ΤΟΥ - ΜΑΚΗ ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ Αμερικάνικο στοπ στο game of chicken
Όταν ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης επέλεγε το Ηνωμένο Βασίλειο, μια χώρα που δεν είναι στην ευρωζώνη, για τις πρώτες επαφές γνωριμίας πολλοί παραξενεύτηκαν. Όταν όμως άκουσαν τον ομόλογό του Τζορτζ Όσμπορν να περιγράφει τη σύγκρουση ανάμεσα στην Ελλάδα και την ευρωζώνη ως τον «μεγαλύτερο κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία», τότε κατάλαβαν πως η Ελλάδα θα αποτελέσει μοχλό για μεγάλες εξελίξεις. Λίγο πριν, οι Financial Times είχαν ρίξει προειδοποιητικές βολές προς το Βερολίνο, υποστηρίζοντας πως κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν ότι ένα GREXIT «θα αποτελούσε καταστροφή για την Ελλάδα, περιορισμένης έκτασης σοκ για την ευρωζώνη και ασήμαντο γεγονός για την παγκόσμια οικονομία», καθώς «δεν αντιλαμβάνονται τις πολύπλοκες δυναμικές μιας χρεοκοπίας τέτοιου μεγέθους». Με δυο λόγια οι Βρετανοί έδωσαν στον Βαρουφάκη πυρομαχικά για το μπαζούκας του. Και σαν να μην έφτανε αυτό, βγήκε και ο πρόεδρος Ομπάμα να πει πως «δεν στραγγαλίζεις κάποιον που είναι σε ύφεση» και επιπλέον στέλνει ομάδα οικονομολόγων, που θα αναλάβει τη διαμεσολάβηση μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης στο ελληνικό ζήτημα.
Είναι μάλλον ξεκάθαρο πως οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να αφήσουν την Ευρώπη
στην τύχη της και ως εκ τούτου, ούτε την Ελλάδα. Η απρόσμενη παρέμβαση του προέδρου Ομπάμα δεν ήταν τυχαία. Απέτρεψε τον στραγγαλισμό της Ελλάδας που είχαν αποφασίσει οι Γερμανοί με τις πλεονασματικές χώρες και τον Μάριο Ντράγκι.
Η αποφασιστικότητα των ΗΠΑ για να αποτραπεί ένα ελληνικό ατύχημα τύπου Lehmann Brothers φάνηκε από την άμεση αποστολή του υφυπουργού Οικονομικών Νταλίπ Σάιν που συνάντησε ήδη τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη. Τρία πράγματα απασχολούν τον αμερικανικό παράγοντα:
Πρώτον, πρέπει να τερματιστεί η κρίση στην ευρωζώνη και να μην χάσει η Ευρώπη το τρένο της ανάπτυξης που έρχεται. Το παγκόσμιο σχέδιο της Ουάσιγκτον είναι το «κυκλικό QE» (Quantitative easing- Ποσοτική χαλάρωση) που έκαναν πρώτα αυτοί, το κάνουν τώρα οι Ιάπωνες με την εκτύπωση 10 τρισ. γεν και οσονούπω η σκυτάλη περνάει στον Ντράγκι και την Ευρώπη. Κατά διαβολική σύμπτωση, καθώς το χρήμα ρέει, το πετρέλαιο είναι στα 53 δολ/βαρέλι, γεγονός εξαιρετικά ευνοϊκό για την ανάπτυξη.
Δεύτερον, οι ΗΠΑ δεν θέλουν επ΄ ουδενί να κάνει 1 δολάριο 1 ευρώ. Η ευρωπαϊκή κρίση έχει ρίξει το ευρώ στα τάρταρα, με αποτέλεσμα να γίνεται ακριβό το δολάριο και τις αμερικάνικες εξαγωγές στην Ευρώπη. Η κατρακύλα του ευρώ πρέπει να σταματήσει.
