Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2013

Απανωτά φορο-σοκ έως τέλος του χρόνου

Του Γιάννη Παλαιολόγου
 Τα μπιλιετάκια του ΦΑΠ για το 2011, το 2012 και το 2013 και του φόρου εισοδήματος όδηγούν τους συνεπείς φορολογούμενους στα όριά τους.
 Η επιστροφή από τις καλοκαιρινές διακοπές -για όσους μπόρεσαν να φύγουν- επεφύλασσε μία σειρά από σοκ για τους φορολογουμένους. Απανωτά σημειώματα για τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας του 2011 και του 2012, πολλά από τα οποία κατέφθασαν τελευταία στιγμή πριν από τη διορία πληρωμής της πρώτης δόσης, επανέφεραν τους πολύπαθους ιδιοκτήτες ακινήτων στη σκληρή πραγματικότητα, μετά τις λίγες ημέρες απόδρασης. Πολλές είναι και οι περιπτώσεις φορολογουμένων που δεν έχουν λάβει καν το εκκαθαριστικό του 2012 και ενημερώθηκαν τελευταία στιγμή -ίσως στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου τους καθώς γύριζαν σπίτι από το λιμάνι του Πειραιά- ότι οφείλουν να το εκτυπώσουν μόνοι τους από το TAXISnet και να το πληρώσουν. Ολα αυτά σε ένα πλαίσιο ενοικίων που καταρρέουν, ενοικιαστών που δεν πληρώνουν, σε μια έρημη χώρα ξενοίκιαστων διαμερισμάτων και γραφείων.Παράλληλα, κατέφθασαν και τα εκκαθαριστικά του φόρου εισοδήματος. Φορολογούμενοι που έως πέρυσι είχαν ακόμα υψηλούς μισθούς, αλλά φέτος έχουν χάσει τη δουλειά τους ή έχουν υποστεί βαθιές περικοπές στις αποδοχές τους, καλούνται τώρα να πληρώσουν, σε πολλές περιπτώσεις σε δύο δυσβάσταχτες δόσεις, φόρους για εισοδήματα που πλέον δεν διαθέτουν. Είναι σαν να πληρώνουν φόρους για τα εισοδήματα άλλων ανθρώπων, πλουσιότερων από αυτούς.
Πρόκειται για ένα σενάριο ακραίας και παρατεταμένης πίεσης, χωρίς ορίζοντα χαλάρωσης. Μετά πεντέμισι χρόνια ύφεσης και τρεισήμισι υπερφορολόγησης, το στρες τεστ στο οποία υποβάλλεται η ελληνική αστική τάξη την έχει φέρει στα όριά της. Χωρίς κάποιο σημάδι ανακούφισης των βαρών, κάποια ένδειξη ότι θα επιμεριστούν πιο δίκαια και άρα θα δοθεί ανάσα στους συνεπείς φορολογούμενους, οι επιπτώσεις για την κοινωνία θα είναι ολέθριες.
Η «Κ» καταγράφει τις περιπτώσεις πέντε φορολογουμένων, περισσότερο ή λιγότερο ευκατάστατων: τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους οι κρίση και οι φόροι τους έχουν στριμώξει και πώς αντιδρούν.
«Πληρώνω για ξενοίκιαστα διαμερίσματα»
Η κ. Πολυξένη Παροπούλου, κάτοικος Καλλιθέας, είναι εξοργισμένη. Αντικείμενο
της αγανάκτησής της, όπως τόσων άλλων, είναι οι φορολογικές αρχές. Την περασμένη Τετάρτη πήγε στην τράπεζα να πληρώσει τον φόρο εισοδήματος του αδελφού της, που είναι ανάπηρος, και το δικό της ΦΑΠ για το 2011. Την επόμενη ημέρα, Πέμπτη, την περίμενε το γράμμα με τον ΦΑΠ του 2012, μαζί με την προθεσμία πληρωμής της πρώτης δόσης, που ήταν την Παρασκευή. Θα μπορούσε, θα πει κανείς, να ελέγξει τι χρωστά στο TaxisNet και να πληρώσει διαδικτυακά. Εναλλακτικά, θα μπορούσε να επισκεφθεί ξανά την τράπεζα. Το ζήτημα με τις δύο αυτές λύσεις είναι ότι η κ. Παροπούλου είναι χήρα 87 ετών. Το Διαδίκτυο και οι επισκέψεις στην τράπεζα δεν εντάσσονται εύκολα στο πρόγραμμά της.
«Πήρα στην εφορία και είπα στην κοπέλα “δεν μπορώ να τα πω στην κυβέρνηση, οπότε θα τα ακούσεις εσύ”» λέει στην «Κ» η κ. Παροπούλου, οξύνους και δυναμική παρά την ηλικία της. Οπως αναφέρει, από τα πέντε διαμερίσματα που κατέχει (από αντιπαροχή) στην πολυκατοικία όπου διαμένει, τα τρία είναι ξενοίκιαστα και δεν ψάχνει να βρει νέους ενοικιαστές. Εχει μάλιστα σταματήσει να πληρώνει το ΕΕΤΗΔΕ στα διαμερίσματα αυτά και σκέφτεται, αν συνεχιστεί η επιδρομή φόρων, να βγάλει τελείως τα ρολόγια της ΔΕΗ. Αλλο διαμέρισμα που κατέχει στη Χαροκόπου, όπου, όπως λέει, ο ενοικιαστής έχει σταματήσει να πληρώνει, το έχει παραχωρήσει στο Δημόσιο.
Σαν να μην έφταναν αυτά, προέκυψε και η φορολόγηση των αγροτεμαχίων. «Εχω ένα χωράφι στην Ιθάκη, από οπού κατάγομαι. Είναι 7.500 τ.μ. Θα πρέπει να πληρώσω γι’ αυτό. Αλλά κτηματολόγιο δεν υπάρχει. Ποιος μου εγγυάται ότι υπάρχει το χωράφι, ότι δεν είναι καταπατημένο;» καταλήγει.
«Η κατάρα του να είσαι ιδιοκτήτης»
«Κυριολεκτικά, βλαστημώ την ώρα και τη στιγμή που πήραμε αυτά τα διαμερίσματα.» Ο Μ.Β., που διανύει την τέταρτη δεκαετία της ζωής του, είναι στέλεχος σε εταιρεία διαχείρισης κεφαλαίων, φορολογικός κάτοικος εξωτερικού. Ωστόσο, έχει την ατυχία να είναι ιδιοκτήτης ακινήτων στην Ελλάδα. Την ατυχία αυτήν την πληρώνει τα τελευταία χρόνια πολύ ακριβά.
Τα εν λόγω διαμερίσματα, 12 τον αριθμό, συνολικής επιφάνειας 1.000 τ.μ. βρίσκονται σε πολυκατοικία στην περιοχή του Πεδίου του Αρεως. Η οικογένεια του συνομιλητή μας δαπάνησε 550.000 ευρώ για την ανακαίνισή τους και εισέπραττε, την εποχή της αφθονίας, 75.000 έως 90.000 ευρώ τον χρόνο από ενοίκια. Σήμερα, το ποσό αυτό έχει πέσει στις 25.000 ευρώ. Περισσότερα από τα μισά είναι ξενοίκιαστα, ενώ στα υπόλοιπα η μείωση των ενοικίων έχει φτάσει στο 40% και πολλοί ένοικοι καθυστερούν τις πληρωμές. Το ΦΑΠ του 2011 και του 2012 για τα διαμερίσματα ήταν 14.000 ευρώ (7.000 για την κάθε χρονιά), ενώ το ΕΕΤΗΔΕ φτάνει τα 4.500 ευρώ τον χρόνο. Μαζί με τις δαπάνες για κοινόχρηστα και συντήρηση και τον φόρο επί του εισοδήματος των ενοικίων, τα ακίνητα έχουν καταλήξε να είναι βάρη παρά να προσφέρουν στον ιδιοκτήτη τους.
Το οικογενειακό εισόδημα ενισχυόταν στο παρελθόν και από ένα χώρο γραφείων στη Θεσσαλονίκη. Το ενοίκιο εκεί μειώθηκε σταδιακά τα τελευταία χρόνια από 2.400 τον μήνα στα 1.000. Σήμερα είναι ξενοίκιαστο. Ο ΦΑΠ για το 2011 και το 2012 είναι 3.800 ευρώ, ενώ το ετήσιο χαράτσι είναι 1.150 ευρώ.
«Μεταξύ του φόρου εισοδήματος και των ΦΑΠ που είναι επτά δόσεις για το κάθε έτος, πρέπει να παρακολουθω 17 πληρωμές προς το Δημόσιο» σημειώνει ο συνομιλητής μας. Η χροιά της φωνής του λέει ακόμα περισσότερα...
«Το εισόδημα μειώθηκε, ο φόρος όχι»
«Το εισόδημα έχει μειωθεί πολύ. Παράλληλα προστίθενται νέες επιβαρύνσεις -τέλος επιτηδεύματος, φόροι στα ακίνητα- που δυσκολεύουν πια την κατάσταση.» O συνομιλητής μας είναι γιατρός, οφθαλμίατρος στον Πειραιά. Το 2012 (για τα εισοδήματα του 2011) ανήκε στην ισχνή μειοψηφία που δήλωσαν στην εφορία άνω των 150.00 ευρώ (155.000). Το 2013, το εισόδημα αυτό μειώθηκε στις 87.000. Οπως μας εξηγεί, παλιά, εκτός από το ιδιωτικό του ιατρείο, ήταν συμβεβλημένος και με κάποια ταμεία, με αμοιβή (μεικτή) 20 ευρώ ανά επίσκεψη. Μετά, όταν τα ταμεία συγχωνεύθηκαν στον ΕΟΠΥΥ, αποφάσισε να διακόψει τη σύμβασή του, θεωρώντας την αμοιβή ανά επίσκεψη (10 ευρώ μεικτά) ευτελή και πειρασμό αναζήτησης συμπληρωματικού εισοδήματος «διά της πλαγίας οδού.» Για να παραμείνει ανταγωνιστικός, όπως μάς λέει, στη νέα τάξη πραγμάτων, μείωσε κατακόρυφα το κόστος της επίσκεψης στο ιδιωτικό του ιατρείο, από τα 40-60 ευρώ στα 10-20 ευρώ. Χωρίς εισόδημα από τα ταμεία και με δραστικά περιορισμένη την «τιμή» στο ιατρείο, η σημαντική πτώση των αποδοχών του ήταν αναπόφευκτη.
Ο φόρος εισοδήματος που καλείται να πληρώσει φέτος ο οφθαλμίατρος από τον Πειραιά, παρότι το εισόδημά του συνεχίζει να συρρικώνεται, είναι 23.900 ευρώ. Το ποσό αυτό θα πρέπει να πληρωθεί σε δύο «βαριές» δόσεις των 11.950 ευρώ. Κάποια ακίνητα που νοίκιαζε παλαιότερα είναι ξενοίκιαστα και έχει σταματήσει να πληρώνει το ΕΕΤΗΔΕ. Ακόμα, τα μηχανήματα που χρειάζεται για το ιατρείο έχουν γίνει ακριβότερα, λόγω αύξησης ΦΠΑ. «Οσο η φορολογία μένει στα επίπεδα, με τους μισθούς μειωμένους και την ψυχολογία του κόσμου χάλια, δεν θα βελτιωθούν τα πράγματα», λέει με λύπη.
«Δεν ξέρω πόσο θα είμαι ακόμη συνεπής»
Ο Α.Π. αναλογίζεται τις λέξεις που του έρχονται κατά νου σε σχέση με τη φορολογική πολιτική των τελευταίων ετών. Είναι μάλλον αναμενόμενες: «Οργή, αγανάκτηση, απογοήτευση». «Εχουμε με την αδελφή μου 4-5 ακίνητα, για τα οποία χρυσοπληρώσαμε φόρο κληρονομιάς. Ημαστε πάντοτε συνεπέστατοι στις φορολογικές μας υποχρεώσεις. Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα μπορέσουμε να είμαστε.»
Ισως όχι για πολύ: το εκκαθαριστικό με τον ΦΑΠ του 2012 στην έντυπη μορφή του δεν έχει φτάσει ακόμα στο σπίτι του στο Κολωνάκι. Γνωρίζει ότι η διορία για την πληρωμή της πρώτης δόσης ήταν την Παρασκευή (σ.σ. δεν είχε ανακοινωθεί ακόμη η παράταση) και ότι οφείλει να εκτυπώσει μόνος του το εκκαθαριστικό από το Διαδίκτυο, αλλά δεν είναι διατεθειμένος να το κάνει. «Θα περιμένω να μου έλθει το χαρτί» μάς λέει.
Τα ακίνητα που κατέχει, και που αποτελούν το κύριο εισόδημά του, βρίσκονται στο Σύνταγμα, το Κολωνάκι και την Κηφισιά. Ενα από τα ακίνητα είναι ξενοίκιαστο.
Δεδομένων των καιρών, θα πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που είναι μόνο ένα. «Τα πράγματα δυσκόλεψαν ιδιαίτερα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, με την πτώση των ενοιικίων. Πλέον μας κοστίζουν περισσότερα από όσα εισπράττουμε», δηλώνει στην «Κ». Εχει σκεφτεί να τα πουλήσει, αλλά στην κατάσταση που βρίσκεται η αγορά, δεν αποτελεί ρεαλιστική επιλογή: «Δεν υπάρχουν αγοραστές».
Τον ρωτάμε αν βλέπει κάποια ελπίδα στο προσεχές μέλλον, κάποια προσδοκία μείωσης των φορολογικών βαρών. «Οχι» απαντά ευθέως. «Οσο δεν κυνηγούν τη φοροδιαφυγή, τις offshore και συνεχίζουν να πλήττουν τους εύκολους στόχους, τα πράγματα δεν θα βελτιωθούν».
«Κάθε μέρα βγάζουν κάτι καινούργιο»
«Το χειρότερο είναι οι συνεχείς αλλαγές. Κάθε μέρα βγάζουν κάτι καινούργιο. Οι λογιστές έχουν οδηγηθεί στην τρέλα.» Η Μ.Π., η οικογένεια της οποίας δραστηριοποιείται στον χώρο των κατασκευών, προσπαθεί να βρει λόγια για να περιγράψει τη διαρκή αβεβαιότητα και τις συνεχείς ανατροπές που χαρακτηρίζουν τα τελευταία χρόνια τη φορολογία των ακινήτων. «Τώρα, για παράδειγμα, ζητάνε πρόσθετα στοιχεία για τα αγροτεμάχια, την πρόσοψη στη θάλασσα. Πότε θα τελειώσει αυτή η ιστορία;»
Πέρα από το χάος που επικρατεί με τη φορολόγηση των εταιρικών ακινήτων, όπου όπως μας αναφέρει η Μ.Π., η εφορία δεν έχει καταφέρει, χρόνια τώρα, να φτιάξει τις σωστές φόρμες που να επιτρέπουν την ακριβή καταγραφή μεταβολών στις κτήσεις μιας εταιρείας, η οικογένεια έχει πληγεί και από τις συνέπειες της κρίσης και της υπερ-φορολόγησης σε επίπεδο φυσικών προσώπων. Το ενοίκιο για διαμέρισμα στην Κηφισιά, που νοικιαζόταν προ κρίσης 1.700 ευρώ, σήμερα έχει πέσει στα 700 ευρώ. Κτίριο με γραφεία στη Θεσσαλονίκη που κατέχει η συνομιλήτριά μας μαζί με την αδελφή της είναι πλέον σχεδόν όλο ξενοίκιαστο, ενώ «έχουμε και δικαστήρια με ενοίκους που χρωστάνε». Ωστόσο, καλείται να πληρώσει φόρο γι’ αυτά σαν να λάμβανε κανονικά τα ενοίκια, ελπίζοντας ότι όταν, σε κάποια χρόνια, τελεσιδικήσει η υπόθεση, θα πάρει τα χρήματα πίσω.
Ο φόρος που την ενοχλεί περισσότερο είναι το χαρτόσημο (ύψους 1,4% επί του ποσού, που μπορεί να ανέλθει και στα 2,4%) που πρέπει να καταβάλει για χρήματα που βάζει στην οικογενειακή επιχείρηση για να τη στηρίξει στην εποχή της διαρκούς ύφεσης. «Με ποια λογική» διερωτάται. Μπορεί κανείς να απαντήσει;

απο kathimerini.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Στη Νάξο, 11-13 Ιουνίου 2021 Το 33ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας

Το 33ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας με θέμα:   «Η θάλασσα στον κινηματογράφο» σε συνεργασία με την Κινηματογρα...