Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014

ΕΤΗΣΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΕΣΕΕ: Τεράστιες ανατροπές στα εργασιακά του εμπορίου έφερε η κρίση

Ανατροπές στον εργασιακό χώρο του εμπορίου καταγράφει η ετήσια έκθεση του ελληνικού εμπορίου που παρουσίασαν σε συνέντευξη Τύπου ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης και οι ειδικοί επιστήμονες του Ινστιτούτου Εμπορίου και Υπηρεσιών (ΙΝΕΜΥ).
Διπλασιάστηκε η μερική απασχόληση σε σχέση με το 2008, το 18,2% όσων απασχολούνται στο εμπόριο δουλεύει και την Κυριακή, η προσωρινή εργασία σε ένα χρόνο αυξήθηκε κατά 28,6%, το ποσοστό των απλήρωτων υπερωριών έχει εκτοξευτεί στο 63,4% από 47,6% το 2008, ενώ οι εργοδότες δηλώνουν τους εργαζόμενους σαν “μερικής απασχόλησης” αναγκάζοντάς τους να δουλεύουν περισσότερες ώρες.
Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με τα κύρια ευρήματά της έκθεσης της ΕΣΕΕ για το 2014 διπλασιάστηκε το ποσοστό της μερικής απασχόλησης καθώς το δεύτερο τρίμηνο του έτους με αυτό το καθεστώς εργάζεται το 8,4% του συνολικού

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Ο πανικός τους, η ελπίδα μας - Του Γιάνη Βαρουφάκη

Διαβάζουμε ότι κάποιοι μάνατζερς κερδοσκοπικών επενδυτικών ταμείων (hedge funds) του Λονδίνου «φρίκαραν» μετά από συνάντησή τους με εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι τους παρουσίασαν τις προθέσεις του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Δεν γνωρίζω τι ειπώθηκε μεταξύ τους. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι τα hedge funds θα εγκατέλειπαν την χώρα έτσι κι αλλιώς, με οποιαδήποτε κυβέρνηση ante portas. Και ότι όσο πιο γρήγορα φύγουν τόσο καλύτερα.
Γιατί να φύγουν; Δεν θέλουμε τις επενδύσεις τους; Όχι ιδιαίτερα! Τα hedge funds ποτέ δεν επενδύουν παραγωγικά. Δεν είναι η δουλειά τους αυτή. Δουλειά και σκοπός τους είναι να αγοράσουν κάποια χαρτιά φτηνά, ελπίζοντας ότι οι τιμές των χαρτιών που αγόρασαν θα αυξηθούν γρήγορα, θα ξεπουλήσουν στα γρήγορα (πολλές φορές εντός λεπτών της ώρας) και θα μεταβούν σε νέα πεδία δόξης λαμπρά χωρίς κανένα ενδιαφέρον για το τι θα αφήσουν πίσω τους. Μόνο στην απελπισμένη Μνημονιακή Ελλάδα μπορούσε να γιορταστεί ως χαρμόσυνο νέο (όπως έγινε το 2012) η έλευση για «επενδύσεις» του κ. John Paulson!
 Η ιστορία με το πώς η Ελλάς έγινε ένα από αυτά τα πεδία δόξης των hedge funds, έστω για λίγο καιρό, έχει ενδιαφέρον. Εν αρχή ην η πτώχευσή μας ως κράτος το 2009/10. Τα δύο μνημονιακά δάνεια δεν ήταν τίποτα άλλο από την εφαρμογή της τακτικής που χρησιμοποιούν οι τραπεζίτες οι οποίοι αρνούνται να παραδεχθούν ότι τεράστια δάνεια που χορήγησαν «έσκασαν» - κάτι που, αν το παραδεχθούν, θα είναι σαν να παραδέχονται ότι οι τράπεζές τους έχουν πρόβλημα. Οπότε, τι κάνουν; Εφαρμόζουν την τακτική του «προσποιήσου και επέκτεινε» (extend and pretend αγγλιστί) – δηλαδή δανείζουν ξανά τους ίδιους πτωχευμένους δανειζόμενους ώστε να προσποιούνται και οι μεν και οι δε ότι τα αρχικά δάνεια αποπληρώνονται κανονικά (μεγαλώνοντας εν τω μεταξύ τις

Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014

Τι λένε στην ουσία οι δανειστές; Του Π. Παναγιώτου

Γιατι συμπεριφέρονται με αυτό τον απαξιωτικό τρόπο στην κυβέρνηση, στον Σαμαρά και στον Βενιζέλο οι εταίροι δανειστές; Αυτό είναι το προσωπικό δράμα του Μαξίμου και της Χαριλάου Τρικούπη... 
Το σοβαρότερο βέβαια είναι τι σημαίνει αυτό για τη χώρα. 
Τι μας λένε όμως οι δανειστές επί της ουσίας; Συνοπτικά ότι δεν είμαστε έτοιμοι να «βγούμε στις αγορές» και ότι πρέπει να παραμείνουμε σε καθεστώς χρηματοδοτικής προστασίας και αυξημένης επιτήρησης.
Στην πραγματικότητα αμφισβητούν τη δυναμική αυτού που η κυβέρνηση ονομάζει «success story» και δημιουργεί, όπως ισχυρίζεται, συνθήκες φοροελαφρύνσεως, χαλάρωσης της λιτότητας κ.λπ. Επιμένουν στη συνέχιση της ίδιας ασκούμενης μέχρι σήμερα πολιτικής, μπαίνοντας μάλιστα και σε πιο βαθιά νερά, όπως λ.χ. το Aσφαλιστικό, η μείωση ακόμα περαιτέρω των κοινωνικών παροχών, η σταθεροποίηση
της υψηλής φορολογίας κ.λπ. Με άλλα λόγια, μας λένε ότι δεν πιστεύουν στους ρυθμούς μιας γρήγορης ανάπτυξης και για να τηρηθεί το πρόγραμμα μέχρι το 2020 των πρωτογενών πλεονασμάτων κ.λπ. χρειάζεται εμμονή στην πολιτική που ασκείται. Αρα απορρίπτουν ως μη ρεαλιστικό ένα σχέδιο γρήγορης εξόδου της χώρας από την κρίση, που βέβαια για να υλοποιηθεί προϋποθέτει συγκέντρωση ισχυρών πόρων ανάπτυξης, που δεν συμβιβάζεται με την ταυτόχρονη εξυπηρέτηση ενός μεγάλου χρέους και τη συνέχιση ακραίων πολιτικών περαιτέρω δημοσιονομικής προσαρμογής.
Γι' αυτό απορρίπτουν απόλυτα το σχέδιο της κυβέρνησης, αρνούμενοι ακόμα και «χρονικές μεταθέσεις» στον ευρύτερο χρόνο, έστω κι αν οι «βελτιώσεις» που επιδιώκει η κυβέρνηση είναι εξαιρετικά περιορισμένες και κυρίως «αμυντικού χαρακτήρα». Οι κυρίαρχες δυνάμεις στην Ευρώπη σήμερα έχουν μια ευρύτερη στρατηγική για όλη την Ευρωζώνη και τα δικά τους «χρονοδιαγράμματα», που δεν συμπίπτουν με τις άμεσες πολιτικές ανάγκες της κυβέρνησης και τις «ασφυξίες» της οικονομίας και της κοινωνίας μας. Αυτό είναι το πρόβλημα. Και δυστυχώς υπερβαίνει την κυβέρνηση, τα λάθη και τις αστοχίες της. Είναι κάτι περισσότερο κι αυτό είναι το ανησυχητικό. Και ίσως γι' αυτό επιβάλλεται μια «πολιτική αλλαγή», με «επανεκκίνηση» για να «ξεβαλτώσουμε».      

 Εθνος

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014

FATHER: Το εκπληκτικό βραβευμένο animation για τη σχέση πατέρα-παιδιού, που πρέπει όλοι να δουν

fatherΗ σχέση πατέρα-παιδιού είναι το ίδιο σημαντική μ” εκείνη της μητέρας με το παιδί. Πολύ συχνά όμως ο πατέρας είναι μια φιγούρα απόμακρη, δημιουργώντας στην παιδική σκέψη και ψυχή συναισθήματα δύσκολα, ανυπόφορα που το παιδί δυσκολεύεται να διαχειριστεί.
 Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον animation βασισμένο σε 5 «εξομολογήσεις» παιδιών για το πώς φάνταζε στα μάτια και στην ψυχή του καθενός ο πατέρας, για τη σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ τους, για την παρουσία ή την απουσία του πατέρα…
 Πέντε διαφορετικές αφηγήσεις, από την πλευρά του παιδιού, στο β” ενικό, σαν να έχει τον πατέρα μπροστά του και του λέει όσα θα ήθελε, αλλά δεν τόλμησε ποτέ να πει ως παιδί, όσα δεν τόλμησε ποτέ να τον ρωτήσει.
 Πέντε διαφορετικές αφηγήσεις που μπλέκονται και δείχνουν το «εσωτερικό μπέρδεμα» του κάθε παιδιού και τα αδιέξοδά του,στη σχέση με τον πατέρα του.
 Δείτε το βραβευμένο φιλμάκι, για το πόσο αναγκαίος είναι ο πατέρας για το

ΜΑΖΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΡΕΥΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ - του ΠΑΝΟΥ ΚΟΣΜΑ

Επανεκκίνηση, αλλά όχι μάταιη.
Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία : τα «βασανιστήρια» των δανειστών στην κυβέρνηση Σαμαρά γίνονται με το βλέμμα στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι μέρος της επιχείρησης «προληπτικής καταστολής» με στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κυβέρνηση είναι σε οριακή κατάσταση. Δεν έχει άλλη επιλογή από το να πει «ναι σε όλα», αλλά ταυτόχρονα αν το κάνει, οι αντοχές της τελειώνουν και ο στόχος να εξασφαλίσει τους 180 για την προεδρική εκλογή δυσκολεύει εξαιρετικά.
Η κρίση στη ΝΔ σοβεί, ενώ στο ΠΑΣΟΚ έχει πάρει ανοιχτή και εκφυλιστική μορφή.
Παρ' όλα αυτά, όλες οι δυνάμεις του συστήματος είναι σε επιφυλακή. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αστική τάξη, ούτε οι δανειστές είναι διατεθειμένοι να παραδώσουν έτσι απλά τα «κλειδιά» της κυβέρνησης στον ΣΥΡΙΖΑ. Θα χρησιμοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα μέσα για να αποτρέψουν μια τέτοια εξέλιξη, από τον εκφοβισμό μέχρι τον ανοιχτό εκβιασμό και από την εξαγορά βουλευτών μέχρι την πολιτική προβοκάτσια. Τίποτε δεν έχει τελειώσει και, πολύ περισσότερο, η κυβέρνηση των μνημονίων δεν πρόκειται να πέσει σαν «ώριμο φρούτο».
Τώρα, είναι απολύτως αναγκαίο και εφικτό να ξεδιπλωθεί ένα μαζικό, κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα που θα «διασφαλίσει» την ανατροπή της μνημονιακής κυβέρνησης και θα ανοίξει το δρόμο για μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές ανατροπές. Οι βασικές προϋποθέσεις γι' αυτό είναι απλές και συγκεκριμένες:
• Έχοντας τον βασικό πολιτικό ρόλο και τη βασική πολιτική ευθύνη, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να επιδείξει καθαρή και αταλάντευτη στάση σε όλες τις πιέσεις που θα του ασκηθούν και τις «παγίδες» που θα στήσει το σύστημα. Να μην υποκύψει στους εκβιασμούς για εξοστρακισμό από την ευρωζώνη, να μην επιτρέψει αμφιταλαντεύσεις και «αυτοσχεδιασμούς» στο εσωτερικό του και να αποκλείσει κάθε εκδοχή «εθνικών συναινέσεων» με τις μνημονιακές-αστικές πολιτικές δυνάμεις. Θα πρέπει δε να προετοιμαστεί για την αναπόφευκτη σύγκρουση, πολιτικά, προγραμματικά, οργανωτικά και κινηματικά.
• Τα τελευταία ελπιδοφόρα σκιρτήματα του κινήματος αποδεικνύουν ότι οι εφεδρείες του αγώνα κάθε άλλο παρά έχουν εξαντληθεί: το κίνημα των μαθητών και των φοιτητών, οι διάσπαρτοι αλλά μαχητικοί κλαδικοί και επιμέρους αγώνες, η μαζική διαδήλωση στην πρόσφατη γενική απεργία δείχνουν ότι υπάρχουν οι διαθέσιμες δυνάμεις. Οι κινητοποιήσεις στην επέτειο μνήμης της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και η κινητοποίηση ενάντια στην ψήφιση του προϋπολογισμού σκληρής λιτότητας είναι οι επόμενοι σταθμοί. Αυτό που χρειάζεται, είναι η ενεργοποίηση και συστράτευση των δυνάμεων της Αριστεράς, ώστε τα επιμέρους ρυάκια του αγώνα να συντονιστούν και να συνδυαστούν με στόχο μια ρωμαλέα ανασυγκρότηση και ανάκαμψη του κινήματος.       

 Aναδημοσίευση Iskra

Στη Νάξο, 11-13 Ιουνίου 2021 Το 33ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας

Το 33ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας με θέμα:   «Η θάλασσα στον κινηματογράφο» σε συνεργασία με την Κινηματογρα...