Σχεδόν
60 χρόνια μετά με μια ψυχρή αξιολόγηση τολμώ να πω ότι στην ουσία δεν
άλλαξε πραγματικά τίποτα, απλά η ακτινοβολία του Elvis και η
διορατικότητα του μάνατζέρ του κατάφεραν να αξιοποιήσουν αυτό που
έχτιζαν στο περιθώριο δεκάδες μαύροι καλλιτέχνες από την δεκαετία του
'40 και αν έχετε αντίρρηση δείτε αυτό που είχαμε παρουσιάσει πριν μερικούς μήνες και δεν είναι βέβαια μυστικό.
Το
ίδιο προσπαθούν να κάνουν σήμερα με τη σύγχρονη χορευτική μουσική οι
μεγαλύτεροι σε ηλικία που όμως αγνοούν την μουσική πραγματικότητα και
πάντα περιμένουν τον μεσσία που θα παρουσιάσει ένα νέο είδος μουσικής
που δεν θα έχει καμμία σχέση με το παρελθόν, αυτό βέβαια δεν έχει συμβεί
ποτέ, ούτε και θα συμβεί αφού οι νότες είναι 7 και τα περιθώρια
αξιοποίησής τους από τους μουσικούς λογικά με την πάροδο του χρόνου
περιορίζονται.
Από
την δεκαετία του '70 η χορευτική μουσική δεν έπαψε να αναπτύσσεται και
δεν έφτασε τυχαία στα σημερινά επίπεδα που συγκινεί σχεδόν την
πλειοψηφία των νέων. Η σχέση της με τη μουσική της δεκαετίας του '70
είναι μικρή και η τεχνολογία έχει δώσει τη δυνατότητα να δημιουργούν οι
μουσικοί σε προσωπικά μικρά στούντιο
ήχους που στις προηγούμενες δεκαετίες δεν ήταν εύκολο να παραχθούν.
ήχους που στις προηγούμενες δεκαετίες δεν ήταν εύκολο να παραχθούν.
Οταν
λέμε χορευτική μουσική δεν εννοούμε βέβαια τις χαζομάρες που παίζουν
συνήθως από τα Βαλκάνια μερικοί από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς μας και
ένα τουλάχιστον από τα μουσικά μας κανάλια.
Η
σύγχρονη χορευτική μουσική έχει την περισσότερο από ποτέ σχέση με το
σύγχρονο ροκ γι' αυτό και έχει περάσει σε όλα σχεδόν τα ροκ έντυπα
Αγγλίας και Αμερικής και βέβαια στα site του εναλλακτικού ροκ.
Οσοι
ψάχνουν εναγωνίως να βρούν στηρίγματα σε άγνωστα ονόματα που απασχολούν
πια ελάχιστους στο χώρο της μουσικής, δυστυχώς θα μείνουν χαμένοι μέσα
στο ψάξιμο και θα χάνουν μόνιμα τις καθημερινές εξελίξεις.
Βέβαια
θα πρέπει να σημειώσω ότι σε καμμία περίπτωση η μουσική του σήμερα δεν
πρόκειται να συγκριθεί με αυτά που δημιούργησαν οι παλαιότεροι κυρίως
στις δεκαετίες '60 και '70, αλλα΄αυτό δεν μας δίνει άλλοθι για να
αγνοήσουμε το σήμερα. Η γραμμή του apotis4stis5 είναι σεβασμός στο χθες και παρουσίαση του σήμερα/αύριο της μουσικής.
Λουίζα Ζουγρή
Λουίζα Ζουγρή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου