Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

25/11 Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών - Πώς μπορείτε να βοηθήσετε μια γυναίκα που έχει υποστεί βία -Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900

Για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών 
Αφιέρωμα του Red Notebook, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών Σε μια συνάντησή τους το 1981, ακτιβίστριες του λατινοαμερικάνικου φεμινιστικού κινήματος ανέδειξαν την 25η Νοεμβρίου ως ημέρα ενάντια στη βία κατά των γυναικών. Σ’ αυτή τη συνάντηση, τα φεμινιστικά κινήματα κατήγγειλαν συστηματικά την άσκηση βίας λόγω φύλου, διακρίνοντας σε αυτήν διάφορες μορφές: από την ενδοοικογενειακή βία, το βιασμό και τη σεξουαλική παρενόχληση, μέχρι την κρατική βία, τα βασανιστήρια και την κακοποίηση των γυναικών πολιτικών κρατουμένων. Το 1999, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών όρισε τη συγκεκριμένη ημερομηνία ως τη μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Στην πραγματικότητα, η μέρα αυτή τιμά τη μνήμη των βίαια δολοφονηθέντων αδερφών Mirabal το 1960. Οι τρεις αδερφές, πολιτικές ακτιβίστριες της Δομινικανής Δημοκρατίας, δολοφονήθηκαν από το δικτάτορα Rafael Trujillo. Η μέρα, λοιπόν, χρησιμοποιήθηκε για να αναγνωριστεί διεθνώς η έμφυλη βία.
 Τριάντα χρόνια μετά την επισήμανση της έμφυλης βίας και δώδεκα μετά την «επίσημη» αναγνώρισή της, το αίτημα παραμένει το ίδιο επίκαιρο, το ίδιο έντονο, το ίδιο αγωνιώδες. Το αποδεικνύουν, δυστυχώς, οι στατιστικές: τα ποσοστά των γυναικών που τους ασκείται βία, τουλάχιστον μια φορά στη ζωή, τους φτάνουν μέχρι και το 59%, ανάλογα με τον τόπο διαμονή τους. Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία που συγκεντρώνει ετησίως ο ΟΗΕ, ακόμη και στις «ανεπτυγμένες» χώρες τα νούμερα είναι αρκετά μεγάλα: στην Ιταλία φτάνουν το 20% του γυναικείου πληθυσμού, ενώ στη Γερμανία το 37%. Αντίστοιχα μεγάλα είναι τα ποσοστά των γυναικών που υπόκεινται σε γενετικό ακρωτηριασμό, σε παγκόσμια κλίμακα. Η Ευρώπη έχει την «πρωτιά» σε ό, τι αφορά τους βιασμούς, αφού τα ποσοστά αυτού του είδους της βίας σε κάποιες χώρες αγγίζουν ως και το 35% του συνόλου ετησίως.
   Η βία έχει πολλά πρόσωπα. Υπάρχει η σωματική, με όλες τις παραλλαγές της, αλλά με κοινή πηγή προέλευσης τη διάθεση επιβολής και την ανάγκη επικράτησης με εξουσιαστικούς όρους. Όμως, είτε η άσκηση σωματικής βίας αφήσει σημάδια πάνω στο σώμα ή στο πρόσωπο, είτε όχι, απ’ τη στιγμή που ασκείται ή εκφράζεται απειλή άσκησής της, σημαίνει πως το πρόσωπο της βίας θεωρεί πως έχει δικαίωμα «πάνω» στο σώμα ενός άλλου προσώπου, ότι δηλαδή του (συνηθέστερα παρά της) «ανήκει». Αυτή η αυθαίρετη ιδιοκτησιακή «πρωτοβουλία» είναι μια διαχρονική τάση, η οποία βεβαίως προηγήθηκε της εμφάνισης του υπάρχοντος κοινωνικού συστήματος.
Η σωματική βία σε βάρος των γυναικών εκδηλώνεται συχνά ως σεξουαλική βία. Τα αποτρόπαια σεξουαλικά εγκλήματα υπήρξαν στο παρελθόν και η αφετηρία για την αυτοοργάνωση των γυναικών ενάντια στην απειλή από μια κοινωνία που όχι μόνο δεν τις προστάτευε, αλλά ταυτόχρονα αναπαρήγε όλα τα στερεότυπα που νομιμοποιούν την κοινωνική υποτέλεια των γυναικών ως φυσική, ενισχύοντας  την άποψη ότι τα γενετικά όργανα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως μέσο εξουσίας.
Η σημερινή πραγματικότητα αποκαλύπτει ένα ακόμα από αυτά τα πρόσωπα της
βίας. Ο λόγος για την πορνεία, έναν νομιμοποιημένο βιασμό, προέκταση του οποίου είναι σήμερα η εμπορία ανθρώπων και η μετακίνησή τους εκτός συνόρων, σα να ήταν προϊόντα. Πρόκειται για το γνωστό trafficking. Η αντικειμενοποίηση του γυναικείου σώματος, η αγορά και η ενοικίασή του, δεν εξαλείφθηκαν ποτέ. Σήμερα εντατικοποιούνται με στόχο το κέρδος, ενώ την ίδια στιγμή αφήνονται στο απυρόβλητο οι μεγάλοι ένοχοι αυτού του εγκλήματος: οι πελάτες.
 Η σεξουαλική βία έχει βεβαίως και άλλες παραλλαγές. Μία από αυτές είναι οι διορθωτικοί βιασμοί (corrective rape) λεσβιών από άτομα στο διεστραμμένο μυαλό των οποίων δε χωρά ο σεβασμός στο σεξουαλικό προσανατολισμό.
 Αν όμως τα παραπάνω αντιμετωπίζουν συνήθως την απαξία, υπάρχει ένα άλλο μεγάλο ταμπού που η κοινωνία δεν έχει ακόμα ξεπεράσει. Ο λόγος, βέβαια, για την ενδοοικογενειακή βία. Ένα συχνό φαινόμενο, που μπορεί  να λαμβάνει χώρα στο γειτονικό μας σπίτι, στην οικογένεια των συγγενών μας. Η εξατομίκευση «επιτάσσει», εδώ, να μην ανακατευόμαστε στις οικογενειακές υποθέσεις, καθώς τα οικογενειακά τείχη είναι και πρέπει να παραμείνουν «απαραβίαστα». Ας μην τρέφουμε αυταπάτες, όμως: η βία αυτή αποτελεί διαχρονικό κοινωνικό φαινόμενο, που πλήττει τις γυναίκες όλων των ηλικιών και όλων των κοινωνικών προελεύσεων. Τα θύματα αυτής της βίας βιώνουν ταυτόχρονα τη μεγάλη ψυχολογική βία, που σχετίζεται με την υποτίμησή τους, την απειλή, την οικονομική ή τη συναισθηματική εξάρτηση. Χρειάζεται δε να επισημανθεί ότι κοινό στοιχείο των θυμάτων βίας είναι ότι, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, η βία που τους έχει ασκηθεί έχει ως δράστες οικεία πρόσωπα.
Για όλα τα παραπάνω είναι αναγκαία η παρουσία μιας πολιτείας που να δημιουργεί «κλοιό» γύρω από τους θύτες. Ένα θεσμικό πλαίσιο που να λειτουργεί ως προστατευτικό πλέγμα για τα θύματα, έχοντας ως βάση την αναγνώριση των πατριαρχικών σχέσεων εξουσίας που υπάρχουν σε όλες τις κοινωνικές δομές. Η δράση για τη δημιουργία ενός τέτοιου προστατευτικού πλαισίου πρέπει να επικεντρώνει σε τρεις άξονες: πρόληψη, προστασία, αντιμετώπιση. Σε αυτούς τους άξονες οφείλει να συμπεριληφθεί η εκπαίδευση/διαπαιδαγώγηση των νεότερων μελών της κοινωνίας, ώστε οι θεσμοί να παίξουν έναν «εκπαιδευτικό» ρόλο, «σπάζοντας»  την ιδιοκτησιακή - πατριαρχική δομή.

