοιχεία, τις συνθήκες θανάτου και αναλυτική παράθεση όλων των πηγών που χρησιμοποιήθηκαν με συγκεκριμένα στοιχεία.
Μέχρι τη στιγμή αυτή, έχουν καταγραφεί εικοσιτέσσερις (24) πλήρως τεκμηριωμένες περιπτώσεις, όπως καταγράφονται συνοπτικά στον συνημμένο κατάλογο.
Παράλληλα, έχει συγκροτηθεί ένας κατάλογος δεκαέξι (16) ανωνύμων περιπτώσεων που είχε θεωρηθεί σε κάποια στιγμή της διαδικασίας ότι «προκύπτουν βασίμως» ως νεκροί, από επίσημες, επώνυμες και σχετικά αξιόπιστες καταθέσεις, με συγκεκριμένα στοιχεία.
Τέλος, η έρευνα έχει θέσει στο μικροσκόπιο τριάντα (30) επώνυμες περιπτώσεις, που εμφανίζονται επίμονα στους περισσότερους καταλόγους από το 1974 μέχρι και σήμερα, χωρίς να έχουν ποτέ τεκμηριωθεί. Όλες αυτές οι ανώνυμες και οι αμφιλεγόμενες επώνυμες περιπτώσεις παραμένουν σε εκκρεμότητα, προκειμένου να διερευνηθούν περισσότερο, προτού αποφασιστεί οριστικά να υιοθετηθούν ή να απορριφθούν.
    Ο πραγματικός αριθμός των νεκρών κατά τη διάρκεια εξέγερσης του Πολυτεχνείου παραμένει ακόμη και σήμερα ένα μεγάλο ερώτημα. Το καθεστώς τότε αναγνώριζε επίσημα 15 νεκρούς. Όμως φήμες και μαρτυρίες όσων είχαν καταθέσει μεταγενέστερα για αυτή την υπόθεση στον εισαγγελέα, Δημήτριο Τσεβά, έκαναν λόγο για 400 ή και 500 νεκρούς στο Πολυτεχνείο και ομαδικούς τάφους στο νεκροταφείο του Ζωγράφου. Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών το 2002, με διευθυντή τον Λεωνίδα  Καλλιβρετάκη, υπό την σκιά αυτών των πληροφοριών διεξήγαγε έρευνα με σκοπό να διασαφηνίσει ανάμεσα σε άλλα τον πραγματικό αριθμό και την ταυτότητα των νεκρών. Του Νίκου Μίχου
Το καθεστώς και οι φήμες
Αμέσως μετά την επίθεση του στρατού και την εκκένωση του Πολυτεχνείου, η Χούντα είχε ανακοινώσει ότι οι νεκροί ήταν τέσσερις. Αργότερα αναγνώρισε τον αριθμό των δεκαπέντε.
Βέβαια, την ίδια στιγμή οι φήμες ανέφεραν τον αριθμό των 100, 200 έως και 500 νεκρών, που είχαν ταφεί σε ομαδικούς τάφους στο νεκροταφείο του Ζωγράφου. Επίσης, τότε γινόταν λόγος για τουλάχιστον 3 άτομα που συνεθλίβησαν κάτω από το άρμα μάχης όταν αυτό εισέβαλε στο Πολυτεχνείο, για την εκτέλεση των εκφωνητών του ραδιοφώνου και των τραυματιών που νοσηλεύονταν στο πρόχειρο ιατρείο που είχε στηθεί. Αυτές οι εικασίες τότε ακούγονταν συμπεριλαμβάνοντας πραγματικά γεγονότα μέσα στο γενικότερο πλαίσιο σύγχυσης που επικρατούσε και υπό την καθεστωτική τρομοκρατία.
Όμως, δεν ήταν μόνο όσοι είχαν αντιταχθεί στο καθεστώς που ανέφεραν τέτοια νούμερα. Ο ταγματάρχης, Γεώργιος Σφακιανάκης, στρατιωτικός γιατρός που είχε παραιτηθεί μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, είχε μιλήσει και εκείνος, σε συνέντευξή του στην αμερικανική εφημερίδα Cincinnati Enquier, για «400 ή 500 νεκρούς συνολικά».
Οι καταθέσεις
Τον Οκτώβριο του 1974 παρουσιάστηκε να καταθέσει στον Δημήτριο Τσεβά, που ήδη εξέταζε τα γεγονότα, ο Δημήτριος Πίμπας. Αυτός ήταν πρώην πράκτορας της ΚΥΠ με δράση προβοκάτορα στο Πολυτεχνείο. «Τύψεις συνειδήσεως με οδήγησαν μπροστά σας», φέρεται να είχε πει στον εισαγγελέα. Στην συνέχεια αναφέρθηκε σε «450 νεκρούς και ομαδικούς τάφους στο νεκροταφείο Ζωγράφου». Τεκμηρίωσε την κατάθεσή του λέγοντας ότι είχε ακούσει αξιωματικούς της ΚΥΠ να μιλούν για αυτό.
Ο τότε δήμαρχος Ζωγράφου, Δημήτρης Μπέης, είχε πάρει αφορμή από την κατάθεση αυτή και είχε προτείνει να γίνουν ανασκαφές στην βορειοανατολική πλευρά του νεκροταφείου, ώστε να ανακαλυφθούν οι πιθανοί ομαδικοί τάφοι. Όμως, μέχρι σήμερα δεν υπάρχει επίσημο αποτέλεσμα των ανασκαφών. Σύμφωνα με την δημαρχεία Ζωγράφου, με την οποία επικοινώνησε το tvxs.gr «δεν υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα ή πληροφορία που να καταδεικνύει ότι όντως υπήρξαν ομαδικοί τάφοι. Εξάλλου ο Δημήτρης Μπέης θα το είχε αποκαλύψει σίγουρα εάν τους είχε βρει».
Όπως αναφέρει ο κ. Καλλιβρετάκης το 2004 παρουσιάζοντας την έρευνα του Ε.Ι.Ε., «ο Πίμπας βρέθηκε ο ίδιος κατηγορούμενος για την δράση του στο Πολυτεχνείο. Στην απολογία του δεν αναφέρθηκε καθόλου σε νεκρούς ή ομαδικούς τάφους. Τον Φεβρουάριο του 2003 ο Πίμπας συνελήφθη εκ νέου και κατηγορήθηκε για απάτη κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια».
Στις 17 Νοεμβρίου του 1974, ο Γρηγόριος Παπαδάτος, δημοσιογράφος, προσκόμισε στον εισαγγελέα Τσεβά έναν κατάλογο με 59 ονόματα, που σύμφωνα με τον οποίο αντιστοιχούσαν στους νεκρούς εκείνων των ημερών. Ο εισαγγελέας έκρινε ότι ο Παπαδάτος δεν ήταν αξιόπιστη πηγή, καθώς είχε αποδειχθεί ότι κυκλοφορούσε στην περιοχή του Πολυτεχνείου με την ταυτότητα του έφεδρου αξιωματικού, διατηρώντας επαφές με παρακρατικούς και βαθμοφόρους του στρατού και της χωροφυλακής. Επίσης τον Δεκέμβριο του 1974 προπαγάνδιζε ψήφο υπέρ του βασιλιά, όντας υπεύθυνος Τύπου της Βασιλικής Ενώσεως.
Στην συνέχεια, ο Παντελής Τσαγκουρνής, στρατιώτης που υπηρετούσε στο τότε Υπουργείο Αμύνης, κατέθεσε στον Τσεβά ότι είχε δει μια αναφορά του συνταγματάρχη Ντερτιλή, στην οποία αναγραφόταν ότι «ο μέχρι τότε αριθμός των νεκρών ήταν 423». Όταν κλήθηκε από το δικαστήριο να καταθέσει ο ίδιος ανασκεύασε και δήλωσε ότι ίσως να έλεγε η αναφορά «νεκροί ή τραυματίαι». Παρόλα αυτά η προκαταρτική έρευνα ήδη είχε ταυτοποιήσει 1.103 τραυματίες.
Η εισαγγελία αποφαίνεται
«Ανεξιχνίαστος παραμένει εισέτι ο ακριβής αριθμός των νεκρών. Σύ­ντονοι κατεβλήθησαν προς την κατεύθυνσιν αυτήν προσπάθειαι και πέραν των αμέσως ή εμμέσως περιερχομένων εις γνώσιν μου, έκκλησις δια του τύπου δημοσία διετυπώθη, όπως καταγγελθώσιν ή αναφερθώσι περιπτώ­σεις θανάτων ή και εξαφανίσεων ατόμων συνεπεία των γεγονότων του Πο­λυτεχνείου [...]. Κατά την διαδρομήν της ερεύνης εβεβαιώθησαν ή και απλώς επιθανολογήθησαν περιστατικά εδραιούντα παρ' εμοίτην πεποίθησιν ότι οι νεκροί εκ των γεγονότων του Πολυτεχνείου υπήρξαν περισσότε­ροι των επισήμως ανακοινωθέντων»
Αυτό ήταν το πόρισμα του εισαγγελέα Δημήτρη Τσεβά στις 14 Οκτωβρίου του 1974. Ο Τσεβάς εκτιμούσε ότι ο αριθμός των νεκρών φτάνει τους 34: 15 ταυτοποιημένοι, 3 πλήρως επιβεβαιωμένοι και 16 ανώνυμοι νεκροί για τους οποίους υπήρξαν επώνυμες καταθέσεις.
Η επίσημη εκδοχή
Σύμφωνα με τον επίσημο κατάλογο των νεκρών, που συντάχθηκε με μέριμνα της Προοδευτικής Ένωσης Μητέρων Ελλάδας, ο αριθμός τους είναι 88, και αφορά όλη την περίοδο της δικτατορίας. (1967 – 1974). Από αυτούς οι 52 εμφανίζονται γύρω από τα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
«Ανάμεσα τους 9 που πιθανότατα αφορούν σε άτομα τα οποία σε πρώτη φάση είχαν θεωρηθεί νεκροί, αλλά μετά τη μεταπολίτευση προέκυ­ψε, όπως είδαμε, ότι είχαν μόνο τραυματιστεί. Δύο αποτελούν γνωστές πα­ραφθορές ονομάτων και στοιχείων διαπιστωμένων νεκρών που είχαν διορ­θωθεί ήδη δύο ημέρες μετά τα γεγονότα, αλλά συνεχίζουν να αναφέρονται μαζί με τις σωστές εκδοχές τους, επαναλαμβανόμενα έτσι εις διπλούν: Υπό τον ανύπαρκτο «Αιγύπτιο» Τορίλ Τεκλέτ εξακολουθεί 30 χρόνια μετά να υποκρύπτεται η νορβηγίδα φοιτήτρια Toril Margrethe Engeland, και υπό τον Γεώργιο Σαρμαλή, ο Γεώργιος Σαμούρης. Ως Διαμαντάκος πλέον εμφανίζεται η Μαρία Διαμαντάκη των καταλόγων του 1974-1975, όνομα που θεωρούμε ότι πιθανότατα υποκρύπτει τη Μαρία Δαμανάκη, λόγω της αρχι­κής φήμης ότι η εκφωνήτρια του Πολυτεχνείου είχε εκτελεστεί», γράφει ο Λεωνίδας Καλλιβρετάκης παρουσιάζοντας την έρευνα.
 απο tvxs
 Δείτε το σχεδιάγραμμα σε μεγαλύτερες διαστάσεις


Οι 24 πλήρως τεκμηριωμένες περιπτώσεις

1. Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20.30-21.00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου & Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έρριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

2. Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.30 και 21.45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ & Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έρριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (όπως λεγόταν τότε το Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο).

3. Σωκράτης Μιχαήλ, 57 ετών, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21.00 και 22.30, ενώ βρισκόταν μεταξύ των οδών Μπουμπουλίνας και Σόλωνος, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έρριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί απόφραξη της αριστεράς στεφανιαίας. Μεταφέρθηκε ημιθανής στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. (F Σεπτεμβρίου), όπου και πέθανε.

4. Toril Margrethe Engeland του Per Reidar, 22 ετών, φοιτήτρια από το Molde της Νορβηγίας. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Αιγυπτία Τουρίλ Τεκλέτ» και η παρεξήγηση αυτή επιβιώνει ακόμη σε κάποιους «καταλόγους νεκρών».

5. Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23.30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών.

6. Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24.00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε στο πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου, όπου απεβίωσε. Από εκεί μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Χαμουρλής».

7. Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973 ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια και στη συνέχεια κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, τρεις ημέρες αργότερα, στις 19.11.1973, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ.

8. Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, επονομαζόμενος Γεωργαράς, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοε-γκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα, 19.11.1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τάφηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου στις 9.9.1974, έγινε τελετή στη μνήμη του.

9. Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, εργάτης, από το Παρ-θένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα, εργάτης. Κατά τις πρωινές ώρες της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στην πλατεία Βάθης, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε τη Δευτέρα 19.11.1973.

10. Αικατερίνη Αργυροπούλου σύζυγος Αγγελή, 76 ετών, κάτοικος Κέννεντυ και Καλύμνου, Αγιοι Ανάργυροι Αττικής. Στις 10.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της, τραυματίστηκε στην πλάτη από σφαίρα. Διακομίστηκε στην κλινική «Παμμακάριστος» (Κάτω Πατήσια), όπου νοσηλεύτηκε επί ένα μήνα και κατόπιν μεταφέρθηκε στο σπίτι της, όπου πέθανε συνεπεία του τραύματος της μετά από ένα εξάμηνο (Μάιος 1974).

11. Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10.15 το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΑΩ» και «ΕΑΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έρριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε ενός τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου πέθανε μετά από 12 μέρες, στις 30.11.1973.

12. Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 10.30 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα πολυκατοικίας επί της πλατείας Αιγύπτου 1, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Αυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Μεταφέρθηκε στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτωρίας), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10.30 με 11.00 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Δυμπέρης, 573ου Τάγματος Πεζικού). Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.

14. Δημήτριος Παπαϊωάννου, 60 ετών, διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, κάτοικος Αριστομένους 105, Αθήνα. Γύρω στις 11.30 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην πλατεία Ομονοίας, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του, συνεπεία εμφράγματος.

15. Γεώργιος Γεριτσίδης του Αλεξάνδρου, 47 ετών, εφοριακός υπάλληλος, κάτοικος Ελπίδος 29, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 12.00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο του στα Νέα Λιόσια, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά που διέσχισαν τον ουρανό του αυτοκινήτου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.

16. Βασιλική Μπεκιάρη του Φωτίου, 17 ετών, εργαζόμενη μαθήτρια, από τα Αμπελάκια Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Μεταγένους 8, Νέος Κόσμος. Στις 12.00 το μεσημέρι της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα του σπιτιού της, τραυματίστηκε θανάσιμα στον αυχένα από πυρά. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και στη συνέχεια στον «Ευαγγελισμό», όπου πέθανε αυθημερόν.

17. Δημήτρης Θεοδώρας του Θεοφάνους, 52 ετών, κάτοικος Ανακρέοντος 2, Ζωγράφου. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου με επικεφαλής αξιωματικό (πιθανόν ο ίλαρχος Σπυρίδων Σταθάκης του Κ.Ε.Τ/Θ), που βρισκόταν ακροβολισμένη στο λόφο του Αγίου Θεράποντος. Εξέπνευσε ακαριαία και όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο των Παίδων, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, ταχυδακτυλουργός, κάτοικος Μύρων 10, Αγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13.00, της 17.11.1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέϋδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου του Σπυρίδωνος, 59 ετών, συνταξιούχος εφοριακός, από το ΚεράσοΒο Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Νάξου 116, Αθήνα. Στις 13.30 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε με τις ανήλικες κόρες του στη διασταύρωση των οδών Δροσοπούλου και Κύθνου, απέναντι από το ΙΣΤ' Αστυνομικό Τμήμα, βρέθηκε εν μέσω πυρών, προερχομένων από τους αστυνομικούς του Τμήματος, με αποτέλεσμα να πάθει συγκοπή. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

20. Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ., κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και τέλος στο Κ.Α.Τ., όπου και πέθανε στις 30.1.1974.

21. Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12.00 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλςος Ντερτι-λής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ε.Ε.Σ. σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου πέθανε αυθημερόν.

22. Κυριάκος Παντελεάκης του Δημητρίου, 44 ετών, δικηγόρος, από την Κροκέα Λακωνίας, κάτοικος Φερρών 5, Αθήνα. Στις 12.00 με 12.30 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος, τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά διερχομένου άρματος μάχης. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών, όπου και πέθανε στις 27.12.1973.

23. Ευστάθιος Κολινιάτης, 47 ετών, από τον Πειραιά, κάτοικος Νικο-πόλεως 4, Καματερό Αττικής. Κτυπήθηκε στις 18.11.1973 από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνεπεία των οποίων πέθανε στις 21.11.1973.

24. Ιωάννης Μικρώνης του Αγγέλου, 22 ετών, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, από την Ανω Αλισσό Αχαΐας. Συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών. Κτυπήθηκε μετά τα γεγονότα, υπό συνθήκες που παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστες. Συνεπεία της κακοποίησης του υπέστη ρήξη του ήπατος, εξαιτίας της οποίας πέθανε στις 17.12.1973 στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν. Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, ο τραυματισμός του συνέβη στην Πάτρα, άλλες όμως πληροφορίες τον τοποθετούν στην Αθήνα. Η περίπτωση του παραμένει υπό έρευνα.

ΔΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΕΡΕΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

* Η μελέτη αυτή έχει υιοθετηθεί από τη σχετική βιβλιογραφία ως η πλέον έγκυρη επιστημονική προσέγγιση στο ζήτημα (βλ. ενδεικτικά Δημήτρης Παπαχρήστος, Το Πολυτεχνείο ζει, εκδόσεις Λιβάνη, Αθήνα 2004, σελ. 41-45, Δημήτρης Χατζησωκράτης, Πολυτεχνείο ’73, εκδόσεις Πόλις, Αθήνα 2004, σελ. 176-177, 424-425, Βαγγέλης Αγγελής & Ολύμπιος Δαφέρμος, Όνειρο ήταν, έκδοση ΕΔΙΑ-Οδυσσέας, Αθήνα 2005, σελ.378-388).

news247.gr


 Εικονογραφημένο χρονικό


(download)






VIDEOS – ΤΑΙΝΙΕΣ
α) Αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο Ντοκυμαντέρ – αφιέρωμα στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, από το «Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα».
.
 β) Πολυτεχνείο ’73 Videos – αποσπάσματα από ντοκυμαντέρ
.
γ) Στ. Παττακός
Θράσος και κυνισμός, μέσα σε 40 δευτερόλεπτα…
.
δ) Το παραλήρημα του δικτάτορα Παραληρηματικός λόγος…
.
ε) Παττακός, για βασανιστήρια Ο λόγος που βάλαμε αυτό το μικρό βίντεο είναι για να διαπιστώσουν οι νεότεροι τον κυνισμό αυτού του ανθρώπου καθώς αναφέρεται στα βασανιστήρια της χούντας στον Σπύρο Μουστακλή.
.
στ) Το χρονικό της δικτατορίας
Ντοκυμαντέρ του Παντελή Βούλγαρη
.
ζ) Οι δίκες των Απριλιανών
από το αρχείο της ΕΡΤ
.
η) Η δικτατορία των συνταγματαρχών
Ντοκυμαντέρ της ΕΡΤ
.
«Η δίκη της Χούντας«, του Θεοδόση Θεοδοσόπουλου (1981)
Ταινία ντοκυμαντέρ, με πρωτογενές ιστορικό υλικό, σχετικά με την δίκη των πραξικοπηματιών της 21ης Απριλίου 1967. Ενδιάμεσα των ντοκουμέντων της δίκης προβάλλονται και ιστορικά ντοκουμέντα, από το μεταξικό καθεστώς ως την επιβολή της δικτατορίας.

ΚΕΙΜΕΝΑ – ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
α) Η συνέντευξη του οδηγού του τανκ που γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου,
στο ΒΗΜΑ της 9ης/11/2003.
.
β) Η γνωστή-άγνωστη αντίσταση στη Χούντα
Χρονολόγιο  της αντίστασης κατά της Χούντας, από την δημοσιογραφική ομάδα του Ιού της Ελευθεροτυπίας. 1967 1974. Επιλέξτε έτος στο κάτω μέρος της σελίδας.
.
γ) Η αλήθεια για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου Διαβάστε την μελέτη του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, για τους ταυτοποιημένους νεκρούς και τους τραυματίες του Πολυτεχνείου. Πολύ χρήσιμο κείμενο σ” αυτούς τους πονηρούς καιρούς αφού, με την εγκυρότητά του, το Ε.Ι.Ε. απαντά στην προπαγάνδα που επιχειρούν κάποιοι να διασπείρουν περί μη ύπαρξης νεκρών την νύχτα της εξέγερσης. Δείτε μαζί, σε αρχείο pdf, την φωτοτυπία της έρευνας, όπως αυτή δημοσιεύτηκε το 2004.
.δ) Ιστορικό αφιέρωμα στο Πολυτεχνείο
Από το blog: edopolutexneio.blogspot.gr
.ε) «Ανθρωποφύλακες«, του Περικλή Κοροβέση (όλο το βιβλίο)
Πρόκειται για την συγκλονιστική κατάθεση του συγγραφέα στο Συμβούλιο της Ευρώπης και στην Διεθνή Αμνηστία, με την οποία γνωστοποίησε για πρώτη φορά στην διεθνή κοινότητα τα φρικτά βασανιστήρια που υφίσταντο οι πολιτικοί κρατούμενοι της χούντας των συνταγματαρχών. (Διαβάστε το στο blog του Συλλόγου. Εναλλακτικά, πατήστε Download κάτω αριστερά από το έγγραφο, για να κατεβάσετε το βιβλίο, ως pdf, στον υπολογιστή σας.)
.

στ) Η κακοποίηση των τραυματιών του Πολυτεχνείου
Μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τις αγριότητες που εκτυλίχθηκαν στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο, όπου κατά κύριο λόγο μεταφέρονταν οι τραυματίες της βραδιάς του Πολυτεχνείου. Δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, στις 9/11/2003.
.
ζ) Κείμενα για την αντίσταση κατά της χούντας και το Πολυτεχνείο
.
 η) Βιβλιογραφία για τη δικτατορία και τον φασισμό – 1
Βιβλιογραφία για τη δικτατορία και τον φασισμό – 2
.

 θ) Λαμόγια στο χακί
Επειδή τα τελευταία χρόνια επιχειρείται μία προσπάθεια προβολής της Χούντας ως «αδιάφθορης», διαβάστε τα απίστευτα (για τους «αφελείς» που προσπαθούν να την εξωραΐζουν) σκάνδαλα που ξέσπασαν επί Επταετίας.
_______________________

Η περίοδος της δικτατορίας τελείωσε όταν η Χούντα κατέρρευσε στις 24 Ιουλίου του 1974 κάτω από το βάρος της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Η εισβολή στην Κύπρο πραγματοποιήθηκε τέσσερις ημέρες νωρίτερα (στις 20 Ιουλίου1974) και αποτέλεσε παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και της Συνθήκης Εγγυήσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι γνωστή με την ονομασία Αττίλας Ι.Το έγκλημα σε βάρος του κυπριακού λαού που συντελέστηκε με την τουρκική εισβολή το 1974, εκτελέσθηκε στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και οργανώθηκε με την πλήρη συμμετοχή, συνενοχή και ευθύνη της ελληνικής αμερικανόδουλης χούντας. Η ευθύνη βαραίνει συνολικά τους δικτάτορες (βλ. σχέδιο για απαγωγή και εξόντωση του Μακαρίου το 1972) και όχι μόνο τον Ιωαννίδη. Συγκεκριμένα, οι δικτάτορες σχεδίασαν και εκτέλεσαν την απόπειρα ανατροπής της κυπριακής κυβέρνησης στις 15 Ιουλίου 1974. Το αρχηγείο του πραξικοπήματος ήταν στην ΕΛΔΥΚ, τις διαταγές τις έδωσαν Έλληνες αξιωματικοί και Έλληνες αξιωματικοί ηγήθηκαν των επιχειρήσεων. Πέντε ημέρες μετά, ακολούθησε η τουρκική εισβολή και η διχοτόμηση του νησιού. Τα γεγονότα οδήγησαν στην κατάρρευση του δικτατορικού καθεστώτος στην Αθήνα. Ο φάκελος της Κύπρου παραμένει ακόμα και σήμερα κλειστός. Έχει δημοσιευτεί ωστόσο το πόρισμα της κυπριακής βουλής που είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό.


Πόρισμα της κοινοβουλευτικής επιτροπής του κυπριακού κοινοβουλίου για το φάκελο της Κύπρου.


Συνταρακτικά έγγραφα παρουσίασε πρόσφατα ο Πρόεδρος της Επιτροπής για τον Φάκελο της Κύπρου, Μαρίνος Σιζόπουλος, στον κυπριακό τηλεοπτικό σταθμό Sigma Live.


ΗΧΗΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 

40 ηχητικά αποσπάσματα, από το υλικό που κυκλοφορεί για την Χούντα και το Πολυτεχνείο, μικρής διάρκειας και με κάποια σχετική χρονική σειρά για να είναι πιο εύκολα στην χρήση



Πατήστε το "Download" κάτω αριστερά από κάθε αρχείο για να δείτε τον τίτλο-περιεχόμενο και να το κατεβάσετε, αν θέλετε, στον υπολογιστή σας.






(download)


Στη Νάξο, 11-13 Ιουνίου 2021 Το 33ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας

Το 33ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας με θέμα:   «Η θάλασσα στον κινηματογράφο» σε συνεργασία με την Κινηματογρα...