Τρίτον, οι Αμερικάνοι θέλουν να προχωρήσει η ΤΤΙΡ * (Transatlantic Trade Investment Partnership – Διατλαντικός Συνεταιρισμός για το Εμπόριο και της Επενδύσεις). Οι Γερμανοί και γενικά οι Ευρωπαίοι φοβούνται, γι΄ αυτό και όλες οι χώρες της ΕΕ κατοχυρώνουν εξαιρέσεις σε κρίσιμους τομείς των οικονομιών τους από την ΤΤΙΡ που φιλοδοξεί να θεσμοθετήσει την εξουσία των πολυεθνικών εταιριών πάνω από εκείνη των κρατών. Η κυβέρνηση Σαμαρά δεν έκανε τίποτε, ούτε για την αγροτική παραγωγή, ούτε για τον τουρισμό, ούτε για τον πολιτισμό. Οι Γερμανοί θέλουν να βάλουν μπροστά άλλες χώρες, όπως η Ελλάδα, για να φάνε το ξύλο από την Ουάσιγκτον. Το όλο ζήτημα θέλει λεπτούς χειρισμούς και τουλάχιστον κατοχύρωση ελληνικών εξαιρέσεων…
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα γίνει τη Δευτέρα συνάντηση Ομπάμα – Μέρκελ στο Λευκό Οίκο, όπου θα συζητηθεί και το ελληνικό ζήτημα, το οποίο πέρα από τα παραπάνω έχει τώρα για την Ουάσιγκτον μια ιδιαίτερη γεωπολιτική βαρύτητα. Με την ουκρανική κρίση σε μεγάλη ένταση, με τη Ρωσία στις κόκκινες γραμμές της, με τον Ερντογάν λειτουργεί σαν σουλτάνος και τη Μέση Ανατολή να αντιμετωπίζει το νεοπαγές πρόβλημα του Ισλαμικού Κράτους, δεν μπορεί η Ελλάδα να οδηγηθεί σε ακραίες επιλογές και να βρεθεί εκτός ευρωπαϊκού συστήματος (ΕΕ και ΝΑΤΟ). Η γερμανική γκάφα να εμπλέξουν και το ΝΑΤΟ στο ελληνικό πρόβλημα θορύβησε την Ουάσιγκτον.
Ο Ομπάμα δεν θέλει «παίγνια», ιδιαίτερα το επικίνδυνο «παίγνιο της κότας» (game of chicken) που συνίσταται στο ποιος από τους δύο αντιπάλους δειλιάσει πρώτος (είναι κότα) και στρίψει το τιμόνι για να αποφύγει τη μετωπική σύγκρουση. Ο Ομπάμα και οι υπηρεσίες έχουν ψυχαναλύσει σε βάθος τον Τσίπρα και τον Βαρουφάκη, αλλά και την κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας και έχουν αντιληφθεί κάτι που δεν διανοείται το Βερολίνο: πόσο αποφασισμένοι είναι οι Έλληνες να αλλάξουν τα πράγματα, ότι κι αν αυτό σημαίνει. Ξέρουν ότι η Ελλάδα δεν αντέχει άλλη λιτότητα και ότι οι ελληνικές προτάσεις για «έξυπνη διαχείριση του χρέους» (smart debt engineering) είναι μια καλή ιδέα. Εφόσον βέβαια, γίνουν και οι … μεταρρυθμίσεις, τουλάχιστον το 60-70%, δηλαδή το 40%.-
*
ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΟΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
του ΜΑΚΗ ΑΝΔΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ
30-06-14
Ενώ όλες οι χώρες της ΕΕ κατοχυρώνουν εξαιρέσεις σε
κρίσιμους τομείς των οικονομιών τους από την ΤΤΙΡ (Transatlantic Trade
Investment Partnership – Διατλαντικός Συνεταιρισμός για το Εμπόριο και
της Επενδύσεις) που φιλοδοξεί να θεσμοθετήσει την εξουσία των
πολυεθνικών εταιριών πάνω από εκείνη των κρατών, η κυβέρνηση των Αθηνών
είτε από κεκτημένη δουλοπρέπεια, είτε από επαρχιώτικη άγνοια, είτε υπό
την «ευγενή» ιδεολογία του laissez faire δεν κάνει τίποτε. Το σίγουρο
είναι ότι δεν λέει τίποτε, παρ΄ ότι είχε και την προεδρία της ΕΕ για το
α’ εξάμηνο του 2014.Η ελληνική σιωπή και αδράνεια ήρθε σε αντιδιαστολή με την ευθεία πρόσκληση της Γερμανίδας δημοσιογράφου Ulrike Herrmann της βερολινέζικης die tageszeitung να μην επικυρώσει το Ελληνικό Κοινοβούλιο την συμφωνία όποτε αυτή έρθει προς ψήφιση. Αντίθετα, παραδέχθηκε ότι η καγκελάριος Μέρκελ εμφανίζεται υπέρμαχος της εν λόγω συμφωνίας, καθώς ήδη έχει εξασφαλίσει την εξαίρεση του γερμανικού χρηματο-οικονομικού τομέα. Παρ΄ όλα αυτά θεωρείται δύσκολο να περάσει η ΤΤΙΡ από το γερμανικό κοινοβούλιο αν δεν απαλείφουν οι ρήτρες για την προστασία των επενδυτών.
Η Ulrike Herrmann μίλησε στην εσπερίδα που διοργάνωσε το Ίδρυμα Rosa Luxembourg μαζί με το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς στις 10/6/2014 στο Βιοτεχνικό Επιμελητήριο, όπου υπογράμμισε ότι η προωθούμενη συμφωνία δεν πρόκειται να δώσει κάποια μεγάλη ώθηση στο εμπόριο μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ, ούτε θέσεις εργασίας, σύμφωνα με μελέτη που εκπόνησε η Κομισιόν. Εντόπισε τρία βασικά προβλήματα: α) την προκλητική μυστικότητα των διαπραγματεύσεων και την ουσιαστική απουσία κειμένων διαβούλευσης, β) την πρόβλεψη να προχωρήσει η συνθήκη σε δύο φάσεις, την εύκολη και τη δύσκολη και γ) τις ρήτρες προστασίας των επενδυτών, οι οποίοι θα μπορούν να προσφεύγουν σε ένα ad hoc 3μελές διαιτητικό δικαστήριο, που συγκροτείται από δικαστές που θα προέρχονται από ένα σώμα 45 δικηγόρων, όταν θα κρίνουν ότι άσχετες αποφάσεις της χώρας που έγινε η επένδυση, θίγουν τα προσδοκώμενα κέρδη τους.
Η Αμερικανίδα διευθύντρια του διεθνούς προγράμματος στο Center for Food Safety Debbie Barker προειδοποίησε ότι η ΤΤΙΡ βάζει τέλος στους φραγμούς που υπάρχουν απέναντι στην ασυδοσία των εταιριών, καταργεί τα πρότυπα προστασίας των καταναλωτών και μέσα από μια αμφιλεγόμενη γλώσσα των διαπραγματεύσεων και των κειμένων θα ακυρωθούν όλες οι κανονιστικές ρυθμίσεις για το περιβάλλον. Ανέφερε ότι επιδιώκεται να δημιουργηθεί ένα Συμβούλιο Ρυθμιστικής Συνεργασίας για τα πάντα (τρόφιμα, τράπεζες κλπ) και ότι στο πλαίσιο της NAFTA (North America Free Trade Agreement) υπάρχει ήδη ο μηχανισμός προσφυγών. Ανέφερε δε την περίπτωση της αμερικανικής εταιρίας ΜΝΤ που βγάζει ένα πρόσθετο για τα καύσιμα των αυτοκινήτων που στράφηκε κατά του Καναδά, ο οποίος το απαγόρευσε και κέρδισε κρατική αποζημίωση 250 εκατ. ευρώ.Δηλαδή, αν μια κυβέρνηση αυξήσει τον κατώτατο μισθό, τότε, ο επενδυτής της ΤΤΙΡ μπορεί να προσφύγει και να ζητήσει αποζημίωση από το κράτος για τα κέρδη που θα χάσει. Σημειωτέον ότι οι εγχώριες εταιρίες που δεν θα διέπονται από τις διατάξεις της ΤΤΙΡ θα μπορούν να ανοίγουν έδρα στις ΗΠΑ και να απολαμβάνουν έτσι της «προστασίας» της ΤΤΙΡ!…
Η Debbie Barker διατύπωσε έντονους φόβους ότι επίκειται η κατάργηση της «αρχής της προφύλαξης», δηλαδή των υψηλών προδιαγραφών ασφαλείας που ισχύουν στην Ευρώπη και την αντικατάστασή τους με την αμερικάνικη πρακτική που συνίσταται στο ότι πρέπει να αποδείξεις ότι κάτι είναι επιβλαβές, αλλιώς κυκλοφορεί στην αγορά. Σημειωτέον ότι οι αμερικανικές εταιρίες δεν τηρούν ούτε τα πρότυπα που ισχύουν στις ΗΠΑ. Έτσι, τα πράγματα θα οδηγηθούν σε υποβάθμιση των στάνταρντς και ανέφερε την περίπτωση των χλωριωμένων πουλερικών που θέλουν οι Αμερικανοί να εισάγουν στην Ευρώπη, συζητούν το ξέπλυμά τους με νανοτεχνολογία και τώρα κουβεντιάζουν την επεξεργασία τους με υπεροξείδια!…