Μια κοινωνία που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα, προστατεύει τα θύματα της βίας: στεγάζοντας τα σε ξενώνες, απομονώνοντας τους δράστες, απλοποιώντας τις νομικές διαδικασίες για την καταγγελία των επιθέσεων και απαλύνοντας το φόβο των θυμάτων που αναβιώνουν την κακοποίηση εξιστορώντας την. Δεν είναι δυνατό, μέχρι και σήμερα, τα θύματα των επιθέσεων να υποχρεώνονται από τους φορείς της δικαιοσύνης να απαντήσουν ερωτήσεις του είδους «τι φορούσατε όταν σας επιτέθηκαν;». Με οργή που δυναμώνει τα αιτήματά μας, να απαιτήσουμε την άμεση εκκίνηση θεσμικών διαδικασιών στην κατεύθυνση που περιγράψαμε παραπάνω. Η κρίση δεν αποτελεί δικαιολογία. Το κοινωνικό κράτος πεθαίνει και η αριστερά οφείλει να μην το αφήσει να πέσει πάνω στα σώματα των γυναικών.

Η Χρυσάνθη Χειμώνα είναι υπεύθυνη του Τμήματος Φεμινιστικής Πολιτικής του Συνασπισμού. Το αφιέρωμα του RΝΒ θα διαρκέσει μέχρι την Κυριακή 27 Νοεμβρίου

 Δείτε εδώ όλα τα κείμενα του αφιερώματος





 Πώς μπορείτε να βοηθήσετε μια γυναίκα που έχει υποστεί βία 

Η κακοποίηση μπορεί να συμβεί στην καθεμία, αλλά το πρόβλημα συχνά παραβλέπεται, συγχωρείται ή το αρνούμαστε. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν η κακοποίηση είναι ψυχολογική, παρά σωματική. Η συναισθηματική κακοποίηση πολύ συχνά υποτιμάται, όμως μπορεί να αφήσει βαθιά και μακροχρόνια σημάδια Ο εντοπισμός και η αναγνώριση των προειδοποιητικών σημείων και των συμπτωμάτων της ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης είναι το πρώτο βήμα για να βάλουμε ένα τέλος σ’ αυτήν. Κανείς άνθρωπος δεν πρέπει να ζει με το φόβο του ατόμου που αγαπά. Εάν αναγνωρίσετε στον εαυτό σας ή σε κάποια φίλη σας τα ακόλουθα προειδοποιητικά σημάδια και τις περιγραφές της κακοποίησης, μην διστάσετε να ζητήσετε βοήθεια. 

Προειδοποιητικά σημάδια:

* Είναι ο σύντροφός σας απειλητικός ή βίαιος προς εσάς ή τα παιδιά σας;
* Πιάνετε την εαυτή σας να βρίσκει δικαιολογίες για τη  συμπεριφορά του συντρόφου σας;
* Αισθάνεστε να ελέγχεστε απόλυτα από το σύντροφό σας;
* Αισθάνεστε αβοήθητες, παγιδευμένες, μόνες, και απομονωμένες;
* Κατηγορείτε την εαυτή σας για τη βία;
* Ο σύντροφός σας σας κατηγορεί και να σας λέει ότι είστε η αιτία όλων των προβλημάτων του;
* Μήπως δικαιολογείτε τη βία που υφίστασθε με το στρες, τα ναρκωτικά / αλκοόλ, ή την κακή παιδική ηλικία του συντρόφου σας;
* Ο σύντροφός σας συνεχώς σας κατηγορεί ότι τον απατάτε, όταν δεν μπορεί να ελέγξει το 100% του χρόνου σας; Μήπως υποστηρίζει ότι η ζήλια του είναι ένα σημάδι της αγάπης του;
* Φοβάστε να επιστρέψετε στο σπίτι;
* Ζείτε με περιορισμένη ελευθερία όπως ένα παιδί; (π.χ. Πήγαινε στο μαγαζί, αλλά θα γυρίσεις κατευθείαν στο σπίτι. Δεν πρέπει να σου πάρει παραπάνω από 15 λεπτά.)
* Συνηθίζετε να αποκρύπτετε την πραγματική συμπεριφορά του συντρόφου σας (για παράδειγμα, λέγοντας ότι πέσατε από τις σκάλες, όταν στην πραγματικότητα ήταν εκείνος που σας έσπρωξε);
* Σας ταπεινώνει ή σας φέρνει σε αμηχανία ή νιώθετε ταπεινωμένη σε μια προσπάθεια να ελέγξει τη συμπεριφορά σας, ειδικά παρουσία τρίτων;
* Ο σύντροφός σας, σας εγκαταλείπει, σας παρατάει ή σας κλειδώνει έξω;
* Ο σύντροφός σας έχει κρύψει τα κλειδιά σας, την αλληλογραφία σας ή παρακρατά άλλα σημαντικά έγγραφα (διαβατήριο, φορολογική δήλωση, κάρτα μισθοδοσίας, πιστοποιητικά γέννησης δικά σας ή των παιδιών);

Εάν υποψιάζεστε ότι κάποια που γνωρίζετε κακοποιείται, μιλήστε! Αν διστάζετε –θεωρώντας ότι δεν πρέπει να ανακατευτείτε, ότι δεν είναι δουλειά σας–, ίσως κάνετε λάθος. Αν το πρόσωπο που υφίσταται τη βία δεν θέλει να μιλήσει σχετικά με το θέμα έχετε κατά νου ότι εκφράζοντας την ανησυχία σας, θα γίνει κατανοητό ότι είστε στη διάθεσή της σε περίπτωση που σας χρειαστεί. Αυτό ίσως κάποια στιγμή να σώσει τη ζωή της.

Τι να κάνετε και τι όχι:

* Ρωτήστε εάν κάτι δεν πάει καλά.
* Εκφράστε την ανησυχία σας.
* Ακούστε και αξιολογήστε.
* Προσφέρετε βοήθεια.
* Υποστηρίξτε τις αποφάσεις της.

* Μην περιμένετε από τη γυναίκα να έρθει μόνη της σε σας.
* Μην την κρίνετε και μην την κατηγορήσετε.
* Μην την πιέσετε.
* Μην της δώσετε συμβουλές.
* Μην βάλετε όρους για την υποστήριξή σας.

Θυμηθείτε ότι οι άνθρωποι που κακοποιούν είναι πολύ καλοί στον έλεγχο και τον χειρισμό των θυμάτων τους.

* Οι άνθρωποι που έχουν κακοποιηθεί συναισθηματικά ή σωματικά έχουν κατάθλιψη ή/και νιώθουν αποστραγγισμένοι, φοβισμένοι, ντροπιασμένοι και βρίσκονται σε σύγχυση.
* Χρειάζονται βοήθεια για να βγούνε έξω από τον κύκλο της βίας, όμως πολλές φορές έχουν απομονωθεί από την οικογένεια και τους φίλους τους.
* Με το να πιάσετε τα προειδοποιητικά σημάδια και να προσφέρετε στήριξη, μπορείτε να τις βοηθήσετε να ξεφύγουν από την κακοποίηση.
* Αν κάποια που γνωρίζετε χρειάζεται βοήθεια πείτε της να καλέσει την τηλεφωνική γραμμή ΣΟΣ της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων 15900 ή στην Τηλεφωνική Γραμμή Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας 197 ή στη γραμμή SOS: 800 11 88 881 / 210 77 86 800.
* Σε περίπτωση που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το τηλέφωνο αλλά μπορεί να στείλει mail, μπορεί να γράψει στο 15900@isotita.gr ή στο againstviolencewomen@gmail.com
* Αν η γυναίκα σας ζητήσει βοήθεια για να καταθέσει μήνυση στην αστυνομία συνοδεύστε την, αν μπορείτε, και επιμείνετε να μην υποχρεωθεί να πληρώσει το απαραίτητο παράβολο της μήνυσης ως ειδική περίπτωση.
* Αν το σώμα της φέρει εμφανή σημάδια της κακοποίησης διεκδικήστε να την δει ιατροδικαστής. Αν για οποιοδήποτε λόγο αυτό δεν καταστεί δυνατό, ακόμα και αν δεν υποβάλει μήνυση προτείνετε να βγάλετε μερικές φωτογραφίες από τα σημάδια για πιθανή μελλοντική χρήση. Οι φωτογραφίες αυτές θα πρέπει να τραβηχτούν με εξαιρετική προσοχή και σεβασμό στο σώμα της γυναίκας. Επίσης θα πρέπει τα αντίτυπα να βρίσκονται αποκλειστικά στη διάθεσή της.
* Σε περίπτωση που επιθυμεί να φύγει από το σπίτι αλλά θέλει να το κάνει κρυφά, συμβουλέψτε τη να έχει στην κατοχή της τα προσωπικά της έγγραφα - ταυτότητα, διαβατήριο, ασφαλιστικό βιβλιάριο, φορολογική δήλωση/ενημερότητα, πιστοποιητικό γέννησης κτλ.

Η Ζωή Κόκαλου είναι μέλος της Φεμινιστικής Πρωτοβουλίας για την εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Το κείμενό της δημοσιεύεται στο πλαίσιο του αφιερώματος του Red Notebook στην Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. 


Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών  της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών - Πολύκεντρο
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 09:00 - 18:00
Χαριλάου Τρικούπη 51 & Βαλτετσίου, Αθήνα (Εξάρχεια)
Τηλ.: 210 38.98.085 - E-mail: polykentro@isotita.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Αθήνας
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 08:00 - 16:30
Νίκης 11, Αθήνα (Σύνταγμα)
Τηλ.: 210 33.17.305-6 - E-mail: isotita4@otenet.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Πάτρας
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 09:00 - 17:00
Κανακάρη 101β, Πάτρα
Τηλ.: 2610 620059 - E-mail: patra@isotita.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Ηρακλείου
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 09:00 - 17:00
Θησέως 18Α, Ηράκλειο
Τηλ.: 2810 341387 - E-mail: irakleio@isotita.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Λαμίας
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 09:00 - 17:00
Λεωνίδου 9-11, Λαμία
Τηλ.: 22310 20059, 22310 20616
 E-mail: lamia@isotita.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Λάρισας
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 09:00 - 17:00
Γαληνού 4 (3ος όροφος), Λάρισα
Τηλ.: 2410.535840 - E-mail: larisa@isotita.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Τρίπολης
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 09:00 - 17:00
Πλατεία Νέας Δημοτικής Αγοράς, Τρίπολη
Τηλ.: 2710.241814 - E-mail: tripoli@isotita.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Μυτιλήνης
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 09:00 - 17:00
Παπαδιαμάντη 2 - Χρυσομαλλούσα, Μυτιλήνη
Τηλ.: 22510.34470 - E-mail: mytilini@isotita.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Κομοτηνής
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 09:00 - 17:00
Κων/νου Παλαιολόγου 8, Κομοτηνή
Τηλ.: 25310.33290-E-mail: komotini@isotita.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Κέρκυρας
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 09:00 - 17:00
Ε.Ο. Παλαιοκαστρίτσας 7, Κέρκυρα
Τηλ.: 26610.47396-E-mail: kerkyra@isotita.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Ερμούπολης Σύρου
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 08:00 - 16:00
Φολεγάνδρου 2, Ερμούπολη
Τηλ.: 22810.76496 - E-mail: ermoupoli@isotita.gr

Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Ιωαννίνων
Ώρες λειτουργίας: Δευτ - Παρ, 08:00 - 16:00
Μαρίκας Κοτοπούλη 68, Ιωάννινα
Τηλ.: 26510.77449 - E-mail: ioannina@isotita.gr 





Η 25η Νοεμβρίου έχει ανακηρυχθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών.  Επίσης, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας σε πρόσφατη ανακοίνωσή του αναφέρει πως τουλάχιστον μία στις τρεις γυναίκες σε όλο τον κόσμο είναι ή θα υπάρξει θύμα βίας, λόγω του φύλου της.

Είναι καθήκον της κοινωνίας να αναδείξει ότι η ενδοοικογενειακή βία δεν αποτελεί ιδιωτική υπόθεση αλλά ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Η ενδοοικογενειακή βία δεν αποτελεί ιδιωτική υπόθεση αλλά ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Η άσκηση βίας κατά των γυναικών παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και στη χώρα μας αναγνωρίζεται και τιμωρείται ως έγκλημα σύμφωνα με τον Νόμο 3500/2006.

Η Τηλεφωνική Γραμμή SOS 15900 αποτελεί υπηρεσία πρώτης γραμμής και εντάσσεται στο δίκτυο των 61 δομών που αναπτύσσει η ΓΓΙΦ σε όλη τη χώρα με σκοπό την παροχή άμεσης ψυχοκοινωνικής στήριξης και προστασίας σε γυναίκες θύματα βίας.  Συμπληρώθηκαν δυόμιση χρόνια λειτουργίας της Τηλεφωνικής Γραμμής SOS 15900.  Στο διάστημα αυτό η Γραμμή δέχθηκε 12.313 κλήσεις και 98 ηλεκτρονικά μηνύματα.

Επί του συνόλου των κλήσεων, οι 9.742 (79%) αφορούσαν σε καταγγελίες περιπτώσεων έμφυλης βίας.  Από αυτές οι 7.233 κλήσεις (74%) αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών ενώ οι 2.509 κλήσεις (26%) σε καταγγελίες από τρίτα πρόσωπα (κυρίως από φίλους/-ες 25%, γονείς 18%, άλλους συγγενείς 15%, αδελφός/ή 12%, γείτονας 11% και άλλα άτομα 16%).

Από τις 7.233 κλήσεις που αφορούσαν σε καταγγελίες των ίδιων των κακοποιημένων γυναικών 5.573 κλήσεις (77%) αφορούσαν σε ενδοοικογενειακή βία, 102 (1%) σε σεξουαλική παρενόχληση, 101 (1%) σε περιπτώσεις βιασμού, 7 (0,1%) σε πορνεία, 2 κλήσεις (0,03%) σε trafficking, 876 κλήσεις (12%) σε καταγγελία άλλων μορφών βίας (σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται κυρίως περιπτώσεις που δεν εμπίπτουν στην ενδοοικογενειακή βία, κυρίως λόγω του προσώπου που την ασκεί) και, τέλος, σε 721 (10%) κλήσεις η μορφή της βίας ήταν αδιευκρίνιστη.  Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις οι καταγγελίες αφορούσαν σε περισσότερες από μία μορφή βίας.  Τα αιτήματα των κλήσεων αυτών αφορούσαν: 3.033 κλήσεις (42%) σε ψυχοκοινωνική στήριξη, 2.365 κλήσεις (33%) σε νομική συμβουλευτική, 836 κλήσεις (12%) σε νομική βοήθεια, 537 κλήσεις (7%) σε αναζήτηση φιλοξενίας και 212 κλήσεις (3%) σε αναζήτηση εργασίας. Από τις 7.233 γυναίκες που κάλεσαν τη γραμμή, οι 4.469 (62%) είναι μητέρες.

Το δίκτυο αποτελείται από 14 Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών της ΓΓΙΦ στις πρωτεύουσες των Περιφερειών και στον Πειραιά, 25 Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών σε συνεργασία με τους Δήμους, 19 Ξενώνες για κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά τους Δήμων και 2 του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ).  Το δίκτυο αυτό αναπτύσσεται με ταχείς ρυθμούς και ήδη  λειτουργεί το μεγαλύτερο μέρος των δομών.

Η βία και η κακοποίηση γυναικών, έχουν πάρει διαστάσεις μάστιγας που δεν γνωρίζει κοινωνικούς, οικονομικούς ή πολιτισμικούς περιορισμούς. Απευθυνόμαστε σε εκείνες που υποφέρουν σιωπηλά γιατί δεν τολμούν να μιλήσουν. Τις καλούμε να πάψουν να σιωπούν. Απευθυνόμαστε και σε εκείνες που δεν τολμούν να αποδεχθούν ότι είναι θύματα. Τις καλούμε να πάψουν να «βοηθούν» άθελά τους τον θύτη να συνεχίζει να ξεφεύγει από τις ευθύνες του

Μας αφορά όλους!

Πηγή:inveria.gr

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Στη Νάξο, 11-13 Ιουνίου 2021 Το 33ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας

Το 33ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας με θέμα:   «Η θάλασσα στον κινηματογράφο» σε συνεργασία με την Κινηματογρα...