Ένα κόμμα της αντιπολίτευσης που προετοιμάζεται να κυβερνήσει εν μέσω της
δραματικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η πλειοψηφία των πολιτών, δεν μπορεί παρά να νιώσει την ανάγκη να παρουσιάσει, και να δεσμευτεί, σε κάποια ελάχιστη δέσμη μέτρων ανακούφισης ανθρώπων και επιχειρήσεων που θα εφαρμόσει από τον πρώτο μήνα μιας μελλοντικής κυβέρνησης της οποίας θα αποτελεί τον κορμό.
Το κατανοώ αυτό. Όμως πόσο θα ήθελα να ακούσω κάτι διαφορετικό στην προεκλογική περίοδο που, όπως φαίνεται, έχει αρχίσει ήδη!
Πόσο θα ήθελα μια τοποθέτηση που να λέει πάνω-κάτω τα εξής:
• Αν πιστεύετε ότι τα Μνημόνια που ψηφίστηκαν ήταν η μόνη εναλλακτική εντός της Ευρωζώνης, δεν πρέπει να μας ψηφίσετε. •Αν κρίνετε ότι το 2ο Μνημόνιο τελειώνει επί της ουσίας, κι όχι για το θεαθήναι, με τον ελληνικό λαό να αποκτά ξανά τη δυνατότητα να πάρει τις τύχες του στα χέρια του, π.χ. μέσω