Ο καθηγητής Σάββας Ρομπόλης, επιστημονικός διευθυντής στο ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, υποστήριξε ότι η ΤΤΙΡ δεν είναι μια απλή εμπορική συμφωνία σαν τις άλλες, αλλά μια γεωοικονομική και γεωπολιτική επιλογή που αποβλέπει: Πρώτον, στο να δημιουργηθούν συνθήκες για την προμήθεια φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Ευρώπη από την Αμερική. Δεύτερον, στη μεταφορά της ενεργού ζήτησης εκτός του καπιταλιστικού κέντρου που είναι μια νεο-αποικιοκρατική προσέγγιση. Τρίτον, διευκολύνει την αποδυνάμωση του κράτους και την επικυριαρχία των αγορών. Έτσι, ενώ στην χρηματο-οικονομική κρίση του 2008 οι τράπεζες επιβλήθηκαν στο κράτος, τώρα περνάμε στη νέα φάση της παγκοσμιοποίησης, όπου θα επικυριαρχούν οι αγορές. Ο Ρομπόλης είπε ότι η ΤΤΙΡ μπαίνει πλέον στο χώρο των κρατικών οντοτήτων.
Πρόκειται για «το ΝΑΤΟ του Εμπορίου» όπως εύστοχα ομολόγησε ο Αμερικανός πρέσβης στην ΕΕ. Στη συζήτηση διατυπώθηκαν ελπίδες ότι η συμφωνία ΤΤΙΡ θα μπλοκαριστεί στα εθνικά κοινοβούλια της Ευρώπης ή ότι η Γερμανία δεν θα αποδεχθεί τις ρήτρες προστασίας των επενδυτών.
Τι είναι λοιπόν η ΤΤΙΡ; Είναι ένα αντίβαρο στην άνοδο των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική); Είναι ένα σχέδιο ενοποίησης του δυτικού κόσμου έναντι των αναδυόμενων δυνάμεων; Είναι μια οικονομική απόβαση των ΗΠΑ στην γερμανοκρατούμενη Ευρώπη; Είναι το σχέδιο ολοκλήρωσης της παγκοσμιοποίησης με την υποκατάσταση των κρατών από το «δίκαιο» των αγορών; Ή είναι όλα αυτά μαζί; Η εκτίμησή μας είναι πως είναι όλα αυτά μαζί. Πρόκειται για ένα πολύπλοκο μακροχρόνιο σχέδιο πολλαπλών στόχων που φιλοδοξεί να αλλάξει τον κόσμο εις βάρος των πολλών… Σε ότι αφορά την Ελλάδα, σίγουρα η ενεργειακές δυνατότητες θα ενδιαφέρουν τους αμερικανούς φίλους μας. Εξ ου και η γερμανική παραίνεση να μην επικυρώσει η χώρα μας την ΤΤΙΡ… Εννοείται ότι η Γερμανία δεν θέλει την ΤΤΙΡ, αλλά δεν μπορεί να μείνει και απ΄ έξω το διεθνοποιημένο πλέον γερμανικό κεφάλαιο. …Παιγνίδια για μεγάλα παιδιά.-Αλλά και στις ΗΠΑ το Κογκρέσο θα συναντήσει την αντίδραση της κοινωνίας των πολιτών, αλλά η προοπτική να εισβάλουν στον ενεργειακό, στον χρηματο-οικονομικό και στον πολιτιστικό τομέα της Ευρώπης, θα οδηγήσει σε fast track αποφάσεις. Πάντως, επισημάνθηκε ότι αν αποτύχει η ΤΤΙΡ, οι ΗΠΑ δεν θα επιδιώξουν ξανά μια τέτοια συνθήκη.
Το άρθρο δημοσιεύεται και στο www.makisandronopoulos.blogspot.gr
Πηγή άρθρου:